Jai Hindley

Naam: Jai Hindley

Geboren op 5 mei 1996:

Geboorteplaats: Perth,Australië

Pro geworden: 2018

Lengte: 1.75m

Jai Hindley werd op 5 mei 1996 geboren in de Australische stad Perth en heeft zich ontwikkeld tot een van de beste pure klimmers van het peloton. Hij is, in tegenstelling tot veel van de recente Grand Tour-winnaars, geen superster in het peloton of een renner die het hele jaar door de aandacht van de media trekt, maar is onder de radar uitgegroeid tot een van de beste etappe-renners in de World Tour.

Hindley maakt deel uit van de brede en succesvolle ontwikkelingsgelederen van het Australische wielrennen. Zijn salaris bij BORA - hangrohe ligt momenteel rond de €500.000 euro en loopt tot 2024. In de Giro d'Italia van 2020 zou Hindley de beklimming van Piancavallo 38 minuten lang hebben gereden op 6,38 W/Kg, zijn FTP wordt geschat op ongeveer 6,2-6,3 W/Kg.

Op 20-jarige leeftijd werd Hindley prof bij het in Taiwan gevestigde Attaque Team Gusto waar hij als under-23 renner zijn talenten als klimmer begon te tonen. Dat jaar won hij de GP Capodarco, werd hij tweede in het Ierse An Post Ras maar het belangrijkste was dat hij vorm toonde in de Tour de l'Avenir - de Tour de France onder de 23 jaar - waar hij sterk presteerde in de bergen en vijfde werd in het algemeen klassement, in het jaar waarin David Gaudu de eindzege pakte.

In 2017 stapte hij over naar Mitchelton Scott, het ontwikkelingsteam van het huidige Team BikeExchange - Jayco. Een Chinese ploeg, maar waar zes van zijn teamgenoten landgenoten waren en later deel zouden gaan uitmaken van de World Tour, waaronder Michael Storer en Lucas Hamilton, die zich ontwikkelden als renners die veel op Hindley leken. Dit was zijn tweede jaar als een onder-23 renner, waar hij vroeg in het jaar tweede werd in de Herald Sun Tour achter Damien Howson. Hij won de etappewedstrijd Toscana Terra di Ciclismo Eroica en werd kort daarna vierde in de Rhône-Alpes Isère Tour. Zijn doorbraak kwam snel daarna in de onder-23 Giro d'Italia, waar hij de slotetappe won en derde werd in het algemeen klassement.

Hij werd slechts 10e in de Tour de l'Avenir, maar compenseerde dit tegen het einde van het seizoen door naast de koninginnerit ook de 2.1 Tour of Fuzhou te winnen, zijn eerste UCI-overwinning. Hij had zijn waarde bewezen en in 2018 tekende hij bij Team DSM, dat regelmatig jonge renners naar de top van de wielerwereld brengt. Het was echter een rustig jaar, gericht op ontwikkeling. Hij toonde talent door 5e te worden in de koninginnerit van de Ronde van Californië, maar het ontbrak hem aan noemenswaardige resultaten in het jaar, met een 11e plaats op de Innsbruck onder-23 Worlds als bewijs.

2019 was zijn eerste jaar als volwaardig Elite-renner. Daar maakte hij zijn debuut in een Grote Ronde in de Giro d'Italia waar hij naar een 35e plaats reed. Hij werd tweede in de World Tour Tour de Pologne nadat hij in de koninginnenrit de winnende zet had gedaan en dat was vrijwel zijn enige resultaat van het seizoen. In 2020 won hij voor het eerst in het shirt van de Nederlandse ploeg, want hij won beide bergetappes en het eindklassement in de Herald Sun Tour aan het begin van het jaar. Na de pandemische pauze bouwde hij opnieuw aan de Giro, reed naar de 13e plaats in Tirreno-Adriatico en ging de Corsa Rosa in als knecht voor Wilco Kelderman.

