"Het voelde als een geschenk uit de hemel" - Van rivalen tot redders: hoe Lance Armstrong Jan Ullrich en Bradley Wiggins uit het dal hielp

Rond de eeuwwisseling domineerde de rivaliteit tussen Jan Ullrich en Lance Armstrong de voorpagina’s van de sportkranten. Twee giganten, verwikkeld in een strijd om eeuwige roem op de flanken van de Alpen en Pyreneeën. Maar uiteindelijk was het niet de glorie die hen voor altijd met elkaar verbond – het was de gezamenlijke ondergang, en de onverwachte verbondenheid die daaruit voortvloeide.

"Vroeger waren we concurrenten, met wederzijds respect. Ik denk dat we allemaal weten wat er daarna is gebeurd," zei Ullrich tijdens een interview met VTM, op het wielerfestival dat hij zelf organiseerde in het Zuid-Duitse Bad Dürrheim. De inmiddels 51-jarige Duitser blikte openhartig terug op zijn bewogen levensloop.

Na zijn gedwongen afscheid van het profpeloton in 2007 raakte Ullrich steeds verder van het pad. Verslavingen, juridische problemen en mentale worstelingen overschaduwden de carrière van de voormalige Tourwinnaar. Ook Armstrong kende zijn val: de Texaan werd na zijn dopingbekentenis in 2012 volledig verbannen uit de wielerwereld, zijn zeven Tourzeges geschrapt.

En toch was het Armstrong die, tegen alle verwachtingen in, zijn vroegere rivaal de hand reikte op diens dieptepunt. "Ik denk dat dat ons dichter bij elkaar heeft gebracht," aldus Ullrich. "Ik kampte met persoonlijke problemen, en Lance heeft me in die periode enorm geholpen."

De twee vonden elkaar, niet langer als tegenstanders, maar als lotgenoten. "Ik ben ook meerdere keren in de Verenigde Staten geweest. We wisselden ideeën uit en er ontstond een hechte vriendschap. Het betekende veel voor mij dat iemand die vroeger mijn grootste concurrent was, nu uit eigen beweging langskwam. Dat hij interesse toonde in de mens Jan Ullrich — dat gaf me de motivatie om uit die vicieuze cirkel te breken."

Een soortgelijk verhaal klinkt bij Sir Bradley Wiggins. Geen sprake van doping of schandalen, maar ook de eerste Britse Tourwinnaar kende zijn demonen. De mentale strijd na zijn carrière, gecombineerd met verslavingen, trok diepe sporen.

Ook Wiggins vond onverwachte steun bij Armstrong. "Hij is het afgelopen jaar een van mijn grootste steunpilaren geweest," verklaarde de Brit. "Hij inspireerde me om te stoppen met drinken en hielp me mijn leven weer op de rails te krijgen. Het voelde als een geschenk uit de hemel."

Zo blijkt dat de koers, met al haar rivaliteit en drama, ook een bron kan zijn van onverwachte verzoening. Waar ooit strijd werd geleverd voor het geel, heerst nu kameraadschap in het donkergrijs. En soms, heel soms, zijn de mooiste zeges die buiten de officiële klassementen.