ANALYSE: Wat maakt het debuut van Tadej Pogacar in Parijs-Roubaix zo speciaal?
Wielrennen
Na weken van speculatie heeft UAE Team Emirates - XRG de knoop doorgehakt. De ploeg bevestigde eerder deze week dat Tadej Pogacar in 2025 voor het eerst aan de start zal staan van Parijs-Roubaix. En dat niet alleen – de Sloveense alleskunner zal de 'Koningin der Klassiekers' rijden in de regenboogtrui als wereldkampioen. Een week eerder staat hij ook aan de start van de Ronde van Vlaanderen, wat zijn voorjaar nog prestigieuzer maakt.
Voor wielerfans is dit een unicum: een regerend Triple Crown-winnaar die zich waagt aan de meest meedogenloze koers in het profpeloton.
"Ik zag de twinkeling in zijn ogen", vertelde UAE-ploegleider Aart Vierhouten over het moment dat Pogacar zelf aangaf Roubaix te willen rijden. "Toen dacht ik: ‘Ja, hij wil dit écht.’" De ploeg benadrukt dat het een weloverwogen keuze was, volledig ingegeven door Pogacar zelf. "Hij zei: ‘Ja, ik ga het doen.’"
De grote vraag is nu: kan Tadej Pogacar daadwerkelijk Parijs-Roubaix winnen? Het antwoord ligt, zoals zo vaak in het wielrennen, ergens tussen historisch precedent, fysieke capaciteiten en de kunst van risico’s en timing.
Laten we in de statistieken duiken en ontdekken waarom dit misschien wel de grootste uitdaging uit zijn carrière wordt.
De cijfers liegen niet
Voordat we vooruitblikken, is het de moeite waard om terug te kijken. Zoals wieleranalist Jonas Creteur opmerkt, hebben maar weinig Tour de France-winnaars – zowel uit het verleden als het heden – hun reputatie en fysiek op het spel gezet op de kasseien van Roubaix.
- Laatste ex-Tourwinnaar in Parijs-Roubaix: Bradley Wiggins (2015) – eindigde 18e in zijn laatste koers voor Team Sky.
- Laatste regerend Tourwinnaar aan de start: Greg LeMond (1991).
- Laatste ex-Tourwinnaar die Parijs-Roubaix won: Bernard Hinault (1981) – won datzelfde jaar ook de Tour.
- Laatste regerend Tourwinnaar die Roubaix won: Eddy Merckx (1973).
Met andere woorden: in meer dan 50 jaar heeft geen enkele Tourwinnaar nog Parijs-Roubaix op zijn naam geschreven. Zelfs deelnemen is al een zeldzaamheid.
Dat maakt de keuze van Tadej Pogacar des te opmerkelijker. Hij is niet zomaar een Grote Ronde-winnaar die zich waagt aan de klassiekers. Hij is de meest dominante renner van zijn generatie, hij draagt de regenboogtrui en hij heeft al drie Monumenten op zijn palmares.
En hij weet precies wat er op het spel staat.
De monumentenmissie
Parijs-Roubaix wordt de derde halte in een duizelingwekkende campagne van Tadej Pogacar in 2025. De Sloveen heeft een zeldzaam doel voor ogen: deelnemen aan alle vijf Monumenten in één seizoen. Slechts een handvol renners heeft dat in recente jaren gedaan, gezien de steeds drukkere WorldTour-kalender.
- Magnus Sheffield reed alle vijf Monumenten in 2023.
- Matej Mohoric deed hetzelfde in 2022.
Maar waar zij zich beperkten tot deelnemen, heeft Pogacar veel grotere ambities. Hij rijdt om te winnen.
De Sloveen heeft al zeges geboekt in:
- Ronde van Vlaanderen (2023)
- Luik-Bastenaken-Luik (2021, 2024)
- Il Lombardia (2021, 2022, 2023, 2024)
Dat laat nog twee ontbrekende trofeeën:
- Milaan-Sanremo, waar hij derde werd in zowel 2023 als 2025.
- Parijs-Roubaix, waar hij nog nooit eerder aan de start stond.
Over Sanremo hoeven we niet te speculeren – Pogacar zal ongetwijfeld balen van zijn 'near-misses'. Maar als hij in de komende jaren zowel Roubaix als Sanremo weet te winnen, zou hij pas de vierde renner in de geschiedenis zijn die alle vijf Monumenten op zijn palmares schrijft, na Rik Van Looy, Eddy Merckx en Roger De Vlaeminck.
