Adam Hansen reageert op de dood van Muriel Furrer: "Radio's kunnen in sommige gevallen zeker nuttig zijn"

In de afgelopen 15 maanden heeft de wielerwereld drie jonge renners op tragische wijze verloren: Gino Mäder, André Drege en onlangs Muriel Furrer. Furrer, die meedeed aan het WK Wegwielrennen bij de junioren in Zürich in de buurt van haar geboortestad, overleed op tragische wijze tijdens het evenement, waardoor de discussie over de veiligheid van renners in de sport weer oplaaide.

CPA-voorzitter Adam Hansen uitte zijn bezorgdheid na het incident, toen hij nadacht over het alarmerende patroon van deze recente sterfgevallen. In gesprek met In De Leiderstrui merkte Hansen de verontrustende overeenkomsten tussen de incidenten op. "De drie recente sterfgevallen hebben allemaal één ding gemeen: niemand van de wedstrijdorganisatie of de stewards merkte ze op. In de Ronde van Zwitserland vond een regisseur de renners simpelweg omdat hij langsreed en de 'reactietijd' vrij snel was op dat moment. In de Ronde van Oostenrijk werd een andere renner ongeveer 25 minuten nadat de veegwagen was gepasseerd gevonden. Ook in dit geval merkten noch de organisator noch de commissarissen dat hij niet meer in koers was. In Zürich was het, voor zover ik begrepen heb, nog erger. De wedstrijd was al voorbij voordat ze doorhadden dat ze vermist was."

Hansen uitte zijn schok en verdriet over de omstandigheden rond Furrer's overlijden. "Ik hoorde dat ze daar meer dan een uur lag. Misschien bij bewustzijn, dat weten we niet. Maar de wedstrijd kwam daar vaak voorbij en niemand heeft het gezien. De wedstrijd begon om 9:50, de winnaar finishte in twee uur. Er werd gemeld dat de helikopter haar om 12:52 uur vond, wat meer dan een uur na het einde van de wedstrijd is en zelfs langer als je het tijdstip van het ongeluk meerekent. Het is hartverscheurend.

Op de vraag of de verantwoordelijkheid bij de organisatoren lag, was Hansen terughoudend met het geven van directe beschuldigingen, maar hij benadrukte de noodzaak van verbeterde veiligheidsmaatregelen. "Het is moeilijk om direct met de vinger naar hen te wijzen. In alle drie de gevallen die ik noemde, had geen van de organisatoren een renner in gedachten. Dus heb je ofwel seingevers nodig die alle afdalingen in de gaten houden of een volgsysteem. We kunnen ongelukken niet voorkomen, dat hoort bij de sport. Maar reactietijd is cruciaal. In Oostenrijk was het op slag dood. In Zürich was het een heel ander verhaal."

Hansen vestigde ook de aandacht op de levensreddende rol die radio's kunnen spelen bij het voorkomen van verdere tragedies. "Radio's kunnen in sommige gevallen nuttig zijn. En als zo'n apparaat een leven redt, dan moeten we het implementeren. Ik kan niet eens uitdrukken hoeveel renners mij om radio's hebben gevraagd tijdens wedstrijden na Zürich. In grote etappekoersen ben ik vaak alleen geweest tijdens extreem snelle afdalingen. Het is geen fijn gevoel als de radio niet werkt," zei hij, puttend uit zijn eigen ervaringen als ex-renner.

Terwijl de wielerwereld blijft rouwen om het verlies van Furrer, zal Hansen's oproep voor meer veiligheidsmaatregelen waarschijnlijk verdere discussie oproepen over hoe renners in de toekomst beter beschermd kunnen worden.