Doping is al decennialang een hardnekkig onderdeel van het wielrennen – en dat lijkt voorlopig niet te veranderen. Waar vroeger vooral positieve tests de grote namen deden vallen, baart het dossier rond
Oier Lazkano nu zorgen om een andere reden: het doet vermoeden dat sommige renners of artsen de antidopingcontroles mogelijk te slim af zijn.
Het moet wel gezegd: in het specifieke geval van Lazkano is er geen positieve test vastgesteld. Toch is de Spaanse renner voorlopig geschorst door de UCI en ontslagen bij Red Bull – BORA – hansgrohe, nadat de internationale bond in april een inval deed in zijn woning. Daarbij leverde hij persoonlijke spullen en gegevens in, die deel uitmaken van het onderzoek.
Verdachte waarden, maar geen bewijs
De zaak krijgt gewicht door haar uitzonderlijke karakter. Lazkano testte nooit positief op verboden stoffen, maar zijn biologisch paspoort vertoonde tussen 2022 en 2024 op vier momenten afwijkende waarden. Dat was voor de antidopinginstanties voldoende om argwaan te wekken, maar niet om hem formeel te veroordelen.
Zonder concreet bewijs blijft het bij een voorlopige schorsing, in afwachting van verdere analyse. In theorie kan Lazkano dus nog worden vrijgesproken. Maar zijn naam is intussen onlosmakelijk verbonden met de discussie over de effectiviteit van het huidige antidopingsysteem.
Lazkano reed slechts enkele maanden in het shirt van Red Bull – BORA – hansgrohe voordat hij intern werd geschorst. Zijn vertrek komt op een moment dat het team zich net wilde profileren als een modern, wetenschappelijk onderbouwd project.
Lazkano heeft maar een paar maanden geracet met Red Bull - BORA - hansgrohe voordat hij intern geschorst werd. @Imago
Waar geld is, is risico
“Een renner die een miljoen dollar verdient en rijdt voor een van de modernste teams ter wereld – het voelt als 2006 in een nieuw jasje,” schreef de Britse journalist Jack Davey. “Zolang bloed geld waard is, zal het wielrennen zichzelf blijven bevechten.”
Het blijft de vraag of de strijd tegen doping ooit volledig te winnen valt. Experts vrezen dat er nog steeds manieren bestaan om de fysiologische grenzen van renners kunstmatig te verleggen met nieuwe, nog onbekende methoden. De zaak-Lazkano toont vooral aan dat het gevecht zich heeft verplaatst: van laboratoria en testbuisjes naar de onzichtbare zone tussen wetenschap, ethiek en technologie.