ANALYSE: De 5 sleutelritten die de Giro d’Italia 2026 zullen bepalen

De Giro d’Italia 2026 wordt gepresenteerd als een klassieke, meedogenloze editie, met start in Bulgarije en finish in Rome na 3.459 kilometer en meer dan 50.000 hoogtemeters. Met lange verplaatsingen, traditionele aankomsten bergop en een zeldzame vlakke tijdrit van 40 km, is het een route die bedoeld is om zwaktes bloot te leggen en veerkracht te belonen over drie weken.

Of Jonas Vingegaard van start gaat, blijft de hamvraag — vroege signalen wijzen erop dat Tadej Pogacar niet start — maar het parcours geeft nu al een helder draaiboek voor waar het klassement kan breken. Dit zijn de vijf etappes die het meest waarschijnlijk de uitkomst bepalen.

De eerste aankomst bergop komt vroeg en hard. Rit 7 (Formia → Blockhaus, 246 km) is niet alleen de langste van de ronde, maar eindigt ook op een van de meest onverbiddelijke Italiaanse beklimmingen. De klim via Roccamorice bewaart het venijn voor het laatst: de slot-10 km zijn een onophoudelijke beproeving aan of boven 10%, na bijna een kwartduizend kilometer slijtagekoers.

Hier kunnen de eerste echte verschillen ontstaan in het klassement, zeker bij renners die moeite hebben hun piekvermogen zo diep in een marathondag te leveren.

Rit 10 introduceert een belangrijk scharniermoment: een individuele tijdrit van 40,2 km tussen Viareggio en Massa. Het parcours is volledig vlak en in het voordeel van specialisten die langdurig aerodynamisch en op hoge snelheid kunnen rijden.

Na een bergachtig openingsblok kan deze rit genadeloos de mindere tijdrijders ontmaskeren. Wie hier een minuut of meer verliest, ziet zijn klassementsambities zwaar onder druk komen te staan richting Alpen en Dolomieten.

Met 133 km is Rit 14 (Aosta → Pila) compact maar intens, met meerdere beklimmingen voor een steile aankomst in de Valle d’Aosta. De opgetelde hoogtemeters lopen boven 4.000 uit, een etappe ontworpen om energie weg te zuigen en elke vormdip bij klassementsrenners af te straffen.

De slotklim naar Pila via Gressan is bijzonder veeleisend en legt grote druk op renners die nog op herstel draaien na de tijdrit enkele dagen eerder. Wie hier de toon zet, neemt het momentum mee de beslissende slotweek in.

Rit 19 is de onbetwiste koningin van de Giro 2026: 151 km met een duizelingwekkende 5.000 hoogtemeters door de Dolomieten. De historische reeks Passo Duran, Forcella Staulanza (Coi), Passo Giau — de Cima Coppi op 2.233 meter — en Passo Falzarego garandeert een meedogenloze dag vol hooggebergte-slijtage.

De slotklim naar Piani di Pezze is kort maar steil, gemiddeld rond 10% met stroken tot 15%. Zo diep in week drie is deze tappone vrijwel zeker goed voor een aardverschuiving in het klassement.

De voorlaatste rit (Gemona del Friuli → Piancavallo, 199 km) is de laatste kans om het klassement om te gooien voor de ceremoniële finale in Rome. Twee passages van Piancavallo, verbonden door een lus langs het Barcis-meer, zorgen voor een gespannen, tactische dag waarin ploegen elke beweging moeten lezen.

Met drie weken vermoeidheid in het peloton kunnen zelfs kleine versnellingen op de tweede klim beslissende tijdsverschillen slaan. Wie nog van roze droomt, moet hier foutloos zijn.