Het parcours van de Tour de France 2025 is officieel onthuld en markeert een opvallende breuk met de bergachtige openingsweken die de afgelopen edities hebben gekenmerkt. Dit jaar lijkt de koers echt toe te werken naar een climax, met cruciale bergritten en tijdritten die het klassement pas in de tweede helft zullen bepalen. Met Tadej Pogacars recente indrukwekkende zege in 2024 en Jonas Vingegaards sterke prestaties op grote hoogte, speculeren fans al volop over welke renners dit parcours het meest in de kaart speelt. In deze analyse verkennen we de route van 2025 en onderzoeken we waar Pogacar, Vingegaard en potentiële uitdagers hun voordeel kunnen halen of verliezen.
De wedstrijd start op zaterdag 5 juli in Lille en eindigt op zondag 27 juli. De 112e editie van de
Tour de France telt 21 etappes over een totale afstand van 3.320 kilometer, iets korter dan de 3.498 kilometer in 2024. Bron:
CyclingUpToDate.
Een rustig begin
Voor de klassementsrenners laat de echte actie even op zich wachten. De Tour begint met heuvelachtige etappes die eindigen op toppen in Boulogne-sur-Mer, Mur-de-Bretagne en Puy Sancy. De eerste zware bergrit komt echter pas in etappe 10, wanneer de renners van Ennezat naar Mont-Dore trekken en de Pyreneeën verkennen. Dit latere startpunt voor de strijd in het hooggebergte verschilt duidelijk van de recente edities, waarin de strijd om het algemeen klassement vaak al in de eerste week losbarstte.
De eerste test: Tijdrit etappe 5 in Caen
De eerste tijdsverschillen zullen waarschijnlijk ontstaan in etappe 5, een individuele tijdrit van 33 kilometer in Caen. Deze etappe biedt kansen voor zowel klassementsrenners als sterke tijdrijders en belooft een beslissende dag te worden voor renners die uitblinken op vlak en glooiend terrein.
Remco Evenepoel kan hier in het bijzonder van profiteren, het parcours geeft hem mogelijk zijn eerste kans om het geel te dragen. De Belg, bekend om zijn tijdritcapaciteiten, won in 2024 een Tour-tijdrit, werd derde in het algemeen klassement en veroverde de witte trui.
Evenepoel heeft bovendien indrukwekkende tijdritprestaties op zijn naam, waaronder tweemaal Olympisch en wereldkampioen tijdrijden. Het vlakke parcours in Caen biedt hem een uitgelezen kans om zijn stempel te drukken, al kan de langere afstand ook gunstig zijn voor andere sterke klassementskandidaten, zoals Vingegaard en Pogacar, die de laatste jaren flink verbeterd zijn in tijdritten. Of misschien grijpt Wout van Aert hier wel een nieuwe Tour-ritzege, wat opmerkelijk zou zijn gezien zijn laatste overwinning in 2022.
Etappe 13: bergtijdrit van Loudenvielle naar Peyragudes
De tweede tijdrit, etappe 13, biedt een compleet andere uitdaging. Deze 11 kilometer lange klimtijdrit van Loudenvielle naar Peyragudes zal vermoedelijk aanzienlijke tijdsverschillen veroorzaken in het klassement. Bergtijdritten zijn berucht om hun dramatische effecten, en zowel Pogacar als Vingegaard hebben bewezen dat ze uitstekend presteren wanneer de druk hoog is. Pogacar won in 2024 de heuvelachtige tijdrit van Monaco naar Nice op de laatste dag van de Tour, terwijl Vingegaard zijn talent op steile beklimmingen eerder heeft laten zien, wat dit een mogelijk kantelpunt maakt in hun rivaliteit.
In bergtijdritten zijn de beklimmingen kort, intens, en vaak onverbiddelijk, wat klimmers bevoordeelt die een hoog vermogen kunnen vasthouden op steile hellingen. Deze etappe zou Pogacar kunnen bevoordelen, die excelleert in explosieve, korte beklimmingen. Toch maakt Vingegaards uithoudingsvermogen op langdurige beklimmingen hem tot een geduchte concurrent, net als Remco Evenepoel en Primoz Roglic, die eveneens sterk zijn op dergelijke uitdagende parcoursen.
Etappe 16: De terugkeer van de Mont Ventoux
Het absolute hoogtepunt van de Tour van 2025 zal naar verwachting plaatsvinden in etappe 16, een 172 kilometer lange rit van Montpellier naar de iconische Mont Ventoux. Het is de eerste keer dat deze legendarische klim op het programma staat sinds Vingegaard hier in 2021 Pogacar achter zich liet, een moment dat de opkomst van de Deen als serieuze klassementskandidaat markeerde. Destijds reed Vingegaard in de jongerentrui en Pogacar in het geel, en werd de Deen onverwachts naar de leiderspositie van Jumbo-Visma geschoven na de vroege uitval van Roglic. Op Ventoux verraste hij iedereen door Pogacar te lossen, waarmee hij zichzelf op de kaart zette als een geduchte rivaal.
