OPINIE: Een terugblik op de 107e editie van de Giro d'Italia

Nu de Giro d'Italia 2024 achter ons ligt, blikken velen terug op de koers. We hebben gelezen, geluisterd, gekeken en gediscussieerd, en te midden van duizend-en-één meningen is er één mening waar iedereen het unaniem over eens is: Tadej Pogacar, de onbetwiste winnaar van de Giro, staat centraal.

Rúben Silva en Carlos Silva van CiclismoAtual hebben hun licht laten schijnen over de Giro van 2024. Laten we eens kijken naar enkele belangrijke aspecten van de koers die afgelopen zondag eindigde. Gedurende drie weken was er een overvloed aan actie en spannende etappes op allerlei terreinen.

Carlos De Giro d'Italia verliep min of meer volgens plan. Ik waardeerde het parcours dat de organisatoren dit jaar hadden uitgestippeld, minder veeleisend dan voorgaande edities, wat de strijd om het algemeen klassement naar een hoger niveau had kunnen tillen. Bij de start ontbraken echter echte uitdagers voor Pogacar. Hoewel de strijd om de podiumplaatsen en de rest van de Top 10 intensiever had kunnen zijn, ontbrak het de koers aan emotie. Pogacar stak er met kop en schouders bovenuit, maar we hadden verwacht dat de concurrentie meer aanvallend zou zijn. Naar mijn mening waren ze te behoudend.

Rúben De koers kende de voorspelde uitkomst met de zege van Pogacar, maar was verre van voorspelbaar. Pogacar spaarde energie in sommige etappes, maar toonde vastberadenheid wanneer dat nodig was en verraste zelfs met onverwachte aanvallen. De strijd om het podium en de Top 10 bleef spannend, vooral de strijd om de tweede plaatsen in de Top 10, waar nieuwkomers in de Grand Tours en minder bekende renners vochten om de topposities. De start van de Tour, met Jhonatan Narváez die de eerste etappe won en Pogacar/Thomas die aanvielen in de derde, zorgde voor een verrassende start die het ritme van de wedstrijd bepaalde.

Carlos In de eerste tijdrit nam Pogacar de laatste 7 km op verwoestende wijze over en liet hij zijn directe tegenstanders in de strijd om het klassement minuten achter zich. Vervolgens sloeg hij toe in de 15e etappe, waar hij aanviel en nog meer tijdswinst behaalde, waardoor de discussie over de strijd om de roze trui voor eens en altijd werd beslecht, als die ooit al echt heeft bestaan.

Rúben Het is lastig om precies aan te wijzen waar die dominante overwinning tot stand kwam. Pogacar stak met kop en schouders boven zijn rivalen uit. Misschien wel het meest doorslaggevend was zijn zege in etappe 15, waar hij op indrukwekkende wijze minuten uitliep op zijn concurrenten en op grote hoogte schitterde op een zeer bergachtige dag - een scenario waar hij soms niet zo goed in lijkt te zijn.

Carlos Ik heb enorm genoten van Giulio Pellizari. Hij was volledig nieuw voor mij, en ik voorspel grote dingen voor deze jongeman.

Rúben Georg Steinhauser valt zeker op. Hoewel er verschillende renners zijn die het vermelden waard zijn, zou mijn keuze ongetwijfeld naar de Duitser gaan. Hij is getransformeerd van een relatief onbekende voor mij tot een klimmer en een Grand Tour-renner van indrukwekkende kwaliteit.

Carlos Laurence Pithie. Ik had veel meer verwacht van de FDJ-renner, maar hij bleef onder de radar.

Rúben Juan Pedro López en Romain Bardet hadden beide hoge verwachtingen, maar ze slaagden er niet in om aan die verwachtingen te voldoen. López ging volledig kapot in week twee, terwijl Bardet zelden zijn gebruikelijke niveau haalde. Hun prestaties waren misschien wel de grootste teleurstellingen van de koers.

Carlos Milan. Jonathan Milan. Hoewel het klopt dat Tim Merlier ook drie etappes heeft gewonnen, net als de renner van Lidl-Trek, zijn er twee sprints waarin Milan niet toevallig wint, en ook niet omdat de anderen beter waren. Ik herinner me de sprint waarin hij zijn trein verliest, gedekt wordt en al in de laatste 350/400 meter uit de Top 10 valt en dan... wat een kracht!!! Hij eindigde als tweede, dat is waar, maar die sprint was verpletterend, ik kan me niet herinneren wanneer ik zoiets voor het laatst heb gezien. Het was briljant.

