"Ik wist niet eens of ik moest juichen" - Magdeleine Vallieres: van onbekende renster tot wereldkampioene in Kigali

Het seizoen 2025 leverde bij de mannen weinig onverwachte winnaars op, maar bij de vrouwen lag dat anders. Wat begon met een solozege in Omloop Het Nieuwsblad en sterke optredens van Pauline Ferrand-Prévot, eindigde met dé sensatie van het jaar: Magdeleine Vallieres, wereldkampioene in Kigali.

Tot dat moment stond de 24-jarige Canadese vooral bekend als een degelijke klimster, goed voor een 14e plaats in La Flèche Wallonne en enkele ereplaatsen in de Tour de France Femmes. Niemand had echter voorzien dat zij in Rwanda de regenboogtrui zou veroveren — en dat op overtuigende wijze. Vallieres hield niet alleen de topfavorieten op afstand, ze rekende ook af met meer ervaren renners als Niamh Fisher-Black en Mavi García.

Met wat afstand en de trui inmiddels veilig in haar kast, sprak Vallieres uitgebreid met haar ploeg EF Education–Oatly over die dag vol ongeloof.

“Toen ik de finish passeerde, wist ik echt niet wat ik moest doen,” vertelt ze lachend. “Ik dacht: moet ik juichen? Heb ik daar tijd voor? Ik wilde íets doen, dus ik stak mijn arm omhoog. Ik was zó overdonderd. Alison (Jackson, red.) zei later dat mijn zegegebaar prima was, dus dat was een opluchting.”

Voor haar overwinning kenden alleen volgers van het vrouwenpeloton haar naam, nu is Vallieres in één klap een boegbeeld van het Canadese wielrennen. Aan die plotse bekendheid moet ze nog wennen, al ervaart ze vooral trots en dankbaarheid.

“Ik had niet door dat het zo’n grote impact zou hebben,” zegt ze. “Ik kreeg ongelooflijk veel berichten uit Canada, vooral van jonge meisjes die zeiden dat ze nu geloven dat het ook voor hen mogelijk is. Dat vind ik het mooiste: dat je anderen kunt inspireren via wat je doet op de fiets.”

Vallieres is open over haar onzekerheden. “Mijn grootste zwakte is waarschijnlijk dat ik niet zoveel vertrouwen in mezelf heb,” geeft ze toe. “Ik ben bang om mensen teleur te stellen. Maar dat verandert. Het vertrouwen dat ik nu krijg van mijn ploeg en omgeving helpt enorm.”

Over de toekomst wil ze niet te ver vooruitkijken, al is één ambitie duidelijk. “Ik wil ooit een Ardense klassieker winnen,” zegt ze resoluut. “Dat staat bovenaan mijn lijst.”

De nieuwe wereldkampioene geniet nog na van haar onverwachte doorbraak, maar haar bescheidenheid is gebleven. Wat in Kigali begon als een droom, lijkt voor Vallieres pas het begin van een groter verhaal.