De Vuelta a España heeft altijd voor de spannendste en meest onvoorspelbare wedstrijden in de sport gezorgd. In de afgelopen tien jaar is het drie weken durende spektakel gekenmerkt door ongelooflijke individuele prestaties, felle gevechten om de rode trui en onvergetelijke momenten die de plaats in de wielerhistorie hebben verstevigd.
Van deze vele geweldige edities springen er vier uit als de meest memorabele: de Vuelta van 2014, de Vuelta van 2016, de Vuelta van 2018 en de editie van 2020.
Laten we eens kijken naar wat er elk jaar gebeurde in de strijd om de rode trui.
2014 Vuelta a España: De strijd der reuzen
De 2014 Vuelta a España was een wedstrijd die wielerfans zich zullen herinneren vanwege de sterren en de dramatische finale. Aan deze editie namen veel van de wielerelite deel, waaronder
Chris Froome,
Alberto Contador,
Alejandro Valverde en Joaquim Rodríguez. Elk van deze renners had iets te bewijzen, wat zorgde voor een intense en boeiende wedstrijd.
De wedstrijd stond in het teken van Contador's comeback van een beenbreuk die hij een paar weken eerder opliep in de Tour de France. Ondanks twijfels over zijn fitheid, toonde Contador zijn klasse en veerkracht. Zijn sleutelmoment kwam in de 16e etappe, met een aankomst op de top van La Farrapona. Op deze zware beklimming lanceerde Contador een beslissende aanval, waarbij hij Froome loste en zijn greep op de rode trui verstevigde.
De wedstrijd was echter nog lang niet voorbij. Froome, die bekend staat om zijn vasthoudendheid, vocht dapper terug in de laatste week, vooral op de gevreesde hellingen van de Puerto de Ancares in etappe 20. De herhaalde aanvallen van Froome dreven Contador tot het uiterste, maar de Spanjaard hield stand en won uiteindelijk de etappe en pakte ook de eindzege. Contador's overwinning was een van zijn meest opmerkelijke, het markeren van zijn derde Vuelta triomf en als afsluiting van een briljant comeback verhaal.
Deze Vuelta was ook opmerkelijk vanwege de opkomst van
Fabio Aru, de jonge Italiaan die twee etappes won en vijfde werd in het algemeen klassement. De 2014 Vuelta a España blijft een klassiek voorbeeld van tactisch koersen, individuele uitmuntendheid en de pure onvoorspelbaarheid die de Spaanse Grote Ronde zo geliefd maakt.
Vuelta a España 2016: Quintana's moment van glorie
De 2016 Vuelta a España was weer een onvergetelijke editie, gekenmerkt door een fascinerend duel tussen
Nairo Quintana en Chris Froome. Quintana, de Colombiaanse klimmer, was erop gebrand om zichzelf te bewijzen na een teleurstellende Tour de France, terwijl Froome de Vuelta wilde toevoegen aan zijn toch al indrukwekkende palmares.
Quintana kreeg de controle over de wedstrijd in de 10e etappe, de finish op grote hoogte in Lagos de Covadonga, waar hij een krachtige aanval lanceerde die zijn rivalen liet worstelen. Hij pakte de rode trui en bouwde een solide voorsprong op, maar de wedstrijd was nog lang niet beslist.
Froome's sleutelmoment kwam in de 19e etappe, een individuele tijdrit waar hij veel tijd terugnam op Quintana, wat de weg vrijmaakte voor een dramatische krachtmeting. Het was echter etappe 15 die de wedstrijd bepaalde. Op de brute klim naar Formigal voerden Quintana en zijn Movistar-team een meesterlijke tactische zet uit, waardoor Froome werd verrast. Quintana viel aan vanaf het begin en Froome, geïsoleerd en met weinig steun van het team, kon niet reageren. Quintana won meer dan twee minuten op zijn rivaal, een gat dat Froome niet meer kon dichten in de laatste etappes.
Quintana's overwinning in de Vuelta van 2016 was een beslissend moment in zijn carrière. Het was zijn tweede Grote Ronde-zege en een wedstrijd die zijn klimvermogen en tactisch inzicht benadrukte. Voor Froome was het een zeldzame nederlaag, maar wel een die hem zou aansporen tot toekomstig succes in Spanje.
