Jack Burke heeft de afgelopen weken flink de aandacht getrokken. Hij fietste door de Alpen en zette razendsnelle tijden neer op iconische beklimmingen zoals de Passo del Mortirolo, Passo dello Stelvio en Alpe d'Huez, waarmee hij de snelste tijden op Strava noteerde. Voor de Canadees is het deze winter alles of niets, en hij onthult dat vier WorldTour-ploegen recent contact met hem hebben gezocht.
"Ik heb eigenlijk al mijn hele leven geprobeerd WorldTour-renner te worden en ben zelfs al een paar keer door ploegen uitgenodigd voor tests en trainingskampen", vertelt Burke in een interview met Wielerflits. "Ik reed al enkele jaren bij Continental-ploegen, maar dat eindigde in 2022 nadat ik tijdens een training werd geraakt door een auto." De gevolgen van die valpartij waren ernstig: Burke liep zware verwondingen op, waaronder een hersenbloeding. Tot zijn schok ontdekte hij bovendien dat een van de Oostenrijkse teams waarvoor hij reed zijn medische kosten niet dekte.
"Ik dacht dat ik via mijn ploeg een zorgverzekering had, maar die hadden ze enkele maanden eerder stopgezet zonder mij dat te vertellen", legt hij uit. "Ik zat dus niet alleen met zware verwondingen, maar ook met enorme ziekenhuisrekeningen die ik moest betalen."
Deze tegenslag had een grote impact op zijn carrière. Burke kon in 2023 niet verder in een profploeg en miste de competitiekalender waar hij op hoopte. Dit jaar keerde hij terug naar Noord-Amerika om voor een clubteam te koersen. Toch heeft hij een creatieve en onconventionele manier gevonden om zichzelf in de schijnwerpers te zetten, wat nu zijn vruchten lijkt af te werpen.
"Ik heb een podcast en daarin sprak ik een keer met een coach. Ik vond zijn verhaal interessant en hij is mij daarna gaan coachen", vertelt hij. "Dus sinds mei van dit jaar ben ik weer gaan trainen. Toen was het nog de vraag waarvoor, maar in augustus was ik weer in vorm en begon ik amateurwedstrijden te rijden en te winnen. Ik bleef beter worden, maar er zijn aan het einde van het seizoen geen wedstrijden meer. Toen besloot ik een poging te wagen bij de Zwift Academy, maar daar haalde ik de eerste ronde niet eens. Dat was niet per se een doel, maar ik merkte dat het niet goed ging en daar baalde ik van. Ik heb toen een rustdag genomen en besloten mijzelf te testen op de Stelvio, wat uitzonderlijk goed ging."
Zijn timing was slim gekozen. Omdat wegploegen in deze periode van het jaar geen wedstrijden rijden, was het makkelijker om op te vallen. En zijn prestaties hebben hem zeker op de radar van verschillende teams gebracht. "Het is allemaal vrij informeel, via sociale media, maar er is dus wel degelijk interesse. Het probleem is dat het zo laat in het seizoen is, dat het lastig is om nog een plekje te bemachtigen. Als ik het nu zou moeten inschatten, denk ik dat er een kans van 30% is dat ik volgend jaar in de WorldTour rijd."
Toch blijft het lastig, zeker nu we december zijn ingegaan. Veel teams hebben hun budgetten en selecties al afgerond, waardoor het lastiger wordt om ergens een contract te bemachtigen. "Maar er is nog steeds tijd, en er zijn zeker ploegen geïnteresseerd in een renner zoals ik. Dit was een perfect jaar waarin ik alle wedstrijden won waarin ik startte en waarin ik drie bekende KOM’s haalde. Als dat niet genoeg is, dan weet ik ook niet wat ik volgend jaar anders kan doen."
Zijn ambities zijn duidelijk gericht op een ondersteunende rol in de WorldTour. "Mijn grootste droom is om een van de beste knechten voor klassementsmannen te worden, zoals Sepp Kuss. Hij is ook een vriend van me, wij hebben samen nog vroeger gekoerst. Mijn hoop is dat als een ploeg voor het klassement naar een grote ronde gaat ze mij als eerste selecteren, ongeacht de kopman. Omdat ze weten dat ik de beste ondersteuning ben, daar droom ik van. Ik ben beter in anderen aan een goede uitslag helpen dan zelf voor een resultaat koersen", besluit hij.