“Foré is beter opgeleid dan zijn voorganger”: Belgische journalist meent dat de nalatenschap van The Wolfpack zal voortleven ondanks het vertrek van Lefevere

De Wolfpack zal niet meer dezelfde zijn zonder roedelleider Patrick Lefevere, maar dat betekent niet per se dat Soudal - Quick-Step in de komende jaren geen ploeg meer is om in de gaten te houden. De aanpak van de nieuwe manager Jurgen Foré staat haaks op die van zijn voorganger, maar het is afwachten of een berekender leiderschap meer vruchten afwerpt in een tijd waarin alleen met het hart koersen vaak niet volstaat.

“Lefevere kon een balans lezen, een complex rennerspeloton managen, Italianen met Belgen verzoenen, een langetermijnrelatie met Quick-Step borgen en een toegewijde mecenas aantrekken in Zdenek Bakkala,” begint Michel Wuyts zijn analyse op HLN met lof voor de voormalige leider van de Wolfpack.

Vervolgens voegt hij het belangrijkste aspect toe, dat zijn passage bij de ploeg iconisch maakte: “Hij was een winnaar. (duizend koersen in dertig jaar). Hij won ze zelf, op zijn eigen instinct.”

Zo ziet de Belg zijn landgenoot: Lefevere was “uiteindelijk een vedette naast zijn kampioenen” en kon zich daardoor het een en ander permitteren. “Sam Bennett en Julian Alaphilippe via de pers op de korrel nemen, een futiel detail. Wat lichtzinnig stamelen aan de interviewtafel, ach kom, aan een flamboyante deugniet vergaf je veel.”

Blader je door de eindeloze erelijst die Lefevere met de ploeg bijeenreed, dan is duidelijk dat wie hem ook zou opvolgen, een rol op zich neemt die bezwaard is met verwachtingen die niet zomaar worden ingelost. “Geliefd bij zijn achterban en de maat der dingen. Een pertinente vraag: is er leven in het wielrennen na Lefevere?” vraagt Wuyts zich hardop af.

Daarna was het aan Jurgen Foré om hem op te volgen. Of beter: opvolgen… “Schrap dat woord. De Bill Clinton van het peloton is niet te volgen. Imitatie zou dwaas zijn. Andere manager, andere leiderschapsstijl. Foré is beter opgeleid dan zijn voorganger en heeft als topman bij audit- en consultancykantoor Deloitte een bredere economische basis.”

Wuyts ziet duidelijke verschillen tussen beide teambazen. “Waar Lefevere van de camera hield, antwoordt Foré beheerst op vragen. ‘Geen pittige, sappige oneliners meer, het tijdperk van de saaiheid breekt aan,’ zei een kenner bij Foré’s aanstelling.” Toch kende Foré een geslaagd debuutjaar.

De Belgische ploeg won opnieuw veel. “Na Foré’s eerste seizoen tel ik 56 zeges (54 prof). Een fantastische oogst voor het eerste jaar. En opmerkelijk: hij eigent zich geen enkele van die zeges toe. Foré legt het accent slim op de verdiensten van het hele team,” analyseert Wuyts zijn leiderschapsstijl.

Ook de transfers van de nieuwe baas vallen in de smaak bij de Belg. “Mag er ook een prijs bestaan voor doordacht transferbeleid? Stuyven en Van Baarle tonen aanhoudende ambitie, Rex en Dainese versterken de sprinterskern rond Merlier en belofte Magnier. Foré deed bovendien slimme aankopen met Van den Bossche, Cras en Zana.”

Ook het vertrek van Evenepoel moest verteerd worden. “Zonder hem verschuift de focus terug naar een tanende voorjaarscampagne, en Van Wilder en Landa zullen in de finales niet achterblijven,” besluit Wuyts.