“We zijn ervan overtuigd dat we iets goeds doen en het goed doen” – gebroeders Roodhooft schetsen de toekomst van Alpecin-Deceuninck nu de selectievernieuwing vorm krijgt

De masterminds van Alpecin-Deceuninck, Philip en Christoph Roodhooft, staan zelden bekend om grootse uitspraken. Maar terwijl ze terugblikten op hun derde opeenvolgende titel als Ploegleider van het Jaar in België, sneed één quote door alle ruis heen — en vatte perfect hun mindset richting 2026 samen.

“We zijn ervan overtuigd dat we iets goed en iets juist aan het doen zijn,” zei Philip in gesprek met HLN. Die zin is de onderstroom van alles wat de broers geloven over waar hun ploeg staat — en waar die naartoe gaat.

Terwijl een groot deel van de wielerwereld in 2025 discussieerde of Alpecin-Deceuninck een overgangsfase inging, maakten de Roodhoofts duidelijk dat het tegendeel waar is. Hun seizoen leverde zeges op weg, in het veld, op gravel en op de baan, maar het duo benadrukt dat de echte winst achter de schermen ligt.

Philip legde uit: “Ik denk dat onze bijdrage eigenlijk best groot is. Er stáát nu iets — een machine die op automatismen draait, waarin we elkaar allemaal naar een hoger niveau tillen.”

Christoph benadrukte het belang van de interne omgeving: “Binnen de hele werksfeer zorgen we ervoor dat iedereen goed in zijn vel zit en cultiveren we de juiste balans. We verwachten veel, maar we laten dingen ook redelijk vrij lopen.”

Die balans — ambitieus maar nooit verstikkend — is volgens hen hun grootste kracht geworden.

Het meest recente verhaal rond de ploeg is het vertrek van co-sponsor Deceuninck. Extern leidde dat voorspelbaar tot gefluister over instabiliteit. Intern blijven de Roodhoofts compleet onverstoorbaar. Christoph zei het onomwonden: “Natuurlijk is het niet prettig als een sponsor vertrekt. Maar tegelijk denken we: ‘en dan?’ We blijven werken, we blijven bezig.”

Philip ziet het grotere plaatje: “Alles wat al is verlengd of nog verlengd wordt, zet dat aflopende sponsorcontract een beetje in de schaduw.” Met andere woorden: het fundament is solide en het langetermijnplan blijft intact.

Er is veel gezegd over het aantal vertrekkers, maar de reactie van de broers was veelzeggend: opluchting dat iemand het eindelijk anders zag. “Iemand die het ziet!” grapte Christoph toen werd gesteld dat de selectie versterkt oogt in plaats van uitgehold. Hij lichtte toe: “Wij hebben eigenlijk het gevoel dat we beter uit de transferperiode zijn gekomen. Goedkoper en sterker.”

De terugkeer van Maurice Ballerstedt en de komst van De Vylder, Busatto, Thijssen en Geens passen allemaal in het ontwikkelingsplan van de ploeg. Intussen is het enthousiasme rond het Nederlandse toptalent Tibor del Grosso onmiskenbaar.

Christoph zei: “Zet hem naast anderen in het huidige peloton — renners van dat niveau op die leeftijd — in de koersen waarin wij competitief willen zijn.” Philip vulde aan: “Brennan, Magnier… hij hoort in die groep.”

Gevraagd wat er in 2026 beter moet, weigerde Philip mee te gaan in de reflex van “meer, groter, beter”: “De vraag is: moet het beter? Als het hetzelfde is of net iets minder, is het nog steeds prima.”

Er zijn stevige doelen — zoals een mogelijke vierde Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix voor Mathieu van der Poel — maar de broers benadrukken dat progressie net zo goed in details zit als in Monumenten.

Christoph onderstreepte het belang van perspectief: “Een minder goed jaar is niet het einde van de wereld. Het kan gebeuren, zelfs als je alles correct doet. Zolang je maar kunt besluiten dat je het maximale hebt geprobeerd eruit te halen.”

Van hun beheerste omgang met sponsorwissels, tot hun vertrouwen in het ontwikkelingsmodel, tot hun weigering om in paniekverhalen mee te gaan: de broers Roodhooft brachten een boodschap van stille zekerheid. “We zijn ervan overtuigd dat we iets goed en iets juist aan het doen zijn.”

In een sport waarin ploegen in één winter hun koers kunnen verliezen, kan die overtuiging — stabiel, kalm en volledig intern — het grootste concurrentievoordeel van Alpecin-Deceuninck zijn richting 2026.