“Geniet van de roze reis” - Maar wie van de twee UAE-kopmannen mag hem uitrijden?

Terwijl de Giro d’Italia vandaag haar dertiende etappe ingaat, is de aandacht niet enkel gericht op de strijd om ritwinst of de eindzege. Minstens even boeiend is het sluimerende conflict binnen UAE Team Emirates – een ploeg die haar overmacht nu moet omzetten in evenwichtige besluitvorming. Want hoewel de formatie met afstand de sterkste van het peloton is, dreigt ze intern uit balans te raken.

Van meet af aan werd verwacht dat Juan Ayuso de aangewezen kopman zou zijn in de jacht op het roze. Maar het is Isaac del Toro, de 22-jarige Mexicaanse revelatie, die momenteel de maglia rosa draagt. Ayuso volgt op iets meer dan een halve minuut. Op papier beheersbaar, in realiteit een tikkende tijdbom.

Del Toro maakte indruk met een aanval op de witte wegen richting Siena — juist op het moment dat Ayuso, gehavend na een val en met hechtingen in zijn knie, achterbleef. De Mexicaan verklaarde later dat hij Egan Bernal in zijn witte trui aanzag voor Ayuso, maar het publiek had zijn twijfels. De actie voedde speculatie over een mogelijke machtsgreep binnen de ploeg.

De sociale media gooien olie op het vuur. Het beruchte anonieme account ‘mou’, een uitgesproken Pogacar-aanhanger, blijft de spanningen aanwakkeren. In de wereld van ‘mou’ is Del Toro de uitverkorene; Ayuso wordt regelmatig afgeschilderd als “de rat”, een karikatuur die haaks staat op de ingetogen, beleefde jonge Spanjaard die Coorevits ontmoette tijdens de Vuelta van 2023.

In zijn column voor WielerFlits vatte de Belgische journalist Hugo Coorevits de situatie scherp samen. “De strijd ontbrandt dit keer zonder (Tadej) Pogacar,” schreef hij, “maar het was een Instagram-post van diezelfde Pogacar die de meeste zeggingskracht had.” De foto toont een glimlachende Pogacar met een kop koffie, Del Toro bewonderend aankijkend. Het bijschrift: “Kijkend naar de toekomst. Geniet van de roze reis.” Geen vermelding van Ayuso. Coorevits las er een subtiele, maar duidelijke zegen in voor Del Toro.

Toch lijkt het echte probleem dieper te liggen dan persoonlijke wrevel. Ayuso, eveneens 22, verbond zijn lot aan UAE tot en met 2028, zonder zaakwaarnemer, enkel vertrouwend op zijn vader. Wat destijds een krachtig signaal van vertrouwen leek, oogt nu als een contractuele fuik. “Hij heeft zich langdurig verbonden aan een omgeving die steeds minder zijn plek lijkt,” merkt Coorevits op.

De parallellen met de Vuelta van vorig jaar zijn onmiskenbaar. Destijds worstelde Jumbo-Visma met drie kopmannen: Kuss, Vingegaard en Roglic. De keuze viel op Kuss, maar de interne spanningen bleven nazinderen — met het vertrek van Roglic als gevolg.

Bij UAE tekent zich een vergelijkbaar scenario af. Behalve Del Toro en Ayuso staan ook Brandon McNulty en Adam Yates in de top negen van het klassement. Wat op papier een droomselectie is, kan in de praktijk uitmonden in een tactische nachtmerrie.

Ayuso, ooit gezien als de natuurlijke troonopvolger van Pogacar, voelt nu de adem van Del Toro in zijn nek — letterlijk en figuurlijk. Ondanks zijn blessures blijft hij zich vastbijten in de strijd. “Hij is al twee keer gevallen,” schrijft Coorevits. “Zijn knie moest opnieuw gehecht worden.” Toch weigert hij zich neer te leggen bij een rol in de schaduw.

Del Toro geeft evenmin de indruk zich te willen opofferen. Zijn rustige uitstraling en aanvallende koersstijl suggereren een renner die voor niets minder dan de hoofdprijs komt. Niet alleen het podium in Rome staat op het spel, maar ook de toekomst binnen het team.

Ploegleider Joxean Fernández Matxín bevindt zich in het oog van de storm. Als vertrouweling van beide renners lijkt hij voorlopig de kat uit de boom te kijken. “Hij blaast warm en koud tegelijk,” noteert Coorevits, hopend dat de bergritten van volgende week uitsluitsel geven.