Stel je voor dat dit een vrouwenkoers was geweest" - Marijn de Vries fileert mannen-WK met satire

De vrouwen- en mannenkoers op het WK in Kigali kenden een totaal verschillend verloop. Waar de vrouwenwedstrijd bol stond van de tactiek en verrassingen, bleek de mannenkoers een simpele krachtmeting zonder veel strategische gelaagdheid. Marijn de Vries gaf er in de podcast In de Vlammen haar eigen, satirische kijk op en plaatste daarbij een sneer richting critici die vaak neerbuigend doen over het vrouwenwielrennen.

“Stel je voor dat dit een dameswedstrijd was geweest,” begon de voormalige Nederlandse prof. “Dan had de analyse geklonken: Waarom laten die mannen dit allemaal gebeuren? Pogacar kondigt van tevoren aan dat hij op Mont Kigali zal aanvallen. En wat doen ze? Ze volgen hem als makke schapen. Hij doet precies wat hij altijd doet: demarreert, rijdt heel lang alleen vooruit… en voilà. Super saaie race.”

De realiteit op zondag bevestigde die woorden. Tadej Pogacar lanceerde meer dan 100 kilometer voor de finish zijn aanval, reed zijn concurrenten uit het wiel en zag ook de laatste volgers bezwijken. Net als in Zürich toonde de Sloveen zich mijlenver de sterkste in wat voor velen hét hoofdevenement van het jaar was.

De dominantie roept vragen op. Pogacar, Van der Poel en Evenepoel wonnen samen 18 van de laatste 21 monumenten. En in de Tour de France waren sinds 2021 telkens Pogacar en Vingegaard de nummers één en twee. Voor velen staat vast dat het mannenwielrennen momenteel gedomineerd wordt door een select groepje sterren – en dat dit ten koste gaat van de spanning.

“Wat zegt het eigenlijk over het mannenwielrennen dat één renner er zo bovenuit steekt? Kun je dat nog professioneel noemen? Mannenwielrennen zit eigenlijk nog in de kinderschoenen,” vervolgde De Vries haar satire. “Want als één renner zo veel sterker is dan de rest… wat doet die rest eigenlijk? Blijkbaar trainen of eten ze niet goed genoeg.”

De Vries benadrukte dat de vrouwenwedstrijd wél spektakel bood. Daar zorgde Magdeleine Vallieres voor een daverende verrassing door de regenboogtrui te grijpen na een koers die juist bol stond van de tactiek.

“Dat gezegd hebbende: ik vond het een geweldige race bij de vrouwen. En ik vond de mannenkoers echt saai,” besloot ze.