Biniam Girmay

Biniam Girmay is een Eritrese professionele wielrenner die rijdt voor Intermarché - Wanty - Gobert Matériaux. Ondanks zijn jonge leeftijd heeft Girmay zich ontwikkeld tot een van de populairste wielrenners op de weg. Hij werd de meest succesvolle Oost-Afrikaanse wielrenner in de moderne tijd en heeft potentie van wereldklasse in de kasseien- en heuvelklassiekers en daagt enkele van de beste sprinters ter wereld uit.

Naam: Biniam Girmay

Verjaardag: 2 april 2000

Geboorteplaats: Asmara, Eritrea

Pro geworden: 2020

Lengte: 1.84m

Biniam Girmay werd op 2 april 2000 geboren in de Eritrese hoofdstad Asmara. Zijn resultaten aan het begin van de jaren 2020 hebben van hem een van de populairste Afrikaanse renners gemaakt en een hoeksteen van de diversiteit en evolutie van het wielrennen in armere gebieden van het continent. Girmay is een sprinter, puncheur en klassiekerrenner die ondanks zijn jonge leeftijd bij de besten van het veld hoort.

Girmay rijdt voor Intermarché - Wanty - Gobert Matériaux en rijdt momenteel op Cube-fietsen. Zijn contract bij de Belgische ploeg loopt nog tot 2026 en zijn salaris ligt momenteel boven de 1 miljoen euro per seizoen. Girmay is getrouwd met Saliem Hizkel en het koppel heeft in 2021 hun eerste kind verwelkomd.

Girmay ontdekte het wielrennen via zijn neef Moron Teshome, een voormalig Eritrees en Afrikaans continentaal kampioen. Zijn talent werd al van jongs af aan opgepikt en in zijn laatste juniorenjaren in 2018 werd hij binnengehaald door het World Cycling Centre, een team uit Zwitserland dat regelmatig renners uit onderontwikkelde landen contracteert en hen de kans geeft om op internationaal niveau te laten zien wat ze waard zijn. Het winnen van de Afrikaanse kampioenschappen wegrace en tijdrijden was een sterk resultaat, maar ook het verslaan van Remco Evenepoel in een etappe in de Belgische wedstrijd Aubel - Thimister - Stavelot - naast verschillende andere consistente resultaten in Europa.

Hij bleef bij de ploeg in 2019 toen hij overstapte naar het niveau onder-23. Hij begon zijn seizoen in Afrika waar hij een etappe won in La Tropicale Amissa Bongo en nog een in de Tour du Rwanda. De rest van het seizoen waren er geen noemenswaardige resultaten, maar hij toonde zijn klimcapaciteiten in de Tour de l'Avenir en trok de aandacht van de NIPPO DELKO One Provence ploeg waardoor hij steeg naar Pro Team niveau. In 2020 ging hij snel het seizoen in met twee overwinningen in La Tropicale Amissa Bongo en een ongelooflijk consistente Tour du Rwanda, naast een tweede plaats in de Trofeo Laigueglia.

Na een lange pauze, iets wat Girmay tot op de dag van vandaag doet vanwege visumbeperkingen waardoor hij elke paar maanden in Eritrea moet zijn, keerde hij terug naar Europa om het seizoen sterk af te sluiten met sterke resultaten in de Settimana Internazionale, Tour du Doubs en Giro della Toscana. In 2021 werd het seizoen opnieuw opgesplitst in twee grote stints in Europa, waarvan de eerste met DELKO, maar zonder veel flitsende resultaten, maar omdat de ploeg werd ontbonden vanwege de financiële situatie, was Girmay een vrije agent.

In augustus tekende Intermarché - Wanty - Gobert Matériaux de Eritreeër. Een zet die voor beide partijen enorm voordelig zou zijn, want binnen 12 maanden zou hij het gezicht van het team worden. Slechts een maand later won hij zijn eerste Europese wedstrijd in de Classic Grand Besançon Doubs. Later reed hij de Onder-23 Wereldkampioenschappen waar hij echt in de schijnwerpers kwam te staan, toen hij bijna de overwinning pakte in Leuven en naar de tweede plaats sprintte achter Filippo Baroncini die eerder had aangevallen.

2022 was echter Girmay's echte doorbraakjaar. Hij begon het seizoen met 21 jaar en vrijwel geen ervaring in de kasseiklassiekers en het was een verrassing om hem 5e te zien worden tussen de beste klassiekerspecialisten in de E3 Saxo Bank Classic. Dit resultaat was ongelooflijk bemoedigend en aan het hoofd van de Belgische ploeg verlengde hij zijn verblijf in Europa om Gent-Wevelgem te rijden - de wedstrijd die zijn leven zou veranderen. Op de laatste dag van zijn voorjaarscampagne zat hij in de winnende beweging van vier renners en sprintte naar de overwinning van zijn eerste World Tour-race.

Dit kwam na een overwinning in het begin van het seizoen in de Trofeo Alcúdia, maar zijn populariteit steeg naar een torenhoog niveau. En die populariteit groeide alleen maar toen hij zijn Grand Tour-debuut maakte in de Giro d'Italia en naar de tweede plaats sprintte achter Mathieu van der Poel in de openingsetappe. Girmay zou in de openingsweek naar vier top 5-plaatsen rijden terwijl hij op zoek ging naar de overwinning in de vlakke en heuvelachtige etappes,

In zijn tweede week begon hij opnieuw met een ongelooflijk populaire overwinning, want Intermarché wist de moeilijke heuvelachtige etappe naar Jesi te bedwingen, waar Girmay dit keer van der Poel versloeg voor de ritzege. Tijdens de podiumceremonie werd hij echter per ongeluk geraakt door de kurk van de champagnefles in zijn oog en moest hij naar het ziekenhuis worden vervoerd. Ondanks dat hij stabiel was, moest hij hierdoor de wedstrijd verlaten. In de rest van het seizoen won hij de nationale kampioenschappen tijdrijden in Eritrea en werd hij derde in de GP de Québec, gerangschikt in de World Tour - voor een tweede plaats in de GP de Wallonie, waar hij het opnieuw opnam tegen van der Poel.

In 2023 was zijn positie in de World Tour gestabiliseerd en hij was nu geen renner meer die de vrijheid kreeg om te verrassen. Girmay won een massasprint in de Volta a Comunitat Valenciana waardoor hij het jaar in een goede vorm begon. Hij had zijn volledige focus in de voorbereiding op de kasseiklassiekers deze keer rond, maar hij was ver van zijn beste niveau. Hij versloeg Arnaud Démare en Wout van Aert met een overwinning in de Ronde van Zwitserland voordat hij debuteerde in de Tour de France. Het lukte hem niet om een rit te winnen, maar hij werd wel derde in etappe 7. Na de Tour raakte hij betrokken in een controverse, omdat er gemeld werd dat hij geen visum kreeg om deel te nemen aan de Wereldkampioenschappen. Later in het najaar keerde hij terug naar Europa, maar zonder noemenswaardige resultaten om aan zijn palmares toe te voegen.