Het seizoen 2025 is nog maar net begonnen, en de UCI heeft nu al meerdere incidenten gekend die ze liever zouden vergeten. Ondanks de focus op veiligheid na een reeks ernstige ongevallen in voorgaande jaren, blijven zorgwekkende situaties zich opstapelen. Dit heeft het bestuursorgaan opnieuw onder vuur gelegd en grote twijfels doen rijzen over hun vermogen om renners in het professionele peloton daadwerkelijk te beschermen.
Laten we de huidige stand van zaken rondom veiligheid in het wielrennen onder de loep nemen en analyseren waarom 2025 tot nu toe een rampjaar lijkt op dit vlak.
Met tragische verliezen als Muriel Furrer en Andre Drege in recente seizoenen kwam er begin 2025 een hernieuwde druk om de veiligheid van renners te verbeteren. De UCI introduceerde afgelopen zomer nieuwe maatregelen, waaronder het gele kaartsysteem, in een poging om koersomstandigheden veiliger te maken. Toch wordt, na slechts enkele weken in het nieuwe seizoen, de effectiviteit van deze maatregelen al sterk in twijfel getrokken.
Een van de grootste pijnpunten blijft de houding van de UCI zelf. In een recent rapport, opgesteld in samenwerking met veiligheidspartner SafeR, werd gesteld dat rennersfouten verantwoordelijk zijn voor 35% van alle incidenten. Dit cijfer heeft felle kritiek uitgelokt, omdat velen beweren dat het vooral de aandacht afleidt van de structurele en organisatorische tekortkomingen binnen de sport. In plaats van verantwoordelijkheid te nemen en fundamentele verbeteringen door te voeren, lijkt de UCI de schuld vooral bij de renners zelf neer te leggen.
Ondanks de beloften van de UCI is het begin van het seizoen al overschaduwd door ernstige veiligheidsincidenten. Een van de meest schokkende vond vorige week plaats in de Etoile de Bessèges, waar een auto halverwege etappe 6 plots het parcours op reed. Dit leidde tot grote verontwaardiging en zorgde ervoor dat meerdere ploegen zich uit protest terugtrokken.
De UCI reageerde met een mix van beloftes en dreigementen: het bestuursorgaan kondigde een ‘grondig onderzoek’ aan en hintte op zware boetes en strengere controles voor wedstrijdorganisatoren. Maar sommige organisatoren kaatsten de bal terug en stelden dat de eisen van de teams simpelweg onhaalbaar zijn. Echt waar? Is het werkelijk te veel gevraagd van een professionele wielerploeg om te eisen dat er geen voertuigen van buitenaf op het parcours verschijnen terwijl het peloton daar met hoge snelheid doorheen raast?
Ondertussen groeit de frustratie onder renners en teammanagers over de aanhoudende gevaren op de weg. Ralph Denk, teamabaas van Red Bull – BORA – hansgrohe, haalde fel uit naar de organisatie: "Geen enkele renner wil in een greppel belanden met gebroken botten. Wedstrijdorganisatoren moeten beseffen dat wielrennen geen videospelletje is."
Ook Visma-CEO Richard Plugge trok aan de alarmbel en waarschuwde dat de sport niet langer mag besparen op veiligheid. "Veiligheid mag geen compromis zijn", stelde hij resoluut.
Gisteren werd de wielerwereld opnieuw opgeschrikt door een ernstig incident: Pascal Ackermann kwam ten val nadat hij in de slotmeters van een massaspurt een zebrapad raakte. Een schrijnend voorbeeld van de aanhoudende veiligheidsproblemen in de sport.
Voormalig prof Johan Bruyneel spaarde de UCI niet in zijn analyse: "Het grote probleem ligt bij de UCI." Hij bekritiseerde het bestuursorgaan en beschuldigde het ervan wedstrijdorganisatoren niet verantwoordelijk te houden, terwijl het de schuld steeds weer afschuift op anderen.
Te midden van de controverse heeft de UCI echter één positieve stap gezet: het bestuursorgaan heeft officieel het gebruik van koolmonoxide-rebreathing verboden. Deze controversiële techniek, die atleten een competitief voordeel zou bieden maar ernstige gezondheidsrisico’s met zich meebrengt, is nu niet langer toegestaan. Hoewel dit verbod wordt toegejuicht, lost het niets op aan de bredere veiligheidsproblemen die de sport blijven achtervolgen.
Met het seizoen nog in de beginfase groeit de druk op de UCI om echte actie te ondernemen voordat er zich opnieuw een tragedie voltrekt. De reeks incidenten in de eerste weken van 2025 toont aan dat het huidige veiligheidssysteem fundamenteel tekortschiet. Als het bestuursorgaan blijft weigeren verantwoordelijkheid te nemen en wedstrijdorganisatoren niet ter verantwoording roept, dreigt het vertrouwen tussen teams, renners en fans verder af te brokkelen.