Nairo Quintana

Nairo Quintana is een professionele wielrenner die is geboren in Colombia, doorlopen Movistar Team, en is een van de meest prominente figuren in het moderne wielrennen, waar hij een van de meest prominente klimmers was, met als bekendste overwinningen in de Giro d'Italia en de Vuelta a Espana tijdens zijn carrière. Hij is ook meerdere keren de confrontatie aangegaan met Chris Froome in de Tour de France en Quintana heeft tientallen World Tour-overwinningen en titels in enkele van de meest prestigieuze etappekoersen ter wereld op zijn palmares staan.

Naam: Nairo Quintana

Verjaardag: 4 februari, 1990

Geboorteplaats: Cómbita, Colombia

Pro geworden: 2009

Lengte: 1.67m

Nairo Quintana werd geboren in de stad Cómbita, in de buurt van Boyacá in Colombia op 4 februari 1990. Hij is een van de beste klimmers in het moderne wielrennen en een van de meest succesvolle etappe-renners, en heeft zijn carrière en palmares opgebouwd uit deze talenten. Hij heeft ook een belangrijke rol gespeeld in de huidige stroom van Zuid-Amerikaanse renners in de World Tour, aangezien veel renners geboren zijn en op zeer grote hoogte leven in de regio waardoor ze van nature ontwikkeld zijn voor de specifieke eisen van de sport.

Zijn contract bij Arkéa Samsic loopt nu eind 2022 af, maar hij verdiende een salaris van 1,9 miljoen euro per jaar. In de Giro d'Italia van 2014, tijdens de bergtijdrit naar Monte Grappa, reed Quintana naar schatting 6,18 W/Kg gedurende meer dan 55 minuten. Hierdoor zou zijn FTP waarschijnlijk tussen de 6,1-6,2W/Kg liggen. Hij is getrouwd met Yeimi Paola Hernandez met wie hij een zoon heeft. Nairo's broer Dayer Quintana heeft sinds 2014 naast hem gereden (op 1 jaar na) bij Movistar en Arkéa Samsic, en hoewel hij niet zo succesvol is, is hij ook een succesvol klimmer geweest tijdens zijn carrière.

Net als veel van zijn landgenoten begon Quintana's professionele carrière ver weg van de schijnwerpers van het Europese wielrennen. De gevarieerde Colombiaanse kalender bood hem kansen, 2009 was zijn eerste jaar als prof bij de Boyacá es Para Vivirla ploeg waar hij regelmatig begon te koersen in Europa. Op 19-jarige leeftijd won hij het jongerenklassement in de Vuelta a la Comunidad de Madrid waar verschillende grote namen aan deelnamen zoals Alejandro Valverde of Francisco Mancebo.

In 2010 stapte hij over naar het Cafe de Colombia - Colombia es Pasion team, waar hij een relatief afwezig seizoen had tot de Tour de l'Avenir. Daar won hij het eindklassement en ook de laatste twee etappes (een bergetappe en een bergtijdrit), waardoor er meteen veel ogen op hem gericht waren. Desondanks bleef hij in 2011 bij de Colombiaanse ploeg, een seizoen waarin hij echter geen noemenswaardige resultaten boekte, buiten het KOM-klassement in de Volta a Catalunya, zijn eerste World Tour-koers - omdat de ploeg dat jaar promoveerde naar Pro Continental.

Hij had echter overtuigd en in 2012 werd hij gecontracteerd door Movistar. Quintana won een van zijn eerste wedstrijden met de ploeg, de Vuelta a Murcia begin maart. Hij had van nature een ondersteunende rol in de ploeg, maar reed naar de tweede plaats in het algemeen klassement van de Vuelta a la Comunidad de Madrid, en in het Critérium du Dauphiné sloot hij zich aan bij de kopgroep in de 6e etappe naar Morzine om een sterke ritzege te pakken die verder zou doorbreken. De week daarop won hij La Route du Sud na een overwinning in de koninginnerit. Dit zag hem debuteren in een Grand Tour in de Vuelta a Espana waar hij Alejandro Valverde ondersteunde op het eindpodium en bij verschillende gelegenheden zijn klimkunsten liet zien. Later dat jaar zou hij de Giro dell'Emilia winnen.

