Thijs Zonneveld bekritiseert 'tenenkrommend amateurtoneel' voor afscheid van Mark Cavendish: "Nog één keer cashen in een nepwedstrijd aan de andere kant van de wereld"

De door de Tour de France georganiseerde criteriums zijn volledig 'gescript'. De uitslagen liggen vooraf vast, niet om het publiek te misleiden, maar om de grote namen en het evenement extra spektakel te bieden. Deze opzet verdeelt echter de meningen onder fans. Thijs Zonneveld uitte openlijk zijn kritiek en stelde dat het laatste optreden van Mark Cavendish hierdoor aan authenticiteit ontbrak, terwijl de renner juist in de Tour de France - de wedstrijd waarin hij zijn faam vergaarde - zijn carrière had kunnen beëindigen.

"Mark Cavendish, de beste sprinter aller tijden, nam afgelopen weekend afscheid van het wielrennen. Hij had er – wacht, ik zoek het nog even na – het Tour de France Prudential Singapore Criterium voor uitgekozen. Maar hoe hij er (samen met een handvol collega-sprinters) ook zijn best deed om het er episch en iconisch en historisch uit te laten zien: het lukte niet", schreef Zonneveld in zijn column voor het AD. Net zoals bij het Saitama Criterium een week eerder, werd het publiek geconfronteerd met een geplande koers, waarbij Cavendish de 'winnaar' van zijn laatste wedstrijd mocht zijn.

Hoewel deze koers niet in officiële uitslagenlijsten zal worden opgenomen – het was immers geen officiële wedstrijd – geldt dit criterium nu als het slotakkoord van de ‘Manx Missile’. Na vijftien jaar vol intensieve competitie en de emotionele achtbaan van de jaren 2020, bereikte Cavendish eerder dit jaar zijn 35e ritzege in de Tour de France. Hij had zelfs de bergen getrotseerd om de finish in Nice te halen, waar hij op het podium werd gehuldigd. Volgens Zonneveld zou dát het perfecte moment geweest zijn om zijn carrière af te sluiten.

In plaats daarvan kondigde het Astana Qazaqstan Team na maanden van onduidelijkheid en wedstrijdloze periodes pas deze zaterdag aan dat Cavendish met pensioen zou gaan, en dat zijn laatste wedstrijd de volgende dag in Singapore zou plaatsvinden. Natuurlijk stond hij volop in de schijnwerpers en won hij de sprint. "Zelfs in het interview na afloop, waarin hij probeerde emotioneel te klinken, kreeg je het gevoel dat je zat te kijken naar inderhaast in elkaar geflanst amateurtoneel" aldus Zonneveld. "In vrijwel elk profcriterium staat de uitslag al van tevoren vast. De grootste (en duurste) namen staan op het podium, de kleintjes zijn pelotonvulling."

"Mark Cavendish had zijn carrière op zoveel manieren kunnen beëindigen. Het was natuurlijk het mooist geweest als hij nog op de avond van zijn 35ste etappezege in de Tour afscheid had genomen. Ter plekke, vanachter een formica tafeltje van een Frans hotel. Hadden we ons allemaal tot in lengte der dagen herinnerd. Hij had ook na de laatste Tourrit in Nice kunnen stoppen", voegt hij toe. Op sociale media regende het zondag sarcastische reacties en kritiek op de 'voorspelbare' uitslag, wat volgens velen een simplistische manier was om de prachtige carrière van de Brit af te sluiten.

"Maar in plaats daarvan verkocht hij zijn eigen afscheid. Nog een laatste keer cashen in een nepwedstrijdje aan de andere kant van de wereld, als Elvis die nog een laatste toertje door louche casino’s in Las Vegas trok voordat zijn lichaam het begaf. Lelijk, dat is het. Tenenkrommend. Maar het past ergens ook bij Cavendish. Hij heeft zoveel gezichten. Dat van een veelwinnaar en een vedette, maar ook dat van een kamikaze. De ene dag scheldt hij je verrot, de andere is-ie je beste vriend. Hij kan als een sloopkogel door het peloton trekken, maar hij kan óók met tranen in zijn ogen een kinderliedje zingen of over zijn depressie vertellen. Twintig jaar prof, 165 overwinningen, eindeloos veel verhalen. Met één rode draad", concludeerde Zonneveld.