Dat alleen al zou zijn status als een van de grootste renners aller tijden bezegelen. Maar de weg naar de overwinning in Roubaix is geplaveid met kasseien, valpartijen, chaos en een zekere Mathieu van der Poel. Dit is geen gewone koers.
Waarom is Roubaix zo riskant?
In tegenstelling tot de meeste koersen wordt Parijs-Roubaix niet gewonnen op pure wattages. Hier tellen controle, geluk, positionering en risicobeheersing. Het parcours is meedogenloos: meer dan 50 kilometer aan kasseien, met als scherprechters de beruchte Trouée d'Arenberg, Mons-en-Pévèle en Carrefour de l'Arbre.
Lekke banden en valpartijen beslissen de wedstrijd. Favorieten worden vaak uitgeschakeld, niet vanwege een gebrek aan kracht, maar omdat ze op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn. Denk aan Wout van Aert in 2023. Teamondersteuning is cruciaal: zelfs de beste renner ter wereld is kansloos als hij met een mechanisch defect in de velden van Noord-Frankrijk strandt zonder hulp in de buurt.
Dit is precies waarom zo weinig Tourwinnaars zich wagen aan Roubaix. De kans op blessures is simpelweg te groot. Een valpartij in het voorjaar kan een heel seizoen, en een Tourcampagne, verwoesten. Vraag dat maar aan Geraint Thomas, die in 2018 uitviel in Roubaix. Hij won dat jaar de Tour, maar keerde nooit meer terug naar de Hel van het Noorden.
Ook Tadej Pogacar kent de risico’s. In Luik-Bastenaken-Luik 2023 brak hij zijn pols, wat zijn voorbereiding op de Tour ruïneerde. Daarom laat UAE Team Emirates niets aan het toeval over. De ploeg heeft al meerdere verkenningen gedaan, met extra focus op Arenberg, waar het koersverloop vaak in een beslissende plooi valt.
Toch blijft er een grote vraag hangen: kan Pogacar, die al twee jaar geen wedstrijd over kasseien heeft gereden, de chaos van Roubaix meester blijven?
Kan hij winnen?
In de Tour de France van 2022 schitterde Tadej Pogacar in de kasseienrit naar Arenberg, en in de Ronde van Vlaanderen 2023 reed hij zowel Wout van Aert als Mathieu van der Poel uit het wiel om solo te winnen. Zijn explosieve kracht op korte beklimmingen, indrukwekkende uithoudingsvermogen en feilloze fietsbeheersing maken hem geschikt voor vrijwel elk terrein.
Maar Parijs-Roubaix is meer dan fysieke capaciteiten. Het is zes uur lang foutloos rijden – mechanisch, tactisch en fysiek – over enkele van de meest verraderlijke wegen in Europa. En dat is waar ervaring een cruciale rol speelt.
De Hel van het Noorden wordt vaak gewonnen door renners die er eerst hebben gefaald. Dylan van Baarle en Sonny Colbrelli hadden meerdere pogingen nodig voor hun overwinningen. Zelfs iconen als Tom Boonen en Fabian Cancellara spendeerden jaren aan specifieke Roubaix-training voordat ze hun eerste kasseitrofee omhoog mochten houden.
Pogacar won de Ronde van Vlaanderen bij zijn tweede deelname. Maar Roubaix is geen Vlaanderen. Hij heeft misschien de benen om een aanval op Carrefour de l’Arbre te volgen, maar hij kan net zo goed lekrijden, ten val komen of simpelweg aan de verkeerde kant van een breuk zitten.
Ondertussen hebben zijn grootste rivalen, Mathieu van der Poel en Jasper Philipsen, een duidelijk voordeel: ze kennen deze koers als hun broekzak. In zowel 2023 als 2024 eindigden ze als eerste en tweede, waarbij hun samenwerking onder de vlag van Alpecin-Deceuninck tactisch vernietigend bleek.
Maar nu een andere, misschien vreemde, vraag… Is Parijs-Roubaix zwaar genoeg? Of specifieker: bevat Roubaix de beklimmingen die Pogacar nodig heeft om Van der Poel te lossen?
Geschiedenis op het spel
Wat de deelname van Tadej Pogacar aan Parijs-Roubaix zo bijzonder maakt, is niet alleen het risico, maar ook de historische zeldzaamheid van zijn uitdaging.
