Weergaloze Mathieu van der Poel wint ook Parijs-Roubaix na solo van 60 kilometer

In een ongelooflijk snelle editie van Parijs-Roubaix was opnieuw niemand sneller dan wereldkampioen Mathieu van der Poel. De Alpecin-Deceuninck rondde een solo van 60 kilometer perfect af.

Na een hels gevecht in het begin van de wedstrijd ging een groep van zeven renners er vandoor. Per Strand Hagenes (Team Visma | Lease a Bike), Rasmus Tiller (Uno-X Mobility), Kasper Asgreen (Soudal Quick-Step), Marco Haller (BORA - hansgrohe), Liam Slock (Lotto Dstny), Gleb Syritsa (Astana Qazaqstan Team) en Kamil Małecki (Q36.5 Pro Cycling Team).

Kort daarna counterden Dries de Bondt en Dusan Rajovic en na een lange tijd in niemandsland sloten ook zij aan, waardoor de kopgroep 9 renners telde.

In het peloton was er echter al vroeg een valpartij waarbij Elia Viviani en Jonas Rutsch moesten opgeven en Laurens Rex, Jonathan Milan en Tim Merlier de grond raakten, maar doorgingen.

Toen de wedstrijd eindelijk de kasseien bereikte, duurde het niet lang voordat alles openbrak. Christophe Laporte kreeg meteen pech met een lekke band;

Het tempo dat Alpecin-Deceuninck voorop zette was bijzonder stevig met de kopgroep die werd ingerekend met nog ongeveer 150 kilometer te gaan en mensen als Mads Pedersen en Tom Pidcock die daarachter werden ingerekend.

Minder dan 30 renners reden voorop met nog ongeveer 130 kilometer te gaan, hoewel meer renners terug begonnen te komen, waaronder Pedersen en Pidcock.

Pidcock's INEOS Grenadiers teamgenoot Joshua Tarling slaagde er ook in om terug in contact te komen, maar nadat hij op camera werd betrapt toen hij een plakkerige fles uit de teamauto pakte, eindigde de hoop van de Welshman op Parijs-Roubaix in diskwalificatie.

Na 150 kilometer was het vooraan wat rustiger geworden en was de kopgroep weer aangegroeid tot iets wat meer op een peloton leek.

In de strijd om de positie voor de veelbesproken chicane en het Arenbergbos namen Lidl-Trek en Groupama - FDJ echter het voortouw en begon het weer minder te worden. Door het bos zette Pedersen het gas erop, voordat hij werd overvleugeld door wereldkampioen Mathieu van der Poel. Aan het einde van de sectie hadden alleen Pedersen, Jasper Philipsen en Mick van Dijke nog contact met van der Poel.

Aan de andere kant van het bos kreeg Philipsen toen een lekke band, net als Pedersen, Tim Wellens en Jordi Meeus. Nils Politt, Gianni Vermeersch en Stefan Kung zagen een kans in de chaos en vielen aan op kop van de wedstrijd. 

Met 14 sectoren en 68 kilometer te gaan werd het aanvalstrio gegrepen en genoot de wedstrijd van een moment van rust en kalmte. Ze zeggen wel dat de rust voor de storm komt en dat bleek ook zo te zijn toen van der Poel een stevige aanval inzette met nog 60 kilometer te gaan, solo ontsnapte en snel een voorsprong opbouwde.

Achter de wereldkampioen begon de rest van de uitdagers elkaar aan te vallen in plaats van een georganiseerde achtervolging te vormen, wat van der Poel ten goede kwam. Tegen de tijd dat hij 50 kilometer te gaan had, was de voorsprong al opgelopen tot 52 seconden voor de Nederlander;

Terwijl de achtervolgers zichzelf in de voet schoten door hun gebrek aan samenwerking, bleef van der Poel zijn voorsprong uitbreiden in een ongelooflijk krachtige en dominante vertoning.

Achter van der Poel vocht een groep van vijf renners voor de rest van het podium met Pedersen, Kung, Philipsen, Nils Politt en Laurence Pithie. Een valpartij leek Pithie uit te schakelen, maar de Kiwi bleef hard vechten om terug te komen, in de achtervolging naast Vermeersch.

Tegen de tijd dat van der Poel de historische Carrefour de l'Abre sectie van kasseien bereikte, was zijn voorsprong een gigantische 2:48, het soort marge dat zeer zelden is overtroffen in de lange en illustere geschiedenis van Parijs-Roubaix.

Op weg naar het velodrome met de overwinning verzekerd, kon van der Poel genieten van het moment voordat de klok begon te tikken en de strijd om het podium begon;

In die strijd voor het podium maakte Philipsen er uiteindelijk een perfecte één-twee van voor Alpecin-Deceuninck, Pedersen strandde op de derde plaats.