ANALYSE | Tadej Pogacar vs Mathieu van der Poel: Wie is de favoriet voor de Ronde van Vlaanderen?

De Ronde van Vlaanderen 2025 belooft een van de meest meeslepende edities in jaren te worden. In het hart van de verwachtingen staat de titanenstrijd tussen twee van de grootste kampioenen van het moderne wielrennen: titelverdediger Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar, winnaar van 2023.

Beide renners lijken aan de start te verschijnen in absolute topvorm, elk met hun eigen unieke kwaliteiten en een verleden vol heroïsche confrontaties. Hoewel het peloton diep en getalenteerd is, is het moeilijk te ontkennen dat Van der Poel en Pogacar een klasse apart zijn—misschien zelfs meerdere stappen voor op de concurrentie.

Lees ook

"Ik was te egoïstisch, dit ligt volledig aan mij" - Wout van Aert neemt schuld op zich na pijnlijke nederlaag in Dwars door Vlaanderen

Met de hele wielerwereld die gespannen toekijkt, rijst de vraag: wat kunnen we leren van hun eerdere duels in De Ronde? En wat vertellen de afgelopen edities ons over de krachtmeting die zondag op het menu staat?

1-0 voor Van der Poel in 2025

In maart zette Mathieu van der Poel zijn naam als eerste op de erelijst van 2025 door op indrukwekkende wijze Milano-Sanremo te winnen. In een van de meest memorabele edities van het monument versloeg hij de regerende wereldkampioen en liet hij Tadej Pogacar achter zich op de Poggio. Hoe hard de Sloveen ook probeerde, hij kreeg de Nederlander niet los, waardoor Van der Poel voor de tweede keer triomfeerde in La Primavera.

Deze overwinning betekende niet alleen een droomstart van Van der Poels voorjaar, maar gaf hem ook een lichte voorsprong op Pogacar in de eerste klassiekers van het seizoen. Misschien nog belangrijker: het leverde hem een mentaal voordeel op. Pogacar slaagde er opnieuw niet in Van der Poel te kraken, en de Nederlander won bovendien een koers die voor de Sloveen steeds meer een onmogelijke opgave lijkt te worden.

Van der Poel heeft Pogacar verslagen in Milano-Sanremo

Toch is hun onderlinge rivaliteit breder dan alleen de voorjaarsklassiekers. Sinds hun gezamenlijke debuut in het profpeloton in 2019 hebben ze volgens ProCyclingStats 93 keer samen aan de start gestaan. De cijfers spreken in het voordeel van Pogacar: hij eindigde 65 keer voor Van der Poel, tegenover 28 keer andersom.

Lees ook

Ploegleider Visma | Lease a Bike geeft zichzelf de schuld van Dwars door Vlaanderen: "Achteraf gezien had ik moeten ingrijpen"

Die marge is fors, maar moet in perspectief worden geplaatst. Veel van deze confrontaties vonden plaats in rittenkoersen en grote rondes, waar Pogačars allround klassementstalent de doorslag geeft. In dat domein is Jonas Vingegaard zijn grootste uitdager. Maar in het voorjaar is de balans anders: daar is Van der Poel de man die Pogacar dwarszit.

Waarom is de Amstel Gold Race 2019

De rivaliteit tussen Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar vond zijn oorsprong op 21 april 2019, tijdens de Amstel Gold Race. Die dag, door velen nog steeds beschouwd als het meest dramatische moment uit Van der Poels carrière, stonden de twee voor het eerst samen aan de start.

Pogacar haalde de finish niet, maar Van der Poel schreef wielergeschiedenis. Met nog 10 kilometer te gaan leek hij volledig kansloos, op flinke achterstand van de kopgroep. Wat volgde, was een prestatie van ongekende klasse: met een verbeten solo-achtervolging dichtte hij een gat van meer dan 40 seconden, haalde de leiders bij en won de sprint op magistrale wijze. Het was de overwinning die de Nederlander in één klap naar het absolute supersterrendom katapulteerde.

Pogacar was die dag geen factor, maar sindsdien heeft hij nauwelijks nog een belangrijke wedstrijd aan zich voorbij laten gaan.

De twee hebben inmiddels negen keer samen een Monument gereden, waarbij hun onderlinge balans volledig in evenwicht is: vijf keer was Pogacar de eerste aan de meet, vier keer was het Van der Poel. Wat nog indrukwekkender is, is hun totaal aantal Monumentzeges: beiden hebben er zeven op hun naam staan. Een verbluffend aantal, zeker gezien hun jonge leeftijd en de grote namen die ze onderweg hebben verslagen.

Belangrijkste eendaagse gevechten:

De rivaliteit tussen Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot een van de meest fascinerende duels in de wielersport. Hun confrontaties in de grootste eendagskoersen zijn een aaneenschakeling van memorabele gevechten, waarin de ene keer de Nederlander, de andere keer de Sloveen triomfeert. Een overzicht van hun sleutelduels:

