De Giro d’Italia 2025 nadert haar slotfase en op de beruchte hellingen van de Colle delle Finestre kwam de droom van de jonge Mexicaan
Isaac del Toro op brute wijze ten einde. Terwijl Simon Yates zijn carrièrebepalende overwinning en de maglia rosa binnenhaalde, stonden Del Toro en
Richard Carapaz – zijn belangrijkste rivalen – verloren in een mentale impasse, gevangen in de leegte van gemiste kansen.
Het was de cruciale voorlaatste etappe, waarin Chris Harper de ritzege claimde, maar de echte hoofdrol speelde zich af achter hem. Carapaz van EF Education-EasyPost en Del Toro van UAE Team Emirates hielden elkaar in een zenuwslopend tactisch kat-en-muisspelletje gevangen, en zagen zo hun kansen op de eindzege langzaam vervliegen.
Eurosport-analiste Jip van den Bos was zichtbaar verbijsterd over de gebeurtenissen op de Finestre.
“Wat we zagen was bizar,” zei ze. “Carapaz en Del Toro speelden een gevaarlijk spelletje. Ik wil Simon Yates’ overwinning absoluut niet kleineren, maar deze twee gaven het gewoon weg.”
De aanval van Yates was niet alleen krachtig, maar vooral ook berekend. Terwijl de Brit vol overtuiging de klim aanviel, leken zijn rivalen te aarzelen. Carapaz wachtte tot Del Toro het gat zou dichten, Del Toro, die nog steeds de roze trui droeg, wachtte op hulp. Niemand zette de daad bij het woord.
“Del Toro deed niets terwijl hij juist de roze trui moest verdedigen,” analyseerde Van den Bos. “Ze waren vooral met elkaar bezig, wat Yates de ruimte gaf om weg te rijden.”
Tegelijkertijd ontpopte zich het meesterbrein van Team Visma | Lease a Bike, dat met Wout van Aert als perfecte helper profiteerde van het gebrek aan samenwerking bij de concurrenten. Yates’ voorsprong groeide gestaag, terwijl Del Toro en Carapaz gevangen leken in niemandsland, noch aanvallend noch verdedigend. “Visma had een duidelijk plan, EF probeerde het, maar UAE? Die hadden er simpelweg geen,” voegde Van den Bos toe.
Op de top van de Finestre bedroeg de achterstand van Del Toro en Carapaz al ruim anderhalve minuut op Yates. En toch vertraagde Del Toro, wachtend op steun in plaats van solo door te trekken. Dat gaf Van Aert de kans om zijn kopman perfect te assisteren en het gat alleen maar te vergroten. “Ze geven minuten weg aan Yates,” stelde Van den Bos vast. “Carapaz was toen al kansloos, maar Del Toro had nog steeds kunnen winnen.”
Deze tactische impasse legde de psychologische tol van een zware ronde bloot. In plaats van strijdvaardig reden beide renners met angst – angst om fouten te maken, angst om door te schieten, angst om als eerste te breken.
“Carapaz reed alleen voor de roze trui en soms moet je bluffen,” legde Van den Bos uit. “Maar ook Del Toro blufte… Allebei wisten ze: reageer ik op alles, dan rijdt de ander weg. De angst hield ze gevangen.