Patrick Lefevere is misschien niet langer de CEO van
Soudal - Quick-Step na zijn recente pensionering, maar de Belgische wielerlegende blijft een gepassioneerd volger van de sport. Vrijdag zag de voormalige teambaas de man rondom wie hij zijn team bouwde,
Remco Evenepoel, triomfantelijk terugkeren in de
Brabantse Pijl na een afwezigheid van vier maanden door een trainingsongeluk.
"Ik moet toegeven dat de uitslag van de Brabantse Pijl me niet echt verraste. Tegenwoordig kan ik precies zien hoe het met Remco gaat door naar zijn gezicht te kijken", begint Lefevere zijn analyse na de wedstrijd in zijn column voor Het Nieuwsblad. "Het deed me denken aan de Clásica San Sebastián van 2022, toen Evenepoel solo won, maar nog steeds Simon Yates in zijn wiel had op de slotklim van Erlaitz. Hij liet hem vallen, net zoals Wout van Aert deze week deed – langzaam maar zeker, als een zachte wurging. Het gebeurt zo geleidelijk dat je het als rivaal nauwelijks merkt. Maar ik zeg het nogmaals: ik heb Wout van Aert niet vaak zo verslagen zien kijken."
Hoewel Lefevere niet langer actief is bij het team, blijft hij nauw betrokken bij de sport. Zijn expertise wordt regelmatig ingeschakeld door tv-zenders die de wielerwedstrijden verslaan. "Ik volgde de koers als analist voor RTL, en kreeg de kans om een van mijn favoriete uitdrukkingen uit het Franse wielervocabulaire te gebruiken: Remco est affûté. Hij is slank, vlijmscherp. Je kunt het zien in zijn gezicht, en nog meer in zijn benen", merkt de 70-jarige op.
Voor Evenepoel is deze overwinning een belangrijke stap voorwaarts, vooral na de zware periode die volgde op zijn ernstige trainingsongeluk in december, waardoor hij op een dieptepunt in zijn carrière belandde. "Als, zoals Remco zelf zei, de afgelopen maanden de zwaarste van zijn leven waren, dan komt dat waarschijnlijk doordat hij ongelooflijk hard heeft getraind", zegt Lefevere. "Zijn vader vertelde ons dat Remco ook mentaal worstelde tijdens zijn herstel. Zo is hij, hij ervaart grote emotionele pieken en dalen. Hij is een product van zijn tijd: expressiever, opener dan vorige generaties. Maar emotie is altijd al een onderdeel van het wielrennen geweest. Johan Museeuw was een West-Vlaming van de 'mannen huilen niet'-school, maar achter gesloten deuren liet hij zijn emoties ook wel eens zien. Daar werd toen alleen niet over gesproken."
"Ik ben niet langer CEO, dus ik houd meestal wat afstand tot Remco. Maar ik zou zeggen dat mijn relatie met de familie misschien wel beter is dan vroeger. Ik heb onlangs nog gegeten met zijn moeder Agna en wissel af en toe berichten uit met Remco via WhatsApp", voegt de Belg toe. "In een van zijn recente berichten zei hij: 'Ik heb het gevoel dat ik niet echt een winter heb gehad.' Afgaande op zijn prestaties zou ik zeggen: gelukkig voor iedereen voelde hij zich zo. Stel je voor dat hij zich wél goed had gevoeld."