• 2020: Pogacar eindigt voor Van der Poel in Strade Bianche, Milano-Sanremo en Luik-Bastenaken-Luik.
• 2021: Van der Poel wint op sensationele wijze Strade Bianche, terwijl Pogacar als zevende eindigt.
• 2022: Milano-Sanremo: Van der Poel pakt een derde plaats, Pogacar wordt vijfde. 
• Dwars door Vlaanderen: Winst voor Van der Poel, Pogacar finisht als tiende.
• Ronde van Vlaanderen: Van der Poel klopt Pogacar in een zenuwslopende finale waarin de Sloveen net naast het podium grijpt.
• Milano-Sanremo: Van der Poel pakt een derde plaats, Pogacar wordt vijfde.
• Dwars door Vlaanderen: Winst voor Van der Poel, Pogacar finisht als tiende.
• Ronde van Vlaanderen: Van der Poel klopt Pogacar in een zenuwslopende finale waarin de Sloveen net naast het podium grijpt.
• 2023: Milano-Sanremo: Van der Poel regeert opnieuw, Pogacar wordt vierde. Ronde van Vlaanderen: Pogacar slaat hard terug met een beslissende solozege. WK in Glasgow: Van der Poel verovert de regenboogtrui, Pogacar eindigt als derde.
• Milano-Sanremo: Van der Poel regeert opnieuw, Pogacar wordt vierde.
• Ronde van Vlaanderen: Pogacar slaat hard terug met een beslissende solozege.
• WK in Glasgow: Van der Poel verovert de regenboogtrui, Pogacar eindigt als derde.
• 2024: Luik-Bastenaken-Luik: Pogacar zegeviert, Van der Poel wordt derde. WK in Zürich: Pogacar overklast het veld met een solo van 100 kilometer en ontneemt Van der Poel de wereldtitel.
• Luik-Bastenaken-Luik: Pogacar zegeviert, Van der Poel wordt derde.
• WK in Zürich: Pogacar overklast het veld met een solo van 100 kilometer en ontneemt Van der Poel de wereldtitel.
• 2025: Milano-Sanremo: Van der Poel slaat opnieuw toe in een titanenduel.

Wat de Ronde van Vlaanderen ons kan leren

Laten we de focus verleggen naar de Ronde van Vlaanderen, misschien wel het ultieme slagveld voor klassieke renners. De laatste drie edities van deze legendarische koers bieden een schat aan inzichten over wat ons dit weekend te wachten staat.

Lees ook

Van Aert blijft worstelen, maar krijgt onverwachte steun van Demi Vollering: "Onder druk zie je soms niet meer helder"

De Ronde van 2022 eindigde in een thriller waarin Tadej Pogacar en Mathieu van der Poel als de sterksten uit de strijd kwamen. De twee sloegen de handen ineen op de laatste beklimming van de Oude Kwaremont en werkten samen tot de slotkilometer.

Op de Paterberg leek Pogacar de Nederlander eindelijk te hebben gekraakt, maar Van der Poel vocht zich terug in zijn wiel. Wat volgde was een zenuwslopend pokerspel: geen van beiden durfde de sprint vroeg aan te gaan. Door die aarzeling kon een achtervolgende groep terugkeren. Toen Van der Poel uiteindelijk op 250 meter van de streep aanging, zat Pogacar klem achter Madouas en Van Baarle en kon hij niet reageren. Van der Poel pakte de overwinning, terwijl Pogacar gefrustreerd als vierde eindigde.

Een jaar later keerde Pogacar terug met één missie: revanche. Hij liet Mads Pedersen achter op de Oude Kwaremont en koos de aanval. Op de top van de Paterberg had hij al een voorsprong van 15 seconden, en in de laatste 13 kilometer bouwde hij die uit tot 30 seconden. Uiteindelijk kwam hij 17 seconden voor Van der Poel over de streep, in een van de meest dominante solo's in de moderne geschiedenis van Vlaanderen.

In 2024 liet Pogacar de Ronde schieten om zich voor te bereiden op de Giro d'Italia. Van der Poel greep die kans met beide handen en zette een verpletterende solo neer. Zonder zijn Sloveense rivaal kon niemand hem bedreigen, en hij bevestigde zijn status als de kasseiklassieker-specialist van zijn generatie.

Dit jaar is alles anders. Beide renners zijn fit, in topvorm en gretig om hun naam opnieuw in de geschiedenisboeken te schrijven.

De sleutel tot de koers ligt in de contrasten tussen hun stijlen: Van der Poel excelleert in explosieve inspanningen en heeft het voordeel in een vlakke sprint. Pogacar kan met een moordende aanval op de beklimmingen de koers beslissen, zoals hij in 2023 bewees.

De lessen uit 2022 en 2023 leren ons dat positionering en timing cruciaal zullen zijn. Van der Poel heeft de kracht en het koersinzicht om een sprint perfect af te timen, maar Pogacar zal niet opnieuw ingesloten willen raken. De Sloveen zal waarschijnlijk proberen zijn rivaal vroeg af te schudden, op de Kwaremont of Paterberg. Toch heeft Van der Poel in 2022 bewezen dat hij zelfs na een breuk kan terugkeren en alsnog toeslaan.

Naast Vlaanderen bepaalt deze strijd een tijdperk in het mannenwielrennen. Terwijl Van der Poel vs. Van Aert en Pogacar vs. Vingegaard vaak worden uitgelicht, lijkt Van der Poel vs. Pogacar in het voorjaar de meest gelijkwaardige rivaliteit.

Beide renners combineren brute kracht met tactisch vernuft en koersintelligentie. Dat ze allebei exact zeven Monument-zeges hebben, voelt haast poëtisch—een weerspiegeling van hun evenwichtige strijd.

De grote vraag: wie voegt dit weekend een achtste Monument toe aan zijn palmares? Kan Pogacar zijn solotriomf van 2023 herhalen, of rijdt Van der Poel naar back-to-back zeges en verstevigt hij zijn status als de koning van de kasseien?

Lees ook

Matteo Jorgenson: "We besloten om het op een sprint met Wout aan te laten komen, en dat bleek de verkeerde keuze"