2013 was een jaar om zijn positie in de ploeg te consolideren. Een overwinning en een 4e plaats aan het begin van het jaar in de Volta a Catalunya was een goed teken, maar zijn eindzege in de Itzulia Baskenland - naast een ritzege - bracht hem naar de top van de wielerwereld. Het doel was de Tour de France, en Quintana liet al snel zien de belangrijkste man voor Movistar te zijn. Valverde kon het klassement niet betwisten en Quintana vloog de Mont Ventoux op naar de 2e plaats achter Chris Froome op een mythische dag. Quintana won zijn eerste Grand Tour etappe in etappe 20 in Le Semnoz en eindigde de wedstrijd als tweede. Kort daarna won hij ook de koninginnenrit en het eindklassement in de Vuelta a Burgos.

In 2014 ging hij het jaar goed in met het winnen van de Tour de San Luis. In Europa eindigde hij 2e in Tirreno-Adriatico en 5e in de Volta a Catalunya voordat hij zijn zinnen zette op de Giro d'Italia. Quintana reed naar de 5e plaats in etappe 15 en in de 16e etappe veroverde hij de wedstrijd met een grote ritzege in Val Martello. Dit volgde op een dramatisch moment waar bovenop de Passo dello Stelvio de wedstrijd werd geneutraliseerd, maar sommige renners - waaronder hijzelf - de bewegwijzering niet zagen en er gaten ontstonden in de besneeuwde en zeer gevaarlijke afdaling. Quintana stelde echter zijn voorsprong veilig en won de bergtijdrit naar Cima Grappa, bewees de sterkste klimmer in de wedstrijd te zijn en veroverde de Corsa Rosa.

Quintana won de Vuelta a Burgos in aanloop naar de Vuelta a Espana, waar hij naar de leiding reed na een zeer sterke eerste week. In etappe 10, een individuele tijdrit, kwam Quintana in een afdaling ten val tegen een railguard en verloor daarbij veel tijd. Zijn verwondingen zorgden ervoor dat hij de volgende dag de wedstrijd moest verlaten. In 2015 behaalde Quintana een dominante overwinning in Tirreno-Adriatico. Hij behaalde nog enkele andere resultaten in de loop van het jaar, maar had zijn zinnen gezet op de Tour de France, waar hij opnieuw de belangrijkste rivaal was van Chris Froome, die al in de eerste bergrit finishte als zijn naaste concurrent.

Dit was een Tour die zwaar betwist werd in de laatste week, met Quintana die veelvuldig aanviel in de laatste week en stukken tijd nam op Chris Froome, maar de INEOS machine wist de gaten voldoende te dichten en de Colombiaan reed uiteindelijk weer naar de 2e plaats. Quintana reed dat jaar voor het eerst de Tour-Vuelta dubbel en werd 4e in Spanje. In 2016 won hij al vroeg de Volta a Catalunya en de Tour de Romandie, twee belangrijke overwinningen op zijn palmares. De 3e plaats in Itzulia Basque Coutntry en een overwinning in de Route du Sud deden daar nog een schepje bovenop. Quintana zette opnieuw zijn zinnen op de Tour en eindigde dit keer als 3e, niet met dezelfde benen als in het verleden, maar hij reed wel naar het eindpodium.

Het jaar was echter nog niet voorbij en Quintana zou nog een gooi doen naar de Vuelta a Espana. Hij maakte zijn bedoelingen snel duidelijk door in etappe 8 naar La Camperona in de rode trui te vliegen en vervolgens in etappe 10 de etappe naar Lagos de Covadonga te winnen. Ondanks dat hij aan de leiding reed, moest hij blijven aanvallen gezien zijn kleine voorsprong op zijn rivaal Chris Froome. Het was echter in de 15e etappe naar Aramón Formigal waar Quintana de bijl begroef, hij sloot zich aan bij een riskante ontsnapping samen met Alberto Contador en een grote groep en pakte 2:37 minuten op Froome na een tactisch meesterwerk. Quintana verloor tijd, maar hield de rode trui veilig om zijn tweede Grand Tour te winnen.

