"Als je €5 rekent betekent dat niet dat het niet langer voor het volk is" – Van Aert mengt zich in groeiend debat over oproepen om toegangsheffing in te voeren bij grootste koersen

Wout van Aert heeft zich rechtstreeks gemengd in de almaar feller wordende discussie over entreeprijzen bij grote koersen. Volgens hem staat een kleine bijdrage vragen aan fans niet haaks op de roots van wielrennen als volkssport.

In gesprek met De Tijd wees de renner van Team Visma | Lease a Bike op het veldrijden als bewijs dat betaald toegang en een populaire sfeer prima samen kunnen gaan. “Als je €5 entree vraagt, wil dat niet zeggen dat het niet meer voor het volk is. In het veldrijden wordt entreegeld gevraagd, en niets is volkser dan dat,” zei hij.

Nu voorstellen om toeschouwers te laten betalen op iconische beklimmingen en in drukke zones zichtbaarder – en controversiëler – worden, schaart Van Aert zich als een van de invloedrijkste renners van het peloton duidelijk bij degenen die vinden dat ticketing op z’n minst bespreekbaar moet zijn.

Van Aerts redenering gaat verder dan een simpele cultuurstrijd over de vraag of fans moeten betalen. Voor hem hangt de kwestie samen met de structurele zwakte van een sport die nog altijd bijna volledig afhankelijk is van externe sponsors.

Hij waarschuwde dat het huidige model ploegen kwetsbaar maakt zodra een geldschieter vertrekt. “Ik denk dat die fragiliteit veel minder zou spelen als er, naast sponsorinkomsten, ook opbrengsten uit de sport zelf komen,” legde hij uit. “Van tv-rechten bijvoorbeeld, of andere organisaties.”

Die lijn verbindt het debat met de bredere discussie over de financiering van het wielrennen. Inkom op bepaalde beklimmingen of in specifieke fanzones wordt door sommigen gezien als onderdeel van een mix aan nieuwe inkomsten: tv-rechten anders verdelen, meer gestructureerde hospitality, en betaalde publiekszones op de meest gevraagde punten van het parcours.

Van Aert zette ook een duidelijk contrast neer met hoe Amerikaanse leagues hun financiën regelen. “Als ik zie hoe de NBA zijn speelveld controleert en tegelijk ploegen laat meeprofiteren van het geld uit tv-rechten: daar kan het wielrennen veel van leren.”

In die zin wordt entreegeld niet als toveroplossing gepresenteerd, maar als één element in een bredere beweging richting meer gecentraliseerde, deelbare inkomsten die andere sporttakken al hebben omarmd.

Cruciaal is dat Van Aert zijn opmerkingen niet louter theoretisch inkaderde, maar koppelde aan hoe koersen in de praktijk werken voor ploegen op het terrein. Hij benadrukte dat de grootste wedstrijden volledig draaien op het aantreden van renners en teams – terwijl diezelfde teams daar financieel nauwelijks iets voor terugzien.

“Corrigeer me als ik het fout heb, maar een grote koers als de Ronde of de Tour staat of valt met ons — de renners en teams die komen deelnemen. Maar als ploeg krijgen we niet eens een vergoeding die de kosten van die deelname dekt. Dat zou toch echt het minimum moeten zijn. De taart kan eerlijker verdeeld worden.”

Dat perspectief helpt te verklaren waarom renners nu opener meedenken over ideeën die ooit onbespreekbaar waren. Voor ploegen met krappe budgetten geldt elke extra, stabiele inkomstenstroom die uiteindelijk in de sport terugvloeit – uit tv, hospitality of zorgvuldig beheerde ticketing – als een manier om de fragiliteit waarnaar Van Aert blijft verwijzen te verkleinen.

Hoewel Van Aerts interview op zichzelf staat, valt het in een debat dat gestaag is aangezwengeld door plannen om fans te laten betalen op specifieke, hoogdruklocaties.

Oud-ploegbaas Jerome Pineau gaf het onderwerp een stevige duw met zijn opvallende pleidooi om een sleutelbergetappe te “privatiseren” en betaald toegang en vipstructuren in te voeren op een van de meest beroemde beklimmingen van de sport.

Ook Italiaanse stemmen klinken luid in het gesprek: in een eerder stuk citeerden we Paolo Bettini onder de kop “Het is logisch dat fans betalen”, terwijl een ander artikel draaide om het betoog van Filippo Pozzato dat supporters moeten begrijpen dat ze “geen geld weggooien” wanneer ze betalen voor toegang en diensten rond grote koersen.

In een gesprek dat vaak als alles-of-niets is geframed, is het dat Van Aert zich uitspreekt een duidelijk signaal van een van de grootste sterren dat wielrennen nieuwe inkomsten kan verkennen zonder de fans te verloochenen die het groot hebben gemaakt. Of diezelfde fans het daarmee eens zijn, is een andere vraag.