"Ik zie geen reden waarom hij de Tour niet zou kunnen rijden" – Artsen temperen zorgen rond Mathieu van der Poel

Mathieu van der Poel’s ambitieuze herintrede in het mountainbiken kreeg afgelopen weekend een onverwachte en pijnlijke wending. Tijdens de Wereldbekerwedstrijd in Nové Mesto kwam de alleskunner ten val, moest hij de strijd staken en volgde al snel het medische verdict: een breuk in het scafoïd, een belangrijk bot in de pols. Met de Tour de France op net iets meer dan vijf weken afstand, sloeg de schrik toe in het peloton én daarbuiten.

Toch is er volgens twee vooraanstaande sportmedici geen reden tot paniek. “Het scafoïd is een cruciaal bot voor het functioneren van de pols”, legt chirurg Joris Duerinckx uit aan Sporza. “Het gaat vermoedelijk om een breuk op de plaats waar een van de ligamenten aanhecht. Dat is niet uitzonderlijk bij valpartijen zoals die van Van der Poel.”

Duerinckx weet waarover hij spreekt. In 2023 behandelde hij Tadej Pogacar na diens val in Luik-Bastenaken-Luik. Ook bij de Sloveen ging het om een scafoïdbreuk, opgelopen vlak voor de Tour de France. Pogacar herstelde op tijd, maar zakte in de derde week van de Tour dramatisch door het ijs op de Col de la Loze. Velen vroegen zich toen af of zijn polsblessure toch een rol speelde in de mentale en fysieke terugval tegenover een dominante Jonas Vingegaard.

Zou Van der Poel hetzelfde lot kunnen treffen? In theorie wel, maar de rol van de Nederlander is een compleet andere. Hij jaagt niet op het klassement, maar mikt op dagsucces – met explosieve aanvallen, sprinten op het scherp van de snede en aanvalslust in overgangsetappes. Hij hoeft dus niet drie weken lang elke dag op 100% te presteren.

“Het is een typische wielerblessure,” zegt sportarts Kris Van der Mieren. “Bij zo’n val land je vaak op de hand, waardoor de pols de klap opvangt. Het goede nieuws is dat het letsel snel ontdekt is – dit soort breuken worden soms pas laat opgemerkt.”

De timing is nipt, maar niet catastrofaal. “Een goede genezing van het scafoïd duurt gemiddeld zes weken,” stelt Van der Mieren. “Maar dat betekent niet dat je zes weken niets kunt doen. Als de breuk met een pin wordt gefixeerd, kan het herstel sneller verlopen. Je kan dan al eerder voorzichtig beginnen met aangepaste training.”

De grote onbekende is de toestand van de ligamenten in Van der Poels pols. “Als het gaat om lichte schade, vergelijkbaar met een verstuiking, zal het herstel vooral afhangen van zijn comfortgevoel,” aldus Duerinckx. “Maar als een groter ligament is aangedaan, kan de stabiliteit van de hele pols in het gedrang komen. Dan spreken we over een complexere blessure, die mogelijk strikte immobilisatie vereist en een langere herstelperiode.”

Toch klinkt er optimisme. “Met vijf weken tot de Tour is er marge”, zegt Van der Mieren. “De Dauphiné zal wellicht te vroeg komen, maar aanpassingen zijn mogelijk. Een extra kussentje in de handschoenen, een aangepaste stuurpositie… dat kan allemaal helpen om de impact op de pols te verzachten. Als alles goed verloopt, zie ik geen reden waarom hij de Tour niet zou kunnen rijden.”

De klok tikt, maar in het kamp-Van der Poel is nog geen paniek. Als hij de komende weken blessurevrij kan blijven en gecontroleerd kan opbouwen, dan is een start in Lille op 5 juli nog altijd realistisch. En met een fitte Van der Poel is zelfs een halve kans vaak al genoeg voor vuurwerk.