Thomas stelt gerust: “Zelfs zonder Van der Poel en Vingegaard blijft de regenboogtrui verdiend

Terwijl het mannenpeloton zich opmaakt voor wat al de “zwaarste Wereldkampioenschappen ooit” in Kigali wordt genoemd, deelde Geraint Thomas in zijn podcast Watts Occurring zijn gedachten over het loodzware parcours, de favorieten en de opvallende afwezigen. De Welshman, in gesprek met ploegmaat en goede vriend Luke Rowe, liet duidelijk merken dat hij enkele grote namen mist.

“Dat Van der Poel er niet bij is, is echt jammer,” aldus Thomas. “Zijn afwezigheid is een groot gemis voor de koers. En ook Mads Pedersen zie ik niet aan de start, verrassend eigenlijk, gezien zijn sterke seizoen.”

De wegrit voor de elite mannen telt 267,5 kilometer en liefst 5.500 hoogtemeters. Kigali serveert de renners een dodelijke cocktail van hoogte (tussen 1.100 en 1.500 meter), kasseien en tropische temperaturen. “Het wordt een test van pure uithouding, slimme tactiek en teamdiepte,” zegt Thomas.

Rowe fileerde de cijfers: “Tien ronden van het kleine circuit en dan één grote lus met een klim van 5,8 km aan gemiddeld 6,5%. Daarna keer je telkens terug naar de kortere hellingen: 1,3 km aan 5,7% en 700 meter aan 8%. Het wordt letterlijk een dood door duizend sneden – een trage verbranding.”

Voor Thomas ligt het zwaartepunt in die laatste ronde: “De grote klim op het grotere circuit is het sleutelmoment. Laat in de koers, zes procent gemiddeld – dáár wil je met minstens twee man mee zijn.”

Niet alle toppers voelen zich geroepen. “Vingegaard staat niet bepaald bekend als een man van eendagskoersen,” merkt Thomas op. “Na zo’n zwaar seizoen is het logisch dat sommige teams keuzes maken. Maar het verandert natuurlijk wel het koersverloop.”

De consensus is duidelijk: Tadej Pogacar en Remco Evenepoel zijn de te kloppen mannen. “Zij zijn de grote favorieten,” zegt Rowe zonder aarzeling. “Pogacar is altijd gevaarlijk, welk jaar hij ook heeft. En Remco? Die voelt zich na die tijdrit gewoon onoverwinnelijk.”

Wat Groot-Brittannië betreft, wijst Thomas op Tom Pidcock als belangrijkste troef: “Als hij in topvorm is, kan hij dit parcours echt aan.” Rowe vult aan: “Ik zou Pidcock als speerpunt zien, maar ook Hayter kan verrassen. Ga met twee kaarten de finale in en speel ze beide als ze er nog bij zijn.”

Beiden schuiven daarnaast enkele dark horses naar voren. Rowe: “Del Toro heeft zich al bewezen in eendagskoersen. En de Amerikanen komen ook met een sterke ploeg: Quinn Simmons, Brandon McNulty, Neilson Powless. Ze kunnen zomaar een rol spelen.”

Naast de zwaarte van het profiel voorspellen de omstandigheden extra drama. Temperaturen rond 26 tot 28 graden lijken draaglijk, maar kunnen in combinatie met de hoogte slopend uitpakken. “Het gevaar,” aldus Rowe, “is dat je denkt: ‘ach, 26 graden valt wel mee’, en vervolgens drink je te weinig. Daar betaal je de prijs voor in de laatste uren.”

Met Pogacar en Evenepoel als uitgesproken favorieten, enkele grote afwezigen en outsiders die op hun kans loeren, is één ding zeker: Kigali wordt een wereldkampioenschap waar alleen de allersterksten overeind blijven.

Een opvallend element van het WK-parcours in Kigali is de 1,3 kilometer lange kasseienklim, die zowel in de tijdrit als in de wegwedstrijd terugkomt. De klim belooft spektakel, maar brengt ook zorgen met zich mee over de veiligheid en organisatie.

“Het TT-parcours zag er fantastisch uit,” zei Thomas. “Maar de beelden tonen fans die erg dicht op de weg staan. Rwanda is nog niet gewend aan wielerwedstrijden op deze schaal met volledig afgesloten wegen. Je hoopt dan dat het publiek begrijpt dat ze afstand moeten houden. In België kent iedereen de procedure: als de renners komen, stap je terug. In landen waar dit nieuw is, kan dat anders uitpakken. Het is geen kritiek, gewoon een praktisch punt.”

Of die vrees terecht is, zal pas zondag blijken. Eén ding is zeker: de omstandigheden in Kigali maken de strijd om de regenboogtrui extra onvoorspelbaar. Maar over de waarde van de uiteindelijke winnaar twijfelt niemand. Zoals Thomas het bondig samenvatte: “De wereldkampioenschappen zijn altijd een apart beestje… maar wie wint, is altijd een waardige kampioen.”