Romain Bardet heeft meer dan tien jaar op het allerhoogste niveau gereden en heeft in de loop van zijn carrière veel ontwikkelingen in het professionele peloton meegemaakt. Een van de meest recente is het controversiële gebruik van koolmonoxide.
Een agressieve aanpak, koolmonoxide-inhalatie genaamd, begeeft zich in het wetenschappelijk nieuwe en veel riskantere domein van het inhaleren van het licht giftige gas (koolmonoxide) met als expliciet doel prestatieverbetering. Recent wetenschappelijk onderzoek toont aan dat inhalatie een krachtig effect kan hebben op de aerobe capaciteit, zoals VO2 max of maximale zuurstofopname, met gerapporteerde links naar teams zoals
UAE Team Emirates, Team Visma | Lease a Bike en
Israel - Premier Tech.
In een uitgebreid interview met
Eurosport aan het einde van zijn carrière, werd Bardet gevraagd naar de mening van een renner over het controversiële onderwerp dat momenteel ontsnapt aan een WADA-verbod. "Eerlijk gezegd heb ik erover geleerd van de pers. Je ziet de onderzoeken. Alles is mogelijk. Ik heb nog nooit van iets gehoord, maar het zou me ook niet verbazen. Er wordt zoveel onderzoek gedaan naar het idee om prestaties te optimaliseren..." oordeelt de Fransman. "Het is niet verrassend dat sommige onderzoekers, sommige teams, sommige mensen die betrokken zijn bij het wielrennen ergens anders naar kijken. Er zal altijd een verlangen zijn om competitieve voordelen te vinden."
Is het echter een eerlijk voordeel of zou het gebruik van koolmonoxide voor prestatieverbetering verboden moeten worden? "Het is aan elk individu om de drempel te bepalen van wat ethisch en eerlijk lijkt in de absolute en wanhopige zoektocht naar het eindresultaat in relatie tot zijn of haar waarden. Het is zoals ketonen, zoals zoveel dingen, voor interpretatie vatbaar. En helaas, omdat de regels niet duidelijk zijn vastgelegd, omdat deze interpretatie wordt overgelaten aan de discretie van elk individu en omdat we in een ultracompetitieve sport zitten waar alleen de overwinning telt, moeten we niet verbaasd zijn over mogelijke afwijkingen," denkt Bardet na. "Koolmonoxide kan het traject verklaren van sommige mensen die we een jaar of anderhalf jaar geleden nog niet kenden, maar het is ook een beetje makkelijk om hen de schuld te geven zonder naar hun traject te kijken. Deze procedures zijn gedocumenteerd en het is nu aan de autoriteiten om te beslissen of ze worden verboden of niet en om controles uit te voeren. In zo'n competitieve wereld waar economisch zoveel op het spel staat, is het totaal zinloos om te geloven dat het de goede wil en onberispelijke ethiek van de renners en teams is die een gezonde regulering van het milieu mogelijk maakt. Dat is een illusie.