Nu het stof is neergedaald na het WK Cyclocross 2025 in Liévin, zijn de grote lijnen van dit seizoen duidelijk zichtbaar. Hoewel er in februari nog enkele wedstrijden op het programma staan, zijn de belangrijkste duels al uitgevochten.
Van de aanhoudende dominantie van Mathieu van der Poel en Fem van Empel tot de doorbraak van jonge talenten als Thibau Nys en Tibor Del Grosso, dit seizoen had alles: drama, verrassingen en historische momenten. Tijd om terug te blikken op een natte, modderige en technisch veeleisende periode vol spektakel. Bron: CyclingUpToDate.
Fem van Empel is pas 22 jaar maar heeft zich nu al ontpopt tot de koningin van de cross. Met haar indrukwekkende overwinning in Liévin veroverde ze haar derde opeenvolgende wereldtitel. En dit was misschien wel de meest indrukwekkende tot nu toe. Slechts een week eerder had ze met een twijfelende blik naar de uitslag van de World Cup gekeken, wat sommigen deed vermoeden dat haar heerschappij in Frankrijk zou eindigen. Maar dat bleek niet het geval.
Haar derde regenboogtrui kwam na een zinderende strijd met Lucinda Brand. Brand daagde haar uit tot het uiterste, maar Van Empel hield stand en bewees opnieuw dat zij de te kloppen renster is. Drie wereldtitels vóór haar 23e is een uitzonderlijke prestatie, en gezien haar dominantie lijkt het onwaarschijnlijk dat iemand haar in de nabije toekomst van de troon zal stoten.
Haar combinatie van technische vaardigheden, kracht en het vermogen om precies op het juiste moment te pieken maakt haar de absolute topfavoriet op elk kampioenschap. Als dit pas het begin is van haar heerschappij, wacht de rest van het peloton een flinke uitdaging de komende jaren.
Als er ooit twijfels bestonden of Thibau Nys meer dan slechts 'de zoon van Sven Nys' zou zijn, dan zijn die dit seizoen definitief weggenomen. De 22-jarige Belg beleefde een uitzonderlijk jaar, waarin hij zowel de Belgische als de Europese titel veroverde en zijn sterke campagne bekroonde met een bronzen medaille op het WK. Alleen de ongenaakbare Mathieu van der Poel en Wout van Aert bleven hem voor.
Nys heeft een enorme sprong voorwaarts gemaakt. Zijn explosiviteit, technische vaardigheden en groeiend tactisch inzicht maken hem tot een van de meest veelbelovende jonge renners in de cyclocross. Terwijl zijn vader Sven een legende blijft, is Thibau hard op weg om zijn eigen pad uit te stippelen. Met het talent en de ambitie die hij toont, lijkt het slechts een kwestie van tijd voordat hij zelf op het hoogste podium staat.
Naast zijn bronzen WK-medaille en twee titels was het hoogtepunt van Nys' seizoen misschien wel zijn indrukwekkende overwinning in de World Cup van Benidorm. Daar versloeg hij Wout van Aert door in de laatste ronde een krachtige aanval te plaatsen.
Zijn podiumplaats in Liévin bevestigde dat hij nog een flinke kloof te dichten heeft met de twee grootmachten, maar tegelijkertijd onderstreepte het dat hij zich als 'de beste van de rest' heeft gevestigd. Standhouden tegen twee iconen van de sport is niet niks, en gezien zijn leeftijd lijkt dit pas het begin. Met Van der Poel en Van Aert die waarschijnlijk niet eeuwig in het veldrijden blijven, positioneert Nys zich als de volgende grote naam binnen de discipline.
Het Belgische veldrijden verkeert in zwaar weer, vooral bij de vrouwen. De cijfers spreken boekdelen: sinds Sanne Cant in 2019 wereldkampioen werd, is er geen enkele Belgische vrouw meer op het WK-podium geëindigd. Dat betekent zes jaar droogte. Ondertussen blijft Nederland met elk jaar een volledig podium domineren. Op één uitzondering na: in 2022 pakte de Italiaanse Silvia Persico brons. Ook in 2025 was het opnieuw een volledig oranje podium.
Voor een land waar cyclocross bijna een religie is, is deze trend zorgwekkend. Bij de mannen blijft België nog enigszins competitief (zij het vooral achter Mathieu van der Poel), maar bij de vrouwen is de achterstand enorm. Terwijl Nederland jaar na jaar nieuw toptalenten voortbrengt, heeft België moeite om de aansluiting te vinden.
De Belgische wielerautoriteiten erkennen het probleem en pleiten voor betere opleidingsprogramma’s en meer structurele steun voor jonge rensters. Maar vooralsnog lijkt Nederland de vrouwensport stevig in zijn greep te houden.