2018 Vuelta a España: Yates grijpt de macht
In de 2018 Vuelta a España behaalde de Brit
Simon Yates zijn eerste Grote Ronde-zege in een zeer competitieve en onvoorspelbare wedstrijd. Yates, die eerder dat jaar haperde in de Giro d'Italia nadat hij het grootste deel van de wedstrijd aan de leiding had gereden, was vastbesloten om dit goed te maken in de Vuelta.
De wedstrijd werd gekenmerkt door zijn onvoorspelbaarheid, met de rode trui die meerdere keren van eigenaar wisselde in de eerste twee weken. Yates, rijdend voor Mitchelton-Scott, speelde een slim spel, bleef dicht bij zijn rivalen en koos zijn momenten om aan te vallen verstandig.
Zijn beslissende zet kwam in etappe 14 naar Les Praeres, waar hij de rode trui pakte na een felle strijd op de steile hellingen. Echter, in tegenstelling tot de Giro, ging Yates voorzichtig om met zijn inspanningen in de laatste week en weerhield hij uitdagingen van renners als Enric Mas en Miguel Ángel López.
De laatste nagelbijtende etappe naar Andorra was waar Yates zijn overwinning bezegelde, door te reageren op aanvallen en zijn voorsprong in het algemeen klassement te behouden. Het was een volwassen en weloverwogen prestatie die zijn groei als renner liet zien.
Yates' overwinning in de 2018 Vuelta was een belangrijk moment in zijn carrière en markeerde zijn komst als een serieuze Grote Ronde-kandidaat. Het voegde ook een andere Britse naam toe aan de lijst van Vuelta-winnaars, in navolging van Chris Froome in 2017.
2020 Vuelta a España: De verlossing van Roglič
De Vuelta a España 2020 vond plaats onder buitengewone omstandigheden, uitgesteld tot eind oktober vanwege de COVID-19 pandemie. Deze editie zal niet alleen herinnerd worden vanwege de unieke timing, maar ook vanwege het meeslepende verhaal over de verlossing van Primož Roglič.
Roglič begon de Vuelta nog na zijn hartverscheurende verlies in de Tour de France een maand eerder, waar hij de gele trui verloor op de voorlaatste dag. Vastbesloten om het goed te maken, domineerde Roglič de openingsweek, won de eerste etappe en trok al snel de rode trui aan. De strijd om de eindzege zou echter verre van eenvoudig zijn.
Richard Carapaz, de klimspecialist uit Ecuador en winnaar van de Giro d'Italia van 2019, kwam naar voren als Roglič's belangrijkste rivaal. Carapaz pakte de rode trui na etappe 12, met de monsterlijke Angliru klim. De strijd tussen de twee was intens, met Carapaz die zijn klimvaardigheid en meedogenloze aanvalslust toonde.
Het beslissende moment van de wedstrijd kwam in etappe 17, een lastige tijdrit met een steile klim naar Mirador de Ézaro. Roglič leverde een krachtige prestatie, heroverde de rode trui en bereidde een spannende slotweek voor. Carapaz vocht dapper en verkleinde het gat in de bergachtige etappes die volgden, maar Roglič hield stand en verzekerde zich met slechts 24 seconden van zijn tweede opeenvolgende Vuelta-titel.
De Vuelta a España 2020 was een bewijs van Roglič's veerkracht en mentale kracht. Het onderstreepte ook het vermogen van de Vuelta om spannende races te organiseren, zelfs onder de meest uitdagende omstandigheden. Roglič's verlossende verhaal maakte deze editie tot een van de meest gedenkwaardige in de recente geschiedenis.
Conclusie
De Vuelta a España heeft altijd een van de spannendste wedstrijden op de wielerkalender opgeleverd, en het afgelopen decennium was geen uitzondering. De editie van 2014 met de triomfantelijke terugkeer van Contador, de editie van 2020 waarin Roglič zijn veerkracht liet zien, de Vuelta van 2016 waarin Quintana het meest schitterde en de race van 2018 waarin Yates eindelijk zijn potentieel waarmaakte, staan allemaal bekend als de meest memorabele en spannende edities. Elk van deze wedstrijden heeft bijgedragen aan de reputatie van de Vuelta als een koers waar onvoorspelbaarheid, drama en heroïsche prestaties de norm zijn.
Nu we uitkijken naar de editie van 2024, hebben mensen als Roglic, Kuss en Almeida veel te doen om ervoor te zorgen dat de Vuelta van dit jaar net zo goed wordt als zijn voorgangers.