Simon Yates vindt eindelijk verlossing op de Finestre: "Deze dag zat al jaren in zijn hoofd"

Gisteren waren we getuige van een moment dat nog lang zal nazinderen binnen Team Visma | Lease a Bike én bij wielerfans wereldwijd. Een dag vol vertrouwen, geduld en pure wilskracht.

In 2018 arriveerde Simon Yates op de Colle delle Finestre met de maglia rosa en het gewicht van een natie op zijn schouders. Maar wat toen volgde, was een van de meest dramatische ineenstortingen uit recente Grote Ronde-geschiedenis. De iconische grindklim werd zijn nachtmerrie en verbrijzelde zijn droom. Jarenlang achtervolgde die mislukking hem als een schaduw.

Maar vandaag, in 2025, was het anders. Simon Yates brak de klim, en daarmee ook het lot dat hem daar jaren geleden zo hard had getroffen.

Zeven jaar na die pijnlijke val schreef Yates geschiedenis door de Giro d’Italia te winnen — en toepasselijk genoeg was het op de hellingen van de Finestre dat hij zijn beslissende aanval plaatste. Een verhaal dat het wielrennen zelden kent, maar waar vandaag werkelijk de wielergoden hem gunstig gezind waren.

Sportdirecteur Marc Reef van Team Visma | Lease a Bike vertelde aan Eurosport dat deze dag lang in de maak was. “Simon sprak er al sinds afgelopen winter over,” onthulde Reef. “Iedereen weet wat er gebeurde in 2018. Hij viel door de mand op de Finestre en wilde vandaag op diezelfde berg zijn gelijk bewijzen.”

Het etappeplan van Visma was doordacht en berekend. “We hadden een sterk plan, met Wout [van Aert] in de kopgroep,” legde Reef uit. “We hadden geluk dat het verschil met het peloton zo groot werd, zodat Wout de Finestre kon bereiken. Als Simon dan de benen had, kon hij een groot verschil maken.”

En zo geschiedde. Terwijl Carapaz en Del Toro elkaar in de gaten hielden en een tactisch kat-en-muisspel speelden, greep Yates zijn kans. “Carapaz en Del Toro waren vooral met elkaar bezig,” zei Reef. “Dat gaf Simon het gat waar hij op hoopte. Maar je moet natuurlijk ook de benen hebben om het gat te dichten en het verschil te maken.”

Die benen had hij. En voor het eerst in deze Giro had hij ook perfecte steun van zijn team. “Wout was fenomenaal,” prees Reef zijn ploeggenoot Van Aert. “Zonder hem was het veel lastiger geweest. Hij maakte het verschil aan de voet van Sestriere en hield contact met Simon, zodat wij wisten waar we aan toe waren.”

Op drie kilometer van de top wisten ze het zeker: Yates ging het halen. Vanaf dat moment was het zaak om vol te houden, verstandig af te dalen, late aanvallen te weerstaan en de jarenlange frustratie om te zetten in pure motivatie voor die laatste, beslissende push.

“Het is moeilijk in woorden te vatten,” zei Reef over de overwinning. “Het is fantastisch voor het team. Simon is altijd scherp geweest op de juiste momenten. Carapaz en Del Toro waren op de explosieve stukken sterker, maar op de Finestre liet Simon zien dat zijn mentale kracht hem onderscheidt. Dat maakte het verschil.”

Die mentale veerkracht heeft altijd centraal gestaan in Yates’ carrière — een combinatie van kalm zelfvertrouwen en koppige vastberadenheid. De Giro was hem vaak genadeloos, maar dit keer had hij niet alleen sterke benen, maar ook een team om zich heen gebouwd dat de kracht van zijn rivalen evenaarde.

Zelfs ploegmaat Steven Kruijswijk, die weet wat het betekent om een Giro in de bergen te verliezen, was zichtbaar ontroerd. “Dit is het verhaal waar we op hoopten,” vertelde hij aan Eurosport. “Dat Simon de trui pakt op de berg waar hij viel, is fantastisch. Hij heeft de hele Giro gestreden tegen twee ongelooflijk sterke renners. Maar hij bleef erin geloven. Hij had die ene superdag nodig en vandaag was het zijn dag.”

Toen Kruijswijk werd gevraagd of dit een vorm van wraak voelde, reageerde hij filosofisch: “Wat mij overkwam in 2017 is verleden tijd. Dit is wielrennen. Je kunt verliezen op de laatste dag, maar je kunt ook winnen.”