Jai Hindley bouwt rustig aan vorm in aanloop naar terugkeer in Giro d'Italia: "Ik voel me nog beter en sterker"

Drie jaar na zijn historische overwinning in de Giro d’Italia keert Jai Hindley in 2025 terug naar de Italiaanse Grote Ronde. Maar waar de 28-jarige Australiër in 2022 als eindwinnaar werd gehuldigd in Verona, zal hij deze keer vooral in dienst rijden van een andere favoriet: Primoz Roglic, zijn kopman bij Red Bull - BORA - hansgrohe.

Toch straalt Hindley rust en vertrouwen uit. Na een solide achtste plek in de Tour of the Alps en een bemoedigend optreden eerder dit voorjaar in Tirreno-Adriatico, lijkt zijn vorm langzaam maar zeker richting topniveau te kruipen. “Na een hoogtestage duurt het voor mij altijd even voordat ik op gang kom,” verklaarde hij tegenover In de Leiderstrui. “Maar over het algemeen voel ik me goed. De Tour of the Alps was zwaar, elke dag vol gas, maar dat is precies wat ik nodig had richting de Giro.”

Ook teammanager Bernard Eisel is tevreden: “Hij heeft een solide voorbereiding achter de rug. Geen valpartijen, geen ziekte — dat is tegenwoordig al veel waard.”

Het seizoen van Hindley vertoont opvallende parallellen met zijn Giro-triomf in 2022, toen hij in aanloop vijfde werd in Tirreno en 13e in Catalonië. Eisel benadrukt dat zulke gronddynamiek essentieel is voor succes in een Grote Ronde. “Grote Rondes worden vaak beslist in de derde week. En daar moet je fit, fris en gefocust naartoe kunnen werken. Jai zit op schema.”

Toch ligt de prioriteit dit jaar bij teamdoelen. Met Roglic als topfavoriet voor de roze trui is Hindley in eerste instantie een luxeknecht — al liggen eigen kansen nooit helemaal uitgesloten. “Ik hoop de beste versie van mezelf te laten zien in de Giro,” zegt Hindley. “Maar ik ben hier vooral om het team te helpen. De Vuelta later dit jaar is voor mij ook een belangrijk doel.”

Zijn ploegmaat Frederik Wandahl, die recent met Hindley en Roglic trainde op de Teide, is vol lof: “Jai is op de goede weg. Hij was sterk op hoogte en zit beter in zijn vel dan vorig jaar. Hij is gemotiveerd, nuchter, en weet wat hij nodig heeft. Net als Primoz.”

Voor Eisel past deze strategie binnen een bredere benadering van moderne Grote Rondes: “Je moet tegenwoordig flexibel zijn. Elke dag kan anders zijn. Gravelstroken in Toscane, onbekende wegen in Albanië, twee tijdritten — het is geen traditionele Giro. Je hebt meerdere kopmannen nodig, meerdere kaarten om te spelen.”

Volgens Hindley zelf is de evolutie in het wielrennen duidelijk merkbaar: “Of je nu de Tour Down Under rijdt of de Tour de France, het niveau is overal extreem hoog. Je moet altijd top zijn. Als je voor het klassement gaat, moet je er élke dag staan. Dat vraagt veel, fysiek en mentaal.”

Toch blijft zijn hart liggen bij het grotere werk: “Explosiviteit is belangrijk geworden, zeker met bonificatieseconden en het tempo van de koers. Ik probeer daaraan te werken, maar ik blijf een renner voor de grote rondes. Daar ligt mijn kracht.”