Een regerend Tour de France-kampioen aan de start van de Hel van het Noorden? In de moderne wielersport is dat bijna ongehoord. Bradley Wiggins deed het in 2015, maar pas drie jaar na zijn Tourzege en als afzwaaiend klassementsrenner. Greg LeMond waagde zich eraan in 1991, maar zonder succes. De laatste Tourwinnaar die Parijs-Roubaix op zijn naam schreef, was Bernard Hinault in 1981.
Zelfs de legendarische Eddy Merckx, die in 1973 beide koersen won, slaagde daar slechts één keer in.
Pogacar kan dat verhaal herschrijven. Een overwinning in Roubaix zou hem niet alleen de eerste Tourkampioen in meer dan 40 jaar maken die hier triomfeert, maar ook een stap dichter brengen bij een ongeëvenaarde prestatie: het winnen van alle vijf Monumenten.
Zijn aanwezigheid tilt de koers naar een hoger niveau. Er wordt nu al gefluisterd dat de editie van 2025 weleens de meest bekeken Roubaix in jaren zou kunnen worden, met fans uit zowel de Grote Ronde- als de klassiekerwereld die samenkomen voor deze unieke clash.
Zoals Aart Vierhouten het treffend zei: "We bereiden ons optimaal voor. Er is nog werk aan de winkel, maar dit is een unieke uitdaging. Dit is geschiedenis in de maak."
Wat nu?
Voor Parijs-Roubaix rijdt Tadej Pogacar eerst de Ronde van Vlaanderen, waar hij het opneemt tegen titelverdediger Mathieu van der Poel. Dit zal voor zowel fans als analisten de laatste kans zijn om zijn vorm, rijgedrag en herstel te beoordelen voor de ultieme test in Roubaix.
Van der Poel staat 1-0 voor tegen Pogacar na Milaan-Sanremo, maar de Sloveen versloeg hem twee jaar geleden al op de kasseien. Wie zal deze keer de zege behalen?
Een overwinning in Vlaanderen zou zijn tweede Ronde markeren en zijn zelfvertrouwen een enorme boost geven. Maar zelfs bij verlies zal de glans van zijn Roubaix-uitdaging niet vervagen. Het zou zijn ambitieuze seizoen alleen maar versterken.
Daarnaast wordt verwacht dat hij terugkeert naar Luik-Bastenaken-Luik, waar hij eerder won. En in oktober zal hij ongetwijfeld proberen zijn titel in de Ronde van Lombardije te verdedigen, op zoek naar een vijfde overwinning op rij.
Dit zou betekenen dat Pogacar tegen het einde van 2025 alle vijf Monumenten, het WK Wielrennen, de Tour de France (en mogelijk zelfs de Vuelta a Espana) in één kalenderjaar heeft gereden. Een niveau van consistentie, veelzijdigheid en ambitie dat in de wielersport al decennia niet meer gezien is – zo niet ooit.
De beslissing van Tadej Pogacar om Parijs-Roubaix te rijden is geen gewone zet, het is een historische. Door dit te doen plaatst hij zichzelf in een selecte lijst van renners die, net als Eddy Merckx en Bernard Hinault, geen enkel aspect van het wielrennen uit de weg gingen.
Roubaix is altijd een gok. Dat is het inherent aan de koers. Valpartijen, lekke banden en chaos kunnen alles vernietigen. Maar voor een renner die al drie Monumenten, de Tour en de wereldtitel op zijn naam heeft staan, ligt de grootsheid niet in het verdedigen van wat hij heeft, maar in het najagen van wat velen voor onmogelijk houden.
Of hij nu wint of niet, zijn aanwezigheid op de startlijn van Roubaix is al een overwinning voor de sport. Het is een signaal dat de grootste namen in de wielerwereld niet bang zijn om zichzelf op de proef te stellen op het zwaarste podium.
En als hij wint? Dan zijn we misschien wel getuige van de meest complete renner in de wielergeschiedenis.
Net Binnen
Meest Gelezen
Laatste Reacties
- Matje is de "King"
DareDevil22-03-2025 - Makkie voor Jonathan:-)DareDevil17-05-2024
- Zal wel tussen Milan en Kooij gaan, Merlier moet eerst maar eens een grote ronde zien uit te rijden en het niveau van Groves is afwachten na z'n knieproblemen. Geef streepje voor aan Milan omdat die al uitgesproken heeft voor de puntentrui te gaan. Maar als Kooij snel een paar ritten wint, kan 't een mooi duel worden.
ChassePatate02-05-2024 - Mee eens. Wel knap van hem :-)DareDevil07-04-2024
- Maakt de koersen ook niet spannender in ieder geval
BizziedeBij26-03-2024