Gedurende de eerste week van de race toonde Hindley vorm en bleef hij binnen de Top10 aan de zijde van de Nederlander. In etappe 15 naar Piancavallo zette Sunweb een ongelooflijk hoog tempo in om wedstrijdleider João Almeida te laten vallen, en Hindley leidde bijna de hele klim, waardoor hij grote verschillen maakte in het algemeen klassement en ondanks het werk van de 10e naar de 3e positie klom. In etappe 18, toen INEOS een aanval deed op de wedstrijd, volgde Hindley het wiel van Tao Geoghegan Hart en won zijn eerste Grand Tour etappe in Laghi di Cancano, met beiden nu op korte afstand van de nieuwe leider in de wedstrijd, zijn ploeggenoot Kelderman.

In etappe 20, toen INEOS en Hart opnieuw aanvielen, werd Kelderman gelost en Hindley wachtte niet. De Australiër reed in het wiel tot het einde, hij kon de ritzege niet pakken maar sprong in de roze trui - zij het met 0 seconden verschil met Hart. In de tijdrit kon hij zijn trui niet verdedigen en eindigde hij als 2e. 2021 was een jaar om zijn talent te consolideren, maar hij had een gecompliceerde aanloop naar de Giro en uiteindelijk verliet hij de wedstrijd in de 14e etappe, met weinig om te laten zien. Het was een bijna afwezig seizoen voor Hindley, met slechts een 7e plaats in de Ronde van Polen als enige resultaat.

2022 begon dus met vragen over zijn capaciteiten. Hij raakte echter weer in goede vorm, reed naar de 5e plaats in Tirreno-Adriatico en ging opnieuw als outsider de Giro in. In de eerste echte bergrit naar Blockhaus in de 9e etappe liet hij echter zien dat hij meer was dan dat, want hij won de sprint van de kleine groep favorieten en pakte de ritzege. In etappe 14 overviel BORA de wedstrijd, waarbij Hindley tweede werd en opklom van de 4e naar de 2e plaats in het algemeen klassement. Wat volgde in de laatste week was een strijd met Richard Carapaz, waarbij de bergetappes naar Aprca, Lavarone en Santuario di Castelmonte geen verschillen op de weg zagen.

In etappe 20, naar de Passo Fedaia, brak Hindley door naar grootsheid. Uit angst voor nog een 2e plaats, viel hij aan tijdens de brute laatste beklimming van de Alpenpas om Carapaz af te zetten, die ontplofte op de hellingen, en hij vloog in de roze trui terwijl hij onherstelbare schade toebracht aan de concurrentie, 1:28 minuten voorsprong nam op zijn rivaal en in de roze trui sprong. In Verona de volgende dag consolideerde hij deze.

Hindley sloot zijn seizoen af met een 7e plaats in de Vuelta a Burgos en later een 10e plaats in de Vuelta a Espana. Het was de eerste keer dat hij twee Grand Tours in één seizoen reed en hij vond niet dezelfde vorm, maar hij pakte twee 4e plaatsen in de laatste week en bewees daarmee zijn ongelooflijke capaciteit om een sterke derde week te rijden.

The Australian had big ambitions into 2023 but the start wasn't the best. He raced a very heavy schedule early in the season but his best result was an 8th place at the Volta a Catalunya. However after a reset Hindley had better legs when the heat came later on. He put on some strong rides at the Criterium du Dauphiné which saw him finish fourth in the overall classification. At the Tour de France he was an outsider for the GC, but early on became more than that. On stage 5 he was part of a massive breakaway and with UAE Team Emirates not controlling the breakaway, Hindley was part of it with several teammates. He attacked at the Col de Marie Blanque to take a solo victory in Laruns, which came alongside the yellow jersey - a massive achievement for the Australian. 

De volgende dag vielen Jumbo-Visma en Jonas Vingegaard echter hard aan en moest hij de wedstrijd uit handen geven. In etappe 14 kwam Hindley, op dat moment nog derde in het klassement alleen achter Vingegaard en Pogacar, hard ten val. Hoewel hij niet meteen veel tijd verloor, voelde hij de effecten van de val tot in Parijs en verloor hij langzaam posities tot hij aan het einde van de wedstrijd op de zevende plaats eindigde.