“Op de weg wint Tadej Pogacar alles” - Toon Aerts stelt dat het wegwielrennen “een beetje saai” is geworden, maar mikt op een debuut in een Grote Ronde in 2026

De Europese kampioen veldrijden Toon Aerts schuwt zelden een eerlijke evaluatie van de sport, en in een uitgebreid gesprek met Humo kwam hij tot een van zijn meest openhartige oordelen tot nu toe — hij stelt dat het huidige mannenpeloton in voorspelbare patronen is beland onder de dominantie van Tadej Pogacar.

Aerts had het over wat topsport boeiend maakt toen hij uitkwam bij de wurggreep van de Sloveen op de grootste koersen. “Dergelijke figuren hebben vaak de meeste supporters. Wout en Mathieu lokken de massa; als zij starten, is er altijd meer volk. Thibau is ook zo’n figuur, al is hij nog niet dominant in zeges. Hij doet uitspraken die reacties uitlokken en heeft meer uitstraling dan de gemiddelde renner.”

Daarop volgde de zin die zal blijven hangen bij fans die discussiëren of Pogacars suprematie het spektakel versterkt of verzwakt: “Maar misschien maakt variatie het ook interessant. Op de weg wint Pogacar alles. Naar mijn mening is dat wat te saai.”

Het is een opmerkelijk directe beoordeling — zeker van een renner die een groot deel van zijn loopbaan de strijd aanging met Wout van Aert en Mathieu van der Poel in de modder van het veldrijden.

Ironisch genoeg, terwijl Aerts vindt dat het hoogste niveau op de weg voorspelbaar is geworden, was zijn eigen wegcampagne in 2025 allesbehalve dat.

De samenwerking tussen zijn veldritorganisatie en Lotto katapulteerde hem voor het eerst op de WorldTour-kalender, en de Belg geeft toe dat die ervaring zijn blik op wat mogelijk is volledig heeft veranderd. “Deze zomer heb ik koersen in de WorldTour ontdekt. Dat heeft mijn carrière — zeker op mijn leeftijd — nieuwe schwung gegeven. Het kan die zelfs verlengen.”

Hoewel hij zichzelf nooit als een pure klimmer zag, leverde Aerts sterke prestaties in rittenkoersen zoals de Tour of Britain en de Baloise Belgium Tour — uitslagen die zelfs hem verrasten.

“Deze zomer heb ik in de Tour of Britain en de Baloise Belgium Tour laten zien dat ik zowel aankomsten bergop als klimmetjes van twee of drie minuten aankan. Voor een renner met mijn postuur en gewicht had ik dat nooit verwacht.”

De verschuiving was niet alleen fysiek. Aerts omarmde de tactische rol om snellere renners door nerveuze finales te loodsen, iets wat cruciaal bleek bij Lotto’s zege in de Renewi Tour met Arnaud De Lie. “Het gevoel dat ik toen binnen de ploeg had – wanneer je een ploegmaat naar de overwinning kunt gidsen – dat is een kick die ik heel graag opnieuw wil voelen.”

De volgende mijlpaal is duidelijk. Aerts en de ploeg zijn al begonnen met het uittekenen van opties voor zijn allereerste deelname aan een Grote Ronde in 2026.

De Belg ziet zichzelf in meerdere rollen passen, afhankelijk van de ambities in het klassement en op ritzeges. “Met Arnaud hebben we iemand met wie we op ritzeges kunnen mikken, en met Lennert Van Eetvelt iemand voor het klassement. Nu is het kijken welke strategie het best bij mij past.”

Gezien zijn capaciteit om sprinters te positioneren, zijn verrassende klimprogressie en zijn steeds waardevollere koersinzicht, meent Aerts dat hij nu echte veelzijdigheid toevoegt aan Lotto’s wegprogramma.

En al vindt hij Pogacars dominantie “wat saai”, Aerts’ eigen heruitvinding op de weg is allesbehalve dat. Een debuut in een Grote Ronde in 2026 zou het nieuwste hoofdstuk zijn in een van de meer onverwachte tweede bedrijven in het Belgische wielrennen.