"Ik zag meteen dat hij het in zich had om grote koersen te winnen" - Hoe Primoz Roglic van skispringer de Grote Ronde-koning werd

Primoz Roglic is zonder twijfel een van de meest onwaarschijnlijke figuren aan de top van het internationale wielerpeloton. Ooit begon hij zijn sportcarrière als skispringer, om vervolgens zijn profdebuut in het wielrennen te maken op een leeftijd waarop veel van zijn rivalen al monumenten en grote rondes op hun naam hadden staan. Marc Lamberts, jarenlang de vaste coach van de Sloveen, blikt terug op hun samenwerking en de weg die Roglic aflegde richting het hoogste wielerniveau.

"Ik zag meteen dat hij het in zich had om grote koersen te winnen, maar dat hij uiteindelijk vijf Grote Rondes zou pakken, dat had ik nooit durven dromen," vertelt Lamberts in gesprek met WielerFlits. "Toen ik hem leerde kennen, was hij vooral een explosieve renner, een beetje zoals Julian Alaphilippe."

Het balletje begon te rollen dankzij sportmanager Frans Maassen, die getipt werd door een Sloveense oud-trainer van Roglic. "Hou hem in de gaten, die jongen heeft potentie," luidde het advies. En dat bleek geen loze voorspelling.

Vanaf zijn allereerste trainingskamp in 2016 werd duidelijk dat Roglic geen doorsnee neoprof was. "Tijdens een zogenaamde veldtest, waarbij je na een reeks inspanningen op een helling alles moet geven, eindigde hij samen met Robert Gesink helemaal bovenaan. We stonden perplex. Robert is geen kleine naam, en daar kwam dat joch uit een continentaal team hem zomaar naast staan."

Datzelfde jaar boekte Roglic zijn eerste overwinning op WorldTour-niveau, in de Giro d’Italia. Zeven jaar later zou hij in diezelfde ronde de felbegeerde roze trui veroveren. Maar de weg daarnaartoe was allesbehalve rechtlijnig. Vooral de Tour de France bracht diepe teleurstellingen. "De band die je opbouwt, komt niet alleen door de overwinningen, maar juist door de momenten waarop het níét lukt," benadrukt Lamberts. "De valpartijen, de gemiste kansen, die verloren tijdrit op de laatste dag in 2020, dat soort momenten smeedt een band van staal. Het vertrouwen en respect tussen ons is enorm, in beide richtingen."

De opmars van Roglic viel samen met de ambitie van Team Jumbo-Visma (nu Team Visma | Lease a Bike) om zich te profileren als een ploeg voor het klassement. "Die droom hebben we samen ontwikkeld. Primoz beschikte over een uitzonderlijk hoge VO2-max, maar zijn aerobe drempel, cruciaal voor een ronderenner, was aanvankelijk niet bijzonder. Nog altijd beter dan die van Jurgen Van den Broeck, die ik in 2010 naar het podium van de Tour loodste, maar toch..."

Zo groeide de Roglic langzaam maar zeker uit tot een complete klassementsrenner. "Jaar na jaar werkten we aan zijn uithoudingsvermogen via gerichte duurtraining. Zijn vermogen om langdurig een hoog tempo aan te houden moest beter, en dat is gelukt. Vroeger was hij iemand die volgde, volgde, volgde… en dan toesloeg in de laatste vijfhonderd meter. Maar koersinzicht en dosering zijn minstens zo belangrijk."

Toch benadrukt Lamberts dat stilstaan geen optie is. "Met hetzelfde profiel als vijf jaar geleden zou hij nu geen top vijf meer rijden in een Grote Ronde. De sport evolueert razendsnel, en je moet mee."

Na jaren bij Visma | Lease a Bike was het tijd voor een nieuw hoofdstuk, samen met zijn pupil. "Ik heb altijd gezegd dat ik met Primoz wilde stoppen. Wout (van Aert) is wat jonger, dus dat was minder vanzelfsprekend. Toen de kans zich voordeed bij Red Bull - BORA - hansgrohe, was dat het perfecte moment. En dat is nog steeds het plan, als het aan mij ligt. Al heb ik hem laatst wel gekscherend gezegd: als je er nóg een jaar aan vastplakt, zie ik nog maar één oplossing: dan moet ik je vermoorden," lacht hij.