In de aanloop naar Kerstmis heeft EF Education-Oatly het cadeau al uitgepakt. De Amerikaanse ploeg verlengde bij de mannenkant het contract van Neilson Powless tot en met 2029. Bij de vrouwen zetten ze de huidige regenboogtruidraagster Magdeleine Vallières vast met een langjarige verbintenis tot en met 2028.
“Durf om te koersen, vertrouwen in zichzelf en uiteindelijk die wereldtitel pakken, dat was echt inspirerend voor al onze rensters,” zegt teammanager Esra Tromp in een persbericht. “Mags geeft het goede voorbeeld. Voor de andere meisjes geldt nu: die regenboogtrui in de groep zien tijdens trainingen of aan tafel laat je denken: ‘Oké, nu moeten we een stap zetten, want we hebben de wereldkampioene in ons team en dat moeten we in de koersen laten zien. We moeten haar kunnen helpen’.”
De Canadese complimenteert haar huidige ploeg, waar ze in 2022 tekende. Daarvoor worstelde ze met haar gewicht, specifiek in haar periode bij het World Cycling Center-team, waar ze lange tijd ‘dik’ werd genoemd en met eten onder druk werd gezet. Dat remde haar ontwikkeling, maar bij de Amerikaanse ploeg laat ze haar ware niveau zien. Het seizoenseinde was sterk: aanvallend in de Giro dell’Emilia en Tre Valli Varesine in haar nieuwe regenboogtrui, die ze in Kigali veroverde voor Niamh Fisher-Black.
Ze is nu het uithangbord van EF Education. “Dat gaat alle rensters een flinke duw in de rug geven. Mags haalt veel zelfvertrouwen uit die trui en krijgt ook meer vertrouwen van het team om finales te rijden en meer zeges te zoeken.”
Canadese renster supergemotiveerd en op haar plek
“Ik zit al zo lang bij het team, het voelt als familie. Ik ben hier opgegroeid en ik denk dat ik me hier kan blijven ontwikkelen,” legt Vallières uit. “Een langjarig contract tekenen voelde als de juiste stap voor mij en voor de volgende fase van mijn carrière. Ik kan heel goed opschieten met de meiden en ik denk dat we op een punt zijn waarop we samen blijven groeien. We weten hoe we samen moeten koersen en het beste uit elkaar halen. We zijn een stuk sterker omdat we zo goed met elkaar omgaan.”
Met pas 24 jaar is er nog progressie mogelijk, maar haar palmares is al indrukwekkend, met een wereldtitel behaald op eigen kracht en slimme tactiek in Rwanda. Ze gelooft dat dit de juiste omgeving is om verder te groeien. “We hebben uitstekende voedingsdeskundigen en supergoede mecaniciens. Het team heeft in Girona een lab gebouwd voor testen en bikefits. Onze sportdirecteurs kijken heel goed naar het grotere geheel en bepalen welke stappen we moeten zetten om te komen waar we willen zijn. Ze zien ons niet alleen als rensters, maar ook als mensen, en dat is voor mij heel belangrijk.”
“Ik heb veel geleerd door anderen te helpen. Daardoor heb ik het WK gewonnen,” stelt ze. “Nu kijk ik ernaar uit om een andere rol te pakken en alles wat ik leerde toe te passen om vaker als kopvrouw te koersen. Ik weet ook dat ik nog veel moet leren om constant op topniveau te presteren en ik zie dit als een kans om verder te groeien in deze nieuwe rol en samen met mijn ploeggenoten te leren. We zijn een jong team, maar ik denk dat we ons echt samen kunnen ontwikkelen.”