Geen enkele renner in het huidige peloton heeft het langer volgehouden zonder een DNF, dan de zeer ervaren Duitser van
Team DSM-Firmenich,
John Degenkolb. In totaal heeft hij 142 wedstrijddagen niet afgezien.
"Persoonlijk is het eigenlijk nooit een optie om bij een race aan te komen (en vroeg te vertrekken). Als ik naar een wedstrijd ga, wil ik racen om te winnen. Maar voor mij is het ook nooit een optie om eerder uit de wedstrijd te stappen," zegt de 10-voudig Vuelta a Espana etappewinnaar in gesprek met GCN.
Gezien Degenkolbs bekwaamheid in de klassiekers, is zijn minieme aantal DNF's in zijn carrière echt opmerkelijk. "In mijn carrière waren er een aantal dagen en een aantal wedstrijden waar ik gewoon niet in staat was om de wedstrijd uit te rijden. Ik heb bijvoorbeeld twee keer geprobeerd om naar Canada te gaan, naar de races daar. De eerste wedstrijd in Quebec is nog te doen voor een renner met een profiel zoals ik. Toen in Montreal moest ik twee keer afhaken, omdat de wedstrijd duidelijk te zwaar was," herinnert hij zich. "Het is duidelijk dat je je programma niet altijd op die factor kunt baseren, want je hebt grotere doelen dan alleen wedstrijden uitrijden. Uiteindelijk word ik niet betaald om wedstrijden te finishen, maar om te presteren in wedstrijden."
"Er was maar één keer in mijn hele carrière dat het plan was om vroegtijdig te stoppen - toen ik de Giro d'Italia reed in 2013. Het plan was om alleen het eerste deel van de Giro te rijden, te proberen om daar een etappe te winnen, wat ons lukte, en de Giro vroegtijdig te verlaten om naar de hoogtestage te gaan ter voorbereiding op de Tour de France," legt hij uit. "Hoewel alles volgens plan verliep, was het een vreemd gevoel. Het was geen prettig gevoel om de jongens achter te laten. En ik probeer altijd om diezelfde situatie te vermijden, want het is iets wat ik zeker zelf heb moeten ervaren en toen vond ik het niet leuk."
Nu zijn non-DNF run zo lang duurt, is het een persoonlijke uitdaging voor Degenkolb om te blijven vechten, wat er ook gebeurt."Wielrennen is ook een mentaal spel en als je twijfelt aan jezelf, je conditie en of je wel in staat bent om de wedstrijd uit te rijden, dan verlies je automatisch fysieke kracht. Ik denk dat het heel belangrijk is om het hoofd omhoog te houden en de focus, de motivatie te behouden. Dan kun je blijven presteren, ook al raken je lichaam en je benen al leeg."
"Ik herinner me nog dat ik dit jaar in Münster (tijdens de Sparkassen Münsterland Giro) op 3 oktober echt moeite had met de weersomstandigheden en dat ik zoiets had van ik kan nu niet meer stoppen, ik moet doorgaan", besluit hij. "Het is nu een nog grotere motivatie om door te gaan en de streak te blijven rijden, maar ja, op een gegeven moment moet het ook stoppen, daar ben ik me van bewust. Maar als ik het kan verlengen, zal ik zeker alles proberen om dat te doen."