ANALYSE | 60% winst in Parijs-Roubaix: Mathieu van der Poel zet onwaarschijnlijke statistiek neer

Mathieu van der Poel heeft zondag opnieuw zijn naam met gouden letters in de wielergeschiedenis geschreven. Door voor het derde jaar op rij Parijs-Roubaix te winnen, onderstreept de Nederlander niet alleen zijn heerschappij over de kasseien, maar bevestigt hij ook zijn status als een van de grootste eendagsrenners aller tijden. De editie van 2025 was niet zomaar een overwinning — het was een mijlpaal, zowel op sportief als statistisch vlak.

Met zijn overwinning voegt Van der Poel zich bij een uiterst select gezelschap. Slechts twee renners slaagden er eerder in om drie edities van de ‘Hel van het Noorden’ op rij te winnen: Octave Lapize (1909–1911) en Francesco Moser (1978–1980). Nu, 45 jaar later, komt daar de naam van Van der Poel bij: winnaar in 2023, 2024 én 2025.

In een tijdperk waarin de concurrentie moordend is, de voorbereiding wetenschappelijker dan ooit en het koersverloop onvoorspelbaar, is het behalen van drie opeenvolgende zeges in een Monument ronduit uitzonderlijk. En laat het nu net Parijs-Roubaix zijn — de meest genadeloze van alle klassiekers — waar Van der Poel deze prestatie levert. Het maakt zijn reeks des te indrukwekkender.

De statistieken spreken boekdelen: vijf keer stond Van der Poel aan de start van Roubaix, drie keer won hij. Een winstpercentage van 60% in een koers die bekendstaat om valpartijen, lekke banden en mechanische pech is ongezien. Zijn minste prestatie? Een negende plek in 2022 — de enige keer dat hij buiten de top drie eindigde in een kasseienmonument.

Sindsdien is hij ongenaakbaar. Van der Poel stond sindsdien op het podium in álle grote kasseienkoersen waarin hij startte. Wat zijn zegereeks nog unieker maakt, is dat hij als enige renner ooit een kasseienmonument wist te winnen in vier opeenvolgende seizoenen:

Vijf zeges op kasseien in vier jaar tijd — een statistiek die zelfs legendes als Merckx, Boonen en Cancellara niet kunnen voorleggen.

Mathieu van der Poel is niet zomaar een kampioen. Hij is de maatstaf geworden. Een renner die records herschrijft, verwachtingen overtreft en met elke pedaalslag zijn eigen legende groter maakt. De koning van de kasseien? Geen twijfel mogelijk.

Het resultaat van Parijs-Roubaix 2025 leverde een historische primeur op: voor het eerst in de geschiedenis stonden dezelfde drie renners op het podium van zowel de Ronde van Vlaanderen als Parijs-Roubaix in één en hetzelfde seizoen. In Vlaanderen won Tadej Pogacar, gevolgd door Mads Pedersen en Mathieu van der Poel. Een week later, op de meedogenloze kasseien van Noord-Frankrijk, draaide Van der Poel de rollen om: hij soleerde naar de overwinning, vóór Pogacar en Pedersen.

Achter dit trio finishte Wout van Aert tweemaal als vierde, waarmee hij de constante kwaliteit van de top in het moderne eendagswielrennen onderstreept. Deze vier renners hebben zich op onmiskenbare wijze gevestigd als de leidende figuren van het huidige kasseientijdperk, met Van der Poel aan de absolute top.

Met zijn derde opeenvolgende zege in Parijs-Roubaix tilt Van der Poel zijn totaal naar acht overwinningen in Monumenten:

Daarmee gaat hij voorbij aan Tom Boonen, die drie keer de Ronde en vier keer Roubaix won, maar nooit Milano-Sanremo op zijn naam schreef en ook nooit drie keer op rij won in Roubaix. Boonen, die eerder dit jaar nog zei: "Ik heb in één seizoen bereikt wat Van der Poel in zijn hele carrière heeft gedaan", ziet die woorden inmiddels achterhaald worden door de actualiteit.

Van der Poel is pas dertig, en staat nu al op gelijke hoogte met de allergrootsten — met als enige nog ontbrekende Roubaix-overwinning het absolute record van vier zeges, gedeeld door Boonen en De Vlaeminck. In 2026 krijgt hij de kans om zich naast hen te scharen. Zou je daar echt tegen durven wedden?

Het moderne tijdperk van eendagswedstrijden wordt gedomineerd door een elite-trio: Van der Poel, Tadej Pogacar en Remco Evenepoel. Sinds 2022 zijn deze drie verantwoordelijk voor 19 van de 22 grootste eendagszeges, waaronder de vijf Monumenten, het WK en de Olympische wegrit. Van der Poel leidt het klassement met acht overwinningen, gevolgd door Pogacar met zeven en Evenepoel met vier — een verbluffend overwicht van 86,3%.

De volgende koers van Van der Poel op de weg wordt pas in juli verwacht, wanneer hij terugkeert voor de Tour de France. Zijn prestaties daar zijn — opvallend genoeg — relatief bescheiden: sinds zijn daverende debuut in 2021, met winst in de tweede etappe en zes dagen in het geel, heeft hij geen rit meer gewonnen. Hij stond voornamelijk in dienst van Jasper Philipsen, wiens sprintsucces mede op zijn conto geschreven mag worden.

Toch verlangen veel fans naar meer: Van der Poel heeft het talent om zelf ritzeges te boeken. Met de vlakke aanlopen en korte, explosieve finales in de openingsweek van de Tour 2025 zou hij weleens zijn kans kunnen grijpen om een tweede Touretappe op zijn palmares bij te schrijven.

Maar zijn allergrootste ambitie? Die ligt offroad. Van der Poel mikt dit seizoen vol op het WK Mountainbiken — de enige discipline waarin hij de regenboogtrui nog niet heeft veroverd. Met wereldtitels op de weg én op gravel, plus acht crossrittitels als hij deze winter weer succesvol is, is alleen die MTB-trui nog een ontbrekende schakel.

Met het voorjaar achter de rug, richt Van der Poel nu zijn vizier op augustus, waar hij in het mountainbiken hoopt zijn unieke palmares te vervolledigen. Lukt dat, dan bezit hij wat mogelijk het meest veelzijdige erelijst uit de wielergeschiedenis is.

Zijn derde opeenvolgende zege in Parijs-Roubaix betekent meer dan alleen een trofee: het is een bundeling van statistische klasse. Een overzicht:

In een tijdperk van hypergespecialiseerde renners is Van der Poel het ultieme bewijs dat veelzijdigheid, klasse en kracht nog altijd een onklopbare combinatie vormen.

We zullen hem wellicht pas in juli weer aan een startlijn zien, maar één ding is zeker: wanneer Mathieu van der Poel start, kijkt de wielerwereld toe. Want elke koers waarin hij meedoet, kan zomaar een nieuw hoofdstuk in de wielergeschiedenis worden.