We hebben geprobeerd dit artikel te illustreren met een foto van Mathieu van der Poel en Jonas Vingegaard samen, maar helaas hebben we er geen kunnen vinden. We beweren niet dat zo'n foto niet bestaat, maar het feit dat het moeilijk is om er een te vinden, illustreert ons punt perfect: wij denken dat een deel van de wielerfans behoorlijk kritisch is op de Deense renner, terwijl de Nederlandse renner, die een soortgelijke kalender hanteert, desondanks veel goedkeuring geniet.
Beiden rijden hun programma zoals Armstrong dat deed, maar het is bij Vingegaard niet iets nieuws, terwijl het bij Van der Poel wel het geval is. Laat ons dat verder uitleggen...
Sinds Miguel Induráin zijn laatste twee Tour de France-overwinningen behaalde en stopte met het rijden van de Giro en verschillende klassiekers, was er de opvatting dat een renner die de Tour wilde winnen, elk ander doel in het seizoen praktisch moest laten vallen. Het seizoen moest vrijwel geheel draaien om de Tour de France.
Om zich daarop voor te bereiden, reden de meeste renners 2 of 3 etappekoersen van een week, zodat ze in topvorm zouden zijn voor de Grande Boucle. Dit is de manier waarop Vingegaard zich voorbereidt op de Tour. Af en toe reden renners de Vuelta na de Tour, een tactiek die zowel Vingegaard als Chris Froome hebben geprobeerd.
Dit patroon werd echter doorbroken door Tadej Pogacar, die de Tour niet als zijn enige doel voor het jaar ziet en het aandurfde ook de Giro en de kasseimonumenten te rijden. Dit heeft geleid tot kritiek op zijn Deense rivaal, die simpelweg zijn normale programma volgt in de hoop de belangrijkste wedstrijd van het wielrennen in juli te winnen.
En hier komt de vergelijking tussen Van der Poel en Vingegaard.
De Alpecin-renner speelt hetzelfde spel als de Visma-renner, maar doet het tegenovergestelde: met de Monumenten in gedachten. Niet alleen klassiekers, maar hij kiest bewust zijn doelen. Van der Poel rijdt het minimum, inclusief cyclocross, om in topvorm te komen voor Milano-Sanremo, Vlaanderen en Roubaix. De rest is voor hem minder belangrijk.
Als het uitkomt, rijdt hij de E3, of Gent-Wevelgem in een ander jaar. Maar hij heeft geen volledig klassiekerseizoen zoals Mads Pedersen, en hij zal ook niet deelnemen aan de Ardennen in de komende weken. Zijn programma is dus korter. In grote rondes heeft hij een kleiner palmares in verhouding tot zijn talent (vergelijk het maar eens met Van Aert), en hoewel hij Tom Boonen heeft overtroffen in het aantal monumenten, ligt hij ver achter in het aantal gewonnen klassiekers.
Er was een tijd, vooral sinds Lance Armstrong, dat het leek alsof de Tour de enige koers was die er toe deed voor de meeste wielerfans. Vandaag de dag lijkt het alsof voor sommigen alleen de Monumenten belangrijk zijn. Sommigen vinden misschien zelfs dat de Giro en de Vuelta er niet toe doen.
En er zijn twee renners die dit perfect illustreren: Jonas Vingegaard en Mathieu van der Poel. Beide renners rijden het minimale om het maximale te behalen. We bekritiseren geen van beiden, we vinden hun strategieën prima. Wat we proberen te zeggen is dat als je kritiek hebt op de een, je ook kritiek zou moeten hebben op de ander. Zijn ze twee kanten van dezelfde medaille?