Filippo Baroncini heeft opnieuw plaatsgenomen op de fiets — een beeld dat binnen
UAE Team Emirates - XRG met ontroering werd onthaald. De 25-jarige Italiaan, die enkele maanden geleden nog in coma lag na zijn zware val in de Tour de Pologne, is terug in beweging. Onder de felle zon van Dubai traint hij weer voorzichtig, met dankbaarheid en een herwonnen rust die sterker klinkt dan welke uitslag dan ook.
Een lange weg terug uit het donker
“Het is een speciale tijd geweest – een mix van hoogte- en dieptepunten,” vertelde Baroncini aan Bici.Pro, terugblikkend op de maanden sinds zijn levensbedreigende crash. “Misschien kun je het opdelen: de ziekenhuisfase, dan terug naar huis, dan revalidatie – wat ook zijn ups en downs had – en uiteindelijk weer op de fiets stappen.”
De Italiaan lag wekenlang in het ziekenhuis met breuken aan sleutelbeen, ruggengraat en gezicht. “Ik had het geluk dat mijn familie elke dag bij me was,” zei hij. “Dat gaf me mentaal zoveel kracht. De artsen en verpleegkundigen waren ongelooflijk vriendelijk. Dat maakte elke dag draaglijker. Positieve mensen om me heen hebben maakte echt het verschil.”
Toen het revalidatietraject eindelijk mocht beginnen, ging het sneller dan verwacht. “Eerst dachten ze dat ik dag en nacht in een centrum zou moeten blijven, maar omdat het herstel goed verliep, mocht ik ambulant trainen. Dat was een enorme motivatieboost,” aldus Baroncini. “In het Fisiology Centre in Forlì kon ik meteen aan mijn spierkracht werken, want dat was ik het meest kwijtgeraakt.”
Stap voor stap, maar met een glimlach
Nu hij opnieuw traint onder de woestijnzon, geniet de voormalig U23-wereldkampioen en winnaar van de 2025 Baloise Belgium Tour van elke kilometer. “Ik voel me rustiger. Gelukkiger. Ik zit weer op de fiets en alles voelde meteen beter,” zei hij.
“Mijn botten zijn genezen, alles is stevig. Ik kan mijn normale leven weer oppakken, maar het moet stap voor stap. Natuurlijk wil ik meteen weer vier uur trainen, maar het is echt alsof je helemaal opnieuw begint – vooral qua hartslag en conditie. Het doel is om mijn lichaam weer op koers te krijgen.”
Na weken van wandelen, indoortraining en therapie kwam eindelijk het moment van de eerste buitenrit. “Het grootste probleem is nog wat stijfheid in spieren en gewrichten,” gaf hij toe. “Ik werk eraan met osteopaten en fysiotherapeuten.”
Terug bij zijn team – en bij zichzelf
De hereniging met zijn ploeg in Dubai had een diepere betekenis. “Het voelde alsof ik weer in het peloton zat,” glimlachte Baroncini. “Alsof ik van de groep was afgedreven en eindelijk weer aansluiting vond. Iedereen was verbaasd over hoe goed ik herstel. Het was precies wat ik nodig had: laten zien dat ik er weer ben.”
Zijn trainingsschema wordt intussen steeds serieuzer. “Mijn coach is weer sessies aan het uploaden op TrainingPeaks. Alleen al een weekplan hebben, voelt als een stap vooruit. We bouwen het rustig op – soms met dubbele trainingen: ‘s ochtends fitness, ‘s middags fietsen, of andersom.”
Toch blijft de toon vooral dankbaar. “Zoveel mensen hebben me gesteund,” zei hij. “Van vrienden tot ploegleiders en zelfs bondsvoorzitter Dagnoni. Dat gaf me enorm veel kracht.”
Voor Baroncini is deze terugkeer meer dan sportief herstel. Na een jaar vol angst en onzekerheid is hij weer waar hij thuishoort – op de fiets, lachend tegen de wind, vastberaden om zijn tweede leven als renner stap voor stap vorm te geven.