"Ontsnappingen die tien jaar geleden nog een kans maakten, worden nu teruggepakt" - Neilson Powless over de veranderde rol van aanvallers

Een ritzege in de Tour de France wordt door veel renners beschouwd als hét ultieme carrièrehoogtepunt – iets waarmee ze hun loopbaan met trots kunnen afsluiten. Maar in het tijdperk van allesverslindende klassementsrenners zoals Tadej Pogacar is het winnen van een Touretappe moeilijker dan ooit. Neilson Powless, renner van EF Education-EasyPost, weet dat als geen ander.

Met vijf deelnames aan de Tour op zijn naam heeft de 28-jarige Amerikaan al de nodige ervaring opgedaan in La Grande Boucle. Vijf keer eindigde hij bij de beste tien in een etappe, en in 2023 reed hij twaalf dagen in de bolletjestrui. Toch ontbreekt er nog steeds één cruciale prestatie op zijn palmares: een ritzege.

"Een etappe winnen, dat is het allerbelangrijkste doel", vertelt Powless tijdens de ploegenpresentatie in Lille, in quotes opgetekend door Domestique. "In de eerste helft van de Tour liggen er al een aantal kansen, al durf ik niet te zeggen welke etappe ik specifiek uitkies. Het is een lange, onvoorspelbare koers, dus je moet op meerdere dagen proberen toe te slaan."

Eén etappe springt er voor hem wel uit: "Carcassonne, rit 15, dat is een enorme kans voor vluchters", zegt Powless. Maar hij beseft dat het peloton daar anders over kan denken. "Je moet elke dag opnieuw inschatten of het een goede dag is voor een ontsnapping. Het is bijna onmogelijk om van tevoren te weten wat de klassementsploegen gaan doen – zij bepalen uiteindelijk het koersverloop. Je strategie moet je onderweg aanpassen."

Powless hoopt dat hij samen met ploeggenoten in de aanval kan trekken. "Er gaan momenten komen waarop we allebei mikken op dezelfde ontsnapping. En als we dan ook samen mee zijn, vergroot dat onze kansen enorm. Het zou geweldig zijn als dat lukt."

De uitdaging is echter niet min. Het koersgedrag van de klassementsrenners is in de afgelopen jaren veranderd, en dat heeft de ruimte voor vluchters sterk verkleind. De dominantie van renners als Pogacar en Vingegaard heeft ervoor gezorgd dat steeds meer ritten eindigen in een strijd tussen de favorieten.

"Veel van de ontsnappingen die tien jaar geleden nog een goede kans maakten, worden nu gewoon teruggepakt", erkent Powless. "Het tempo dat de klassementsploegen in de bergen rijden, is zo ontzettend hoog – het lijkt bijna op een tijdrit. Dat is moeilijk te verslaan. Maar zoals ik al zei: de Tour blijft onvoorspelbaar. Je moet elke kans grijpen die zich aandient."