ANALYSE: Waarom is Tadej Pogacar zo wanhopig om Milano-Sanremo te winnen?

Tadej Pogacar heeft in 2024 wellicht het meest indrukwekkende seizoen ooit in de wielersport neergezet. Hij werd de eerste renner in 25 jaar die zowel de Giro als de Tour wist te winnen en wist daarin ook 12 ritzeges op te eisen. Ja, twaalf! Daar bleef het echter niet bij: Pogacar triomfeerde ook in Strade Bianche en Luik-Bastenaken-Luik, beide na fenomenale solo-aanvallen. Vervolgens overtrof hij zichzelf door een ongekende solo van 100 kilometer in te zetten en daarmee het hele peloton achter zich te laten om de wereldtitel te veroveren.

Met zijn wereldtitel in Zürich trad Pogacar toe tot een select gezelschap. Hij werd pas de derde renner in de geschiedenis die de 'Triple Crown' voltooide door in hetzelfde seizoen de Giro, de Tour én het WK te winnen. In 2024 was Pogacar werkelijk onverslaanbaar, en het is de vraag of we ooit nog zo'n dominant seizoen zullen zien — tenzij hij zelf plannen heeft om dit huzarenstukje te herhalen.

Het meest logische doel voor Tadej Pogacar lijkt de Vuelta a Espana te zijn, de enige Grote Ronde die hij nog niet heeft gewonnen. Veel wielerfans hoopten zelfs dat Pogacar dit jaar een poging zou wagen om de rode trui te veroveren en daarmee de eerste renner te worden die in één seizoen alle drie de Grote Rondes wint. Voor 2025 lijkt de Sloveen echter een Tour-Vuelta-combinatie te overwegen. Toch ligt zijn echte focus op een andere uitdaging: het winnen van het eerste monument van het wielerjaar, Milaan-Sanremo.

In dit artikel duiken we in de reden waarom Pogacar zo vastberaden is om dit prestigieuze monument aan zijn palmares toe te voegen, waarom hij er tot nu toe niet in is geslaagd, en of 2025 het jaar wordt waarin hij eindelijk zegeviert in 'La Classicissima.' Bron: CyclingUpToDate.

Tadej Pogacars ambitie om Milano-Sanremo te winnen is geen geheim meer, zowel voor zijn team als voor hemzelf. Fabio Baldato, ploegleider van UAE Team Emirates, benadrukte dit met duidelijke woorden: "Tadej wil Sanremo winnen, meer dan welke andere wedstrijd dan ook." Hij onderstreepte het belang van deze klassieker voor de Sloveense renner en wees op de unieke technische uitdagingen van de koers. Baldato voegde eraan toe: "Het is een snelle en technische koers, maar als Tadej zich ergens op richt, weet hij het meestal ook waar te maken."

Voor Pogacar is Milano-Sanremo meer dan een prestigieuze koers, het is een zeldzaam ontbrekend stuk in zijn toch al indrukwekkende palmares. Terugkijkend op zijn eerdere pogingen gaf hij aan: "Ik ben nu al bezig met nadenken over hoe ik de koers anders kan aanpakken dan in voorgaande jaren. Het zal in 2025 een enorme uitdaging worden, maar ik ga alles geven om te winnen."

Deze uitspraak toont aan dat Pogacar zich volledig bewust is van de unieke uitdagingen die Milano-Sanremo met zich meebrengt, een koers die veel meer vereist dan enkel uitzonderlijk klimvermogen. Het feit dat hij nu al nadenkt over strategieën voor deze koers benadrukt hoe belangrijk deze klassieker voor hem is, zelfs terwijl 2025 nog niet is begonnen. Ondanks dat hij de meeste van de zwaarste koersen op de wielerkalender heeft gewonnen, blijft dit Monument een opvallende gemiste kans in het indrukwekkende palmares van de UAE Team Emirates-kopman.

Laten we nu onderzoeken waarom Pogacar nog niet eerder op het hoogste podium