"Dan wordt hij een bange kat" - Michel Wuyts haalt uit naar Primoz Roglic voor zijn optreden in de Giro d'Italia

Primoz Roglic en de gemakkelijke weg: het blijft een onwaarschijnlijk huwelijk. Op de ochtend van de tiende etappe van de Giro d’Italia 2025, een individuele tijdrit, bevindt de Sloveense kampioen zich opnieuw in een bekende, maar ongewenste positie: in de achtervolging.

De winnaar van de Giro 2023 is na een tumultueuze gravelrit naar Siena terug te vinden op de tiende plaats in het algemeen klassement, op meer dan twee minuten van de roze trui van Isaac Del Toro. Juan Ayuso, zijn meest logische rivaal, staat een minuut voor hem.

Opnieuw zit de voormalige olympisch tijdritkampioen in een gat. De vraag is of hij zich eruit kan graven – en hoe diep hij bereid is te gaan.

De negende etappe was een ware uitputtingsslag over Toscaanse grindwegen, maar voor Roglic werd het een nachtmerrie. Eerst werd hij opgehouden door een valpartij, vervolgens raakte hij van de weg en tot overmaat van ramp reed hij lek. Het resultaat was niet alleen kostbaar tijdverlies, maar ook een mentale tik: ritme weg, vertrouwen aangetast.

In de podcast Wuyts & Vlaeminck leidde het tot een prikkelende discussie. "Heb je Roglic ooit met succes zien terugvechten uit een verloren positie?" vroeg Michel Wuyts zich hardop af. "In zijn vier Vuelta-zeges reed hij altijd in controle. Maar écht terugkomen? Terugslaan vanuit achterstand? Dat heb ik hem zelden tot nooit zien doen."

Een scherpe observatie, zij het niet helemaal zonder kanttekeningen. Wuyts lijkt gemakshalve te vergeten dat Roglic in de Vuelta van 2024 nog terugkwam van vijf minuten achterstand op Ben O’Connor – een comeback die zijn karakter én koersintelligentie onderstreepte. Maar het beeld blijft hardnekkig: Roglic als renner van het script, niet van de improvisatie.

Zijn pijnlijke verlies in de Tour van 2020, toen Tadej Pogacar hem in de slottijdrit ontfutselde, blijft kleven. Zijn Giro-zege in 2023 kwam na een lang duel met Geraint Thomas, maar daar moest hij slechts seconden goedmaken – geen minuten.

Wat zich zondag afspeelde, was van een andere orde. Dit was geen uitgekiende machtsstrijd, maar een abrupte breuk. “Het stond in de sterren geschreven dat hij net in een sleutelrit weer pech zou hebben,” zei bondscoach Serge Pauwels. En zoals op de kasseien van de Tour 2022, gebeurde het opnieuw precies wanneer het er écht om ging.

Wuyts ging nog een stap verder in zijn analyse: “Dan wordt hij een bange kat. Kijk naar zijn houding op de fiets: benen iets wijder, ogen flitsen links en rechts. Je ziet de twijfel. En toch – het blijft een stoere vent, hoor.”

Die interne tegenstelling maakt Roglic tot een van de meest intrigerende figuren van het moderne peloton. Zijn erelijst liegt er niet om: olympisch kampioen, meervoudig Vuelta-winnaar, Giro-laureaat. Maar ergens blijft er een vraag hangen: kan hij ook floreren wanneer het plan in duigen valt?

De tijdrit van vandaag is in dat opzicht cruciaal. Geen gravel, geen valpartijen, geen chaos – althans, in theorie. Hier kan Roglic doen waar hij sterk in is: kalmte bewaren, kracht verdelen, tijd terugpakken. Hij bewees zijn vorm al in de openingstijdrit van deze Giro, en nu krijgt hij de kans om het tij te keren.

Maar hij rijdt niet tegen spoken. Isaac Del Toro mag dan 21 zijn, hij toont geen krimp. Ayuso blijft onverstoorbaar. En binnen het Red Bull-Bora-team lijken de scheurtjes zichtbaar: Giulio Pellizzari was zondag de enige noemenswaardige helper. Wordt de afwezigheid van Jai Hindley nu al gevoeld?

Wuyts heeft het mis als hij stelt dat Roglic alleen kan winnen vanuit controle. Maar deze Giro vraagt om meer dan alleen kracht: het vraagt om lef, souplesse en mentale veerkracht. Met een dijk van een tijdrit vandaag kan hij het verhaal herschrijven.