Lotte Kopecky verkozen tot ‘Flandrien van het Jaar’ ondanks teleurstellend seizoen: “Haal de Ronde van Vlaanderen weg en het is een dramatisch jaar”

Het seizoen 2025 is allerminst eenvoudig geweest voor Lotte Kopecky, met tegenslag na tegenslag. De Belgische vedette kampte met knieproblemen in de winter, aanhoudende rugklachten die haar tot opgave in de Giro d’Italia dwongen, een teleurstellende Tour de France Femmes en een gebroken wervel waardoor ze het WK Baan moest missen.

Desondanks werd de 30-jarige voor de zesde keer op rij uitgeroepen tot ‘Flandrienne van het jaar’, de jaarlijkse prijs voor de beste Belgische profrenster van het seizoen. Bij de mannen ging de trofee naar Remco Evenepoel.

“Het is een dubbel gevoel,” zei Kopecky tegen Het Nieuwsblad. “Ik ben altijd supertrots om zo’n trofee te winnen, maar dit was niet mijn beste jaar. Haal mijn zege in de Ronde van Vlaanderen weg en dan spreken we in mijn ogen over een ronduit dramatisch jaar.”

Haar overwinning in de Ronde van Vlaanderen, behaald in de regenboogtrui die ze veroverde na winst op het WK 2024, was het bepalende moment van haar seizoen. “Ik krijg er meteen een glimlach van. Het is mijn mooiste moment van het seizoen,” zei ze.

“Dat het mijn derde zege was [in de regenboogtrui, na een rit en het eindklassement in de Simac Ladies Tour in oktober 2024] zegt me niet zoveel, ik ben niet zo met records bezig. Maar de Ronde van Vlaanderen winnen in de regenboogtrui, dat is voor mij iets heel bijzonders: een van de meest iconische koersen winnen in de meest iconische trui.”

Kopecky legde uit dat veel van haar problemen terug te voeren waren op de knieblessure na een val in het voorbije tussenseizoen. Dat euvel bleef in de winter aanslepen en onderbrak herhaaldelijk haar trainingen. “Aanvankelijk dacht ik: ‘Volgende week kan ik weer trainen.’ Maar het werd een verhaal van constant op en af de fiets. Dat duurde bijna tot eind januari.”

Ze schetste de frustratie van het toekijken hoe ploeggenotes lange uren maalden, terwijl zij moeite had om beperkte sessies vol te houden. “Ik was op trainingskamp altijd aan het kijken hoe anderen vier, vijf, zes uur fietsten, terwijl ik met wat geluk twee uur kon trainen. In het voorjaar voelde ik nog wat gevoeligheid in die knie, maar het probleem was weg. Ik miste gewoon de nodige trainingsarbeid.”

Haar moeilijkheden werden duidelijk tijdens de Tour de France Femmes, waar ze mikte op een sterk klassement. Ze eindigde uiteindelijk als 45ste in het algemeen klassement en reed geen enkele keer in de top 10 van een rit. “We gingen die eerste etappe verkennen en ik had er echt zin in. Maar ik zat op minder dan vijftig procent van mijn normale niveau,” onthulde ze. “Dat was het dieptepunt. Na die etappe heb ik goed gehuild. Er zijn die week heel wat tranen gevloeid.”

Ondanks de tegenslagen haalde Kopecky belangrijke lessen uit het seizoen. “Het is een jaar waarin ik veel geleerd heb. Hoe belangrijk een goede winter is. En dat ik, als ik een slechte dag heb, rustig moet blijven en in mezelf moet blijven geloven.”

Op de vraag of ze in de toekomst nog voor het Tour-klassement zal strijden, acht Kopecky dat niet erg waarschijnlijk. “Ik zeg niet dat het 200 procent zeker definitief van de baan is, maar voorlopig wel. Ik zou het alleen opnieuw doen op een parcours dat me 200 procent ligt.”