In 2017 won Quintana de Volta a la Comunitat Valenciana, Tirreno-Adriatico en Vuelta Asturias in het eerste deel van het seizoen. Hij keerde terug naar de Giro d'Italia, een absoluut epische editie ervan. Gedurende drie weken ging Quintana de strijd aan met Tom Dumoulin, Vincenzo Nibali en verschillende andere renners die op een zeer evenwichtig niveau streden om de roze trui op meerdere dagen, met verschillende kopwissels en constant drama. Quintana won de 9e etappe naar Blockhaus met een dominante prestatie, verloor de leiding in de tijdrit en kreeg deze terug in de 19e etappe naar Piancavallo. Quintana nam meer tijd in de 20e etappe en ging in de afsluitende tijdrit in het roze, maar kon niet weerstaan aan de opmars van Dumoulin en eindigde uiteindelijk als tweede in het algemeen klassement.

Hij begon meteen daarna aan de Tour de France en reed meer dan de helft van de wedstrijd in de top 10. Hij nam deel aan een grote ontsnapping in etappe 13 naar Foix, maar kon aan het einde niet beter doen dan 12e worden omdat hij met vorm worstelde. In 2019 reed Quintana zich naar de 2e plaats in Parijs-Nice en slaagde er bijna in om de wedstrijd te winnen op de laatste dag. De Tour de France stond op het programma, waar hij de etappe naar Valloire won van een ontsnapping, maar slechts 8e kon worden op de editie. Hij was echter een gevaarlijke man voor de Vuelta, omdat hij in het verleden op deze manier succesvol was geweest. Hij had de rode trui gedurende één dag en won de vroege etappe naar Calpe, maar had niet de consistentie en eindigde uiteindelijk als 4e.

In 2020 had Quintana een nieuw project, hij verhuisde naar Arkéa Samsic, omdat zijn relatie met Movistar ten einde kwam en hij aan het roer van een ploeg wilde blijven staan. Dat vond hij in de Franse Pro Continental-ploeg, waar hij al vroeg de Tour de la Provence en de Tour des Alpes Maritimes et du Var won, naast de koninginnenrit in Parijs-Nice. Na de Covid-19 lockdown reed hij naar de 3e plaats in de Tour de l'Ain - alleen achter Primoz Roglic en Egan Bernal echter, maar in de Tour de France brak hij in de tweede helft van de race en eindigde ver buiten de Top10.

In 2021 vielen zijn doelen in de Tour ook erg tegen. Hij won een etappe en het eindklassement in de Vuelta Asturias, maar een knieblessure en een slechte vorm zorgden ervoor dat hij zich door het seizoen heen worstelde. 2022 was echter anders, want hij begon op dezelfde manier als 2020 met klassementen en etappezeges in zowel de Tour de la Provence als de Tour des Alpes Maritimes et du Var. Nu met andere ambities - World Tour punten - had Quintana een sterke en consistente start van het seizoen, ook rijdend in de Top5 in Parijs-Nice en Volta a Catalunya. Hij viel uit in de Ronde van Turkije terwijl hij de grote favoriet was, maar hij had een goede vorm in de Tour.

Hoewel Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar boven de concurrentie uitstaken, reed Quintana naar de 6e plaats in de Tour. Hij had last van een ziekte in de laatste week, maar werd 2e in de koninginnenrit naar Col du Granon, waar Pogacar ontplofte en de gele trui verloor. Quintana zou dat echter niet behouden, want hij testte twee keer positief op de pijnstiller tramadol. Dit resulteerde niet in een schorsing, maar zijn resultaten - en punten - werden verwijderd van zijn en Arkéa's palmarès en dit betekende ook dat zijn contract niet werd verlengd bij de ploeg.

Quintana's enige wedstrijd in het seizoen 2023 waren de nationale kampioenschappen waar hij derde werd. Het hele seizoen gingen er geruchten dat hij contact had met verschillende ploegen, maar zonder succes. Uiteindelijk tekende hij een nieuw contract bij zijn voormalige ploeg Movistar, waar hij in 2024 voor zal rijden.