Deze indrukwekkende prestatie op de Mont Ventoux in 2021 vormde de opmaat voor Vingegaards Tourzeges in 2022 en 2023, het moment waarop hij de eerste barstjes in Pogacars dominante vorm aan het licht bracht. Nu Pogacar in 2024 echter sterk terugkeerde, zal deze etappe ongetwijfeld van grote symbolische waarde zijn voor beide renners, met het beslissende duel van 2021 in het achterhoofd. De onvergefelijke, steile hellingen van de Mont Ventoux kunnen opnieuw in het voordeel werken van Vingegaards vermogen om een consistent, hoog tempo aan te houden op lange beklimmingen.
De Mont Ventoux is eerder het toneel geweest van epische Tour de France gevechten
De aartsvijand van Pogacar: Col de la Loze
Terwijl Pogacar en Vingegaard zich opmaken voor een nieuwe confrontatie, springt één klim in het bijzonder naar voren als mogelijk beslissend: de Col de la Loze. Zin om opnieuw de Loze op te gaan, Tadej? Waarschijnlijk niet. Deze berg markeerde in 2023 de slechtste dag uit zijn carrière.
De Col de la Loze lijkt Pogacar te achtervolgen. In de Tour van 2023 beleefde hij een harde val op deze beruchte helling. Tijdens een slopende koninginnenrit wist Felix Gall de overwinning te pakken met een solo-aanval, maar het echte verhaal was de zware strijd van Pogacar. De Sloveen kraakte al vroeg in het steilste stuk van de klim en verloor ruim zes minuten op Vingegaard, wat de eindzege van de Deen nagenoeg bezegelde.
De dag op de Col de la Loze bleek een uitputtingsslag met meer dan 5.400 hoogtemeters, en Jumbo-Visma voerde een onberispelijke strategie uit die de druk langzaam opvoerde tot Pogacar brak. Het loodzware profiel van de Loze, met hellingen die soms boven de 20% stijgen, leek de Sloveen keer op keer te treffen.
Dit was niet de eerste keer dat Pogacar tijd verloor op de Loze, ook in de Tour van 2020 leverde hij hier 17 seconden in op Roglic. Hoewel dat verlies niet zo beslissend was als in 2023, lijkt de klim een zwakke plek voor Pogacar te blijven. Bij de onthulling van de Tour 2025 begonnen fans direct te speculeren over de kans dat deze gevreesde klim opnieuw in het voordeel van Vingegaard zou uitpakken.
Terugkeer van de Champs-Elysees
Na de verschuivingen door de Olympische Spelen van 2024 in Parijs, waardoor de Tour eindigde in Nice, keert de editie van 2025 terug naar de traditionele afsluiting op de Champs-Élysées. Deze iconische sprint vormt het sluitstuk van wat belooft een intense strijd te worden tussen Pogacar en Vingegaard, met mogelijke verrassingen van andere kanshebbers zoals Evenepoel en mogelijk Roglic.
Met de Col de la Loze en de Mont Ventoux lijkt het parcours zorgvuldig opgebouwd om renners op verschillende soorten beklimmingen te testen. Lange, gelijkmatige hellingen zijn vaak in het voordeel van renners met een hoge drempelkracht - een kwaliteit die Vingegaard eerder Tours heeft doen domineren. Pogacar, bekend om zijn explosieve acceleraties, zou juist meer uitgedaagd kunnen worden op deze langdurige beklimmingen.
Kan Remco Evenepoel dichter bij het leidende duo komen?
Het parcours van de Tour de France 2025 biedt volop kansen voor outsiders om het klassement te verrassen, met Remco Evenepoel die dankzij zijn sterke tijdritkwaliteiten als een wildcard kan fungeren in de strijd tussen Pogacar en Vingegaard. Als Evenepoel een vroege voorsprong neemt tijdens de tijdrit in Caen, kan hij de Sloveen en de Deen dwingen om in de achtervolging te gaan, wat later in de wedstrijd tot interessante tactische wendingen kan leiden. Met zijn verbeterde prestaties in het hooggebergte eerder dit jaar lijkt Evenepoel de meest waarschijnlijke uitdager voor Pogacar en Vingegaard, die samen de laatste vijf edities van de Tour hebben gewonnen.
Uiteindelijk lijkt het parcours van 2025 op papier meer in het voordeel van
Jonas Vingegaard dan van Pogacar, maar als Pogacar zijn vorm van 2024 vasthoudt, zal Vingegaard op zijn absolute top moeten zijn om een kans te maken. Vingegaards bewezen kracht op lange, zware beklimmingen zoals de Mont Ventoux en de Col de la Loze, gecombineerd met zijn constante tijdritprestaties, geven hem een goede kans om zijn titel terug te winnen. Pogacar zal echter zeker zijn eigen aanvallen plannen, vooral op de kortere en steilere beklimmingen. Gezien zijn eerdere uitdagingen op de meest uitputtende hooggelegen beklimmingen, kan hij echter voor een zware klus staan om zijn succes van 2024 te evenaren. Al kan hij natuurlijk opnieuw iedereen verrassen.
Fans markeren nu al hun agenda’s voor wat ongetwijfeld een intense strijd tussen de twee beste klassementsrenners van het moment belooft te worden. Met Evenepoel in de mix, en mogelijk ook Roglic, lijkt de editie van 2025 een onvergetelijke confrontatie van wielergiganten te gaan worden.