Ruben Jonathan Milan zonder twijfel. Ja, Tim Merlier heeft ook drie etappes gewonnen, maar Milan zou er nog meer hebben gewonnen als de ontsnapping in etappe 5 er niet was geweest. Hij was echter consistenter en de 1900 watt aan vermogen die we te horen hebben gekregen, zijn indrukwekkend. Op hetzelfde niveau als Jasper Philipsen als het gaat om de sprints op dit moment, en misschien wel de nieuwe beste ter wereld.

Carlos Voor mij was Georg Steinhauser van EF Education-Easypost de opvallende renner. In de laatste week leverde hij een geweldige prestatie door een etappe te winnen, derde te worden in twee andere etappes en als derde te eindigen in de strijd om de bergtrui van de Giro. Op slechts 22-jarige leeftijd heeft hij een motor die nooit lijkt te stoppen. Zijn rijstijl is soepel en zeer consistent, wat hem tot een opvallende verschijning maakte tijdens de koers.

Rúben Giulio Pellizzari verdient een vermelding maar ik ga Valentin Paret-Peintre zeggen. Een pure klimmer, op de ouderwetse manier, en wat hij heeft gedaan in sommige etappes (met speciale aandacht voor etappe 20) is van een ongelooflijk niveau dat ik nooit had verwacht ondanks het feit dat hij het hele jaar al verrast.

Carlos De verwarring die ontstond door de weersomstandigheden tijdens de 17e etappe zorgde voor veel tumult. De daaropvolgende vergaderingen waren gevuld met hij-zei-zij-zei-discussies, beschuldigingen en een aantal minder fraaie woorden. Wanneer de veiligheid niet gegarandeerd is, kan er niet verwacht worden dan de renners hun rit vervolgen. Wielrenners zijn individuen, geen marionetten die handelen in opdracht van de organisatie. Uiteindelijk was de eensgezindheid van de renners in het peloton, die weigerden te worden gemanipuleerd (ze besloten de eerste 5 km van de etappe niet op de fiets te rijden, zoals de organisatoren en de lokale burgemeester hadden geëist), van cruciaal belang om te voorkomen dat de situatie terugkeerde naar de donkere dagen van de Romeinse tijd. Dit gaat niet om machtsstrijd, maar om gezond verstand.

Rúben De situatie rondom de Stelvio was al wekenlang problematisch, waarbij het duidelijk was dat de klim niet veilig kon worden gereden. Desondanks werd de Umbrailpas voorgesteld als alternatief. Ik geloof dat de situatie, hoe triest ook, niet tot een absolute chaos zou zijn geëscaleerd als de organisatoren niet hadden vastgehouden aan het voortzetten van de koers onder alle omstandigheden. Misschien was dit het resultaat van eerdere situaties in voorgaande jaren, maar het kan nog steeds worden omschreven als een 'shitshow'.

Carlos De Sloveen van UAE Team Emirates was met afstand de beste: Tadej Pogacar.

Rúben Pogacar. Hoeft verder niet toegelicht te worden, hij stak ver boven de rest uit.

Carlos Eerlijk gezegd vind ik dat de Giro d'Italia zwaarder is dan de Tour de France. Wat ze missen? Een goede vraag. Als de organisatie het antwoord had, zou ze het al hebben toegepast. Maar ik denk dat het allemaal draait om één woord: geld. Sponsoring, publiciteit, media-aandacht. De Tour de France is altijd beschouwd als het hoogtepunt voor elke wielrenner, en ik denk niet dat dat ooit zal veranderen. Het is misschien jammer, maar het is de realiteit.

Ruben Eerlijk gezegd denk ik niet dat er iets ontbreekt aan de Giro, er is gewoon meer aandacht voor de Tour vanwege zijn geschiedenis en reputatie. Vaak levert de Giro meer actie op. Ik denk niet dat dat dit jaar het geval zal zijn, maar wat ontbreekt, is dat het "grote publiek" niet op dezelfde manier wordt blootgesteld aan de wedstrijd als bij de Tour.