Romain Bardet maakt zich zorgen over toekomst van het wielrennen: "We stevenen af op een sport waarin de competitie steeds minder belangrijk wordt"

Romain Bardet heeft deze week uitgebreid gereflecteerd op enkele van de grootste onderwerpen uit zijn carrière. Hij sprak over zijn zorgen rond prestatiebevorderende methoden, de dominantie van Tadej Pogacar, en de groeiende financiële ongelijkheid in het wielerpeloton. Ook stelde hij kritische vragen over de waarde van het bouwen van een team rondom één renner met het oog op de Tour de France.

Gevraagd of het juiste moment voor zijn pensioen is aangebroken, bevestigt de ervaren renner dat hij die keuze bewust heeft gemaakt. Hoewel hij nog steeds op het hoogste niveau kan presteren en winnen, ziet hij geen verdere progressie terwijl het peloton steeds sneller wordt. "Het zijn niet alleen de opofferingen - hoewel dat er zeker mee te maken heeft, dit leven van hotel naar hotel, van vliegveld naar vliegveld - maar vooral mijn fysieke grenzen die ik, denk ik, heb bereikt. Ik kan nog steeds resultaten boeken, maar ik weet dat ik niet elk jaar veel wedstrijden zal winnen", vertelde Bardet in een interview met Eurosport France.

In het verleden gold Bardet als de grote Franse hoop voor Tour de France-succes. Hij behaalde twee podiumplaatsen in de Grand Boucle terwijl hij kopman was van AG2R, een team dat op dat moment geen partij was voor het dominante Team Sky van Chris Froome. De duels tussen Bardet en Froome in 2016 en 2017 staan nog steeds in het collectieve wielergeheugen, maar de Fransman ziet het hedendaagse wielrennen als een compleet andere realiteit.

Momenteel wordt het peloton gedomineerd door enkele teams, zoals UAE Team Emirates en Team Visma | Lease a Bike, die zo sterk zijn dat de meeste andere formaties zelfs met hun beste selectie niet in de buurt komen. Bardet illustreert dit met zijn eigen situatie bij Team DSM-Firmenich, dat moeite heeft om zich op vrijwel alle terreinen met andere WorldTour-teams te meten. Bardet, die zijn carrière zal afsluiten na het Critérium du Dauphiné in 2025, was dit seizoen verantwoordelijk voor een groot deel van de punten van zijn ploeg. Ondertussen probeert DSM jong talent te ontwikkelen tot nieuwe kopmannen. Contracten zoals dat van Fabio Jakobsen hebben echter niet het gewenste rendement opgeleverd, en voor het volgende seizoen zijn slechts twee nieuwe renners aangekondigd, beiden afkomstig uit het eigen opleidingsteam.

"Als je de kopman van een team bent en je hebt zes renners die voor jou werken, maar je eindigt met een 6e of 7e plaats, dan moet je jezelf wel afvragen of je wel op het juiste niveau zit", zegt Bardet. "Dit is de richting waarin het wielrennen zich beweegt: het samenbrengen van talenten en de grootste salarissen binnen een handvol teams. We stevenen af op een wielersport waarin de competitie steeds minder belangrijk wordt." Dit is al zichtbaar, aangezien de meeste ploegen, met uitzondering van één of twee per Grote Ronde, hun ambities over verschillende disciplines verdelen.

Zelfs in de Tour de France vulden zes teams de volledige top 6. Steeds minder ploegen zullen bereid zijn om hun volledige team in te zetten voor de bescherming van een kopman, vooral als die kopman vaak wordt overtroffen door de tweede of derde renner van teams als UAE Team Emirates. Dit betekent dat kopmannen zelden kunnen profiteren van de steun van hun team. Dit was vooral duidelijk bij Soudal - Quick-Step, dat Mikel Landa contracteerde om Remco Evenepoel in de Tour te ondersteunen. Landa reed een perfecte koers en eindigde als vijfde, maar Evenepoel had de steun van de Bask nauwelijks nodig, aangezien UAE en Visma met elkaar in strijd waren in elke bergrit. De overige renners concentreerden zich voornamelijk op het zo lang mogelijk overleven in de wielen van de koplopers.

Toch biedt de Tour soms nog iets van zijn magie. Bardet benadrukte dit op de openingsdag van dit jaar, toen hij aan de aanval ging op een heuvelachtige etappe in de Italiaanse heuvels. Koersend op instinct, met ploeggenoot Frank van den Broek, hielden ze het peloton op afstand om een meesterlijke overwinning te behalen, waarbij Bardet voor het eerst in zijn carrière de gele trui veroverde.

"Het is duidelijk: het was ongelooflijk. Ik kom van den Broek tegen, en hij zegt tegen me: 'Ik ben op, ik kan nog 3 kilometer het tempo voor je bepalen, dan ben ik weg, en jij eindigt alleen.' Maar ik antwoordde hem: '\ 'Nee, absoluut niet!' Ik reed voorop in de beklimmingen in een tempo dat hij nog kon volgen. Ik wilde hem absoluut niet achterlaten, want ik had weinig vertrouwen in het peloton. Valentin (Madouas) was bij ons, maar ik wilde echt dat we met twee ploeggenoten zouden blijven. Ze kwamen dichtbij, maar op een gegeven moment dacht ik echt aan de overwinning toen ik wegreed", vertelt hij. "Wat hij (Van den Broek) deed, is ongelooflijk. Hij is een meester op de fiets. Hij sleurde me mee naar de finale. Alles kwam samen, en dat is wat sport nog steeds zo magisch maakt in zijn onzekerheid."