“Mensen lachen het nog steeds weg – het mag geen taboe zijn”: Lotte Kopecky roept op tot verandering rond menstruatie in het wielrennen na Veronica Ewers’ aankondiging van haar afscheid

Lotte Kopecky roept de wielersport op om menstruatie serieus te nemen, na wat zij omschrijft als hardnekkige schaamte, stilte en onbegrip rond het onderwerp — zelfs aan de top van het vrouwenwielrennen.

Vers gekroond tot Flandrienne van het Jaar, ging de voormalig wereldkampioen in gesprek in de podcast Cafe Koers en maakte duidelijk dat de groeiende discussie in het peloton over menstruële gezondheid hoog tijd is.

“Veel rensters hebben dit seizoen getuigd dat het meer ongemak geeft dan de buitenwereld beseft,” zei Kopecky. “Als je dat zegt, wordt het nog vaak weggewimpeld. Maar veel vrouwen hebben in die periode klachten die prestaties kunnen hinderen.” Ze voegde toe dat het stigma binnen ploegstructuren hardnekkig blijft: “Zeker wanneer de coach een man is, heerst er nog wat gêne om erover te praten. Maar als mannelijke coach moet je je erin verdiepen als je vrouwen traint. Het mag geen taboe zijn. Het hoort bij het vak.”

Kopecky haalde ook haar eigen voorgeschiedenis met klachten aan. “Ik had er vroeger ook veel last van — mijn lichaam hield veel vocht vast. Als dat elke maand terugkomt en samenvalt met een belangrijk doel, heb je een probleem. Je moet je lichaam leren begrijpen. Mijn advies: wees niet bang om hulp te vragen.”

Haar uitspraken komen op een moment dat menstruële gezondheid zichtbaarder is dan ooit in het elitewielrennen — zeker na de breed gedeelde aankondiging van Veronica Ewers dat ze in 2026 een stap terug doet na jaren worstelen met RED-S en het meer dan tien jaar uitblijven van haar natuurlijke cyclus.

Ewers’ onthulling fungeerde als katalysator in een bredere cultuurverschuiving. In de afgelopen twee seizoenen spraken meerdere toppers openlijk over hoe hun cyclus zowel prestaties als langetermijngezondheid beïnvloedt.

Demi Vollering benadrukte herhaaldelijk dat de menstruatiecyclus “een normaal onderdeel van het leven” is en dat rensters er niet bang voor hoeven te zijn om erover te praten. Ze sprak over dagen met weinig energie, verstoorde slaap en coördinatieproblemen — maar ook over fases waarin ze zich fysiek sterker voelt en beter herstelt. Haar boodschap: prestaties kunnen verbeteren zodra rensters hun individuele ritme begrijpen.

Die zichtbaarheid reikte tot in de Tour de France Femmes. Kim Le Court onthulde openlijk dat ze ongesteld was op de dag dat ze een rit won en het geel aantrok in de Tour de France Femmes, en zei eenvoudig: “Mijn lichaam is vermoeider dan normaal. Dat is waar wij vrouwen mee te maken hebben.”

En het thema beperkt zich niet tot actieve rensters. Lizzie Deignan uitte openlijk haar zorg dat veel jonge wielrensters hun menstruatie verliezen door te weinig voeding en te veel training, met langetermijnrisico’s als lage botdichtheid en een ontregelde hormonale balans.

De gestage eensgezinde boodschap van sterren als Kopecky, Vollering, Deignan en anderen verschuift langzaam de houding binnen de sport. Wat ooit als privé-ongemak werd gezien — of, in vroegere tijden, iets om te vermijden via hormonale onderdrukking — wordt steeds meer beschouwd als een cruciale indicator voor prestatie en welzijn.

De casus-Ewers onderstreept hoe ernstig de gevolgen op lange termijn kunnen zijn, en waarom zoveel rensters willen dat de sport het thema veel serieuzer neemt.

Kopecky vindt dat de volgende stap is om schaamte uit dagelijkse gesprekken te halen — vooral binnen ploegomgevingen waar prestatieplanning wordt gemaakt. “Het mag geen taboe zijn. Het hoort in de sport,” zei ze, waarbij ze benadrukte dat begrip van symptomen essentieel is, niet optioneel, voor zowel atletes als staf.

Terwijl het peloton blijft ingaan tegen het stilzwijgen, groeit het onderwerp snel van gefluisterd ongemak naar een legitieme prioriteit voor prestatie en gezondheid. Kopecky’s nieuwste oproep versterkt de beweging — en afgaand op de golf aan rensters die hun stem laten horen, is het vrouwenwielrennen niet van plan een stap terug te zetten.