Een ander jong Nederlands talent dat indruk maakt is Tibor Del Grosso. De 21-jarige wist met succes zijn U23-wereldtitel te verdedigen, waarmee hij bewees dat zijn eerste overwinning geen toeval was. Eerder dit seizoen kroonde hij zich bij afwezigheid van Mathieu van der Poel ook tot Nederlands kampioen, een prestatie die zijn status als toekomstige titelkandidaat op eliteniveau verder bevestigde.
Als ploeggenoot van Van der Poel bij Alpecin-Deceuninck hoopt Del Grosso ongetwijfeld een paar waardevolle lessen op te steken van een van de beste renners ter wereld. Zijn stijl vertoont veel gelijkenissen met de grootheden van de sport: snel, technisch sterk en altijd messcherp. Ondanks de torenhoge verwachtingen blijft hij kalm onder druk, een eigenschap die hem in de toekomst ver kan brengen.
Met talenten als Thibau Nys en Tibor Del Grosso aan de horizon ziet de volgende generatie crossers er veelbelovend uit.
Wout van Aert mag dan sinds 2018 geen wereldtitel meer hebben gewonnen, maar vergis je niet, hij is nog steeds een van de besten in zijn vak. Ondanks dat hij dit seizoen nauwelijks heeft gekoerst, pakte hij toch een overwinning en eindigde hij als tweede op het WK in Liévin.
Het vermogen van Van Aert om met minimale voorbereiding toch op topniveau te presteren is opmerkelijk. Maar, en het is een grote maar, het gat tussen hem en Mathieu van der Poel is nog nooit zo groot geweest.
Twee jaar geleden, in 2023, werd de strijd om de WK-titel tussen de twee beslist in de laatste meters. In 2025 was het verschil maar liefst 45 seconden. Van der Poel had de touwtjes volledig in handen, terwijl Van Aert niets anders kon doen dan toekijken.
De Belgische crosslegende Bart Wellens vatte het het beste samen: "Voor hem is het gewoon klote dat hij het in zijn generatie moet opnemen tegen iemand als Mathieu."
Toch blijft Van Aert duidelijk de op één na beste crosser ter wereld, maar of hij het gat naar Van der Poel in de komende jaren kan dichten valt nog te bezien. Hij zal hopen dat hij tijdens de voorjaarsklassiekers sinds lange tijd zijn zijn aartsrivaal weer eens kan verslaan.
Er is geen twijfel meer mogelijk: Mathieu van der Poel is de beste crosser aller tijden. Zijn dominante zege in Liévin leverde hem zijn zevende wereldtitel op, waarmee hij het record evenaarde. In 2026 krijgt hij de kans om alleen aan de top te staan.
Van der Poels overwinning was een masterclass. Hij zette de cross volledig naar zijn hand, demarreerde op zijn eigen voorwaarden en liet er geen enkele twijfel over bestaan wie de sterkste was. Met zijn explosiviteit, technische superioriteit en onverzadigbare honger naar winst blijft hij de grenzen van het veldrijden verleggen. Zijn prestatie was zo indrukwekkend dat velen vergaten dat hij nog steeds met een gebroken rib reed!
Maar Van der Poel is meer dan een crosser. Hij is heeft ook wereldtitels vergaard op de weg en in het gravelracen, wat zijn status als een van de meest veelzijdige renners ooit alleen maar versterkt. Joris Nieuwenhuis, die in Liévin net naast het podium eindigde, applaudisseerde voor zijn landgenoot toen hij over de finish kwam - een passend eerbetoon aan een renner die keer op keer de sport naar een hoger niveau tilt. De erfenis van Van der Poel is al veiliggesteld, maar het enge is: hij is nog lang niet klaar.
Het crossseizoen 2024-2025 heeft genoeg stof tot napraten opgeleverd. Mathieu van der Poel blijft onaantastbaar, terwijl Wout van Aert zich als enige kan meten maar steeds weer net tekortkomt. Fem van Empel domineert bij de vrouwen en lijkt niet te stoppen. Ondertussen kloppen Thibau Nys en Tibor Del Grosso nadrukkelijk op de deur als de toekomstige talenten van de sport.
België blijft worstelen met een gebrek aan toptalenten bij de vrouwen, terwijl Nederland in hoog tempo renners van wereldklasse blijft produceren. Het contrast tussen beide landen wordt steeds schrijnender.
Met het WK achter de rug heeft het veldrijden opnieuw voor spektakel gezorgd, precies op het moment dat de meeste wegrenners hun winterstop hielden. En terwijl de blik op 2026 gericht wordt, is er één grote vraag: kan Mathieu van der Poel het record breken en zijn achtste wereldtitel veroveren? Alleen de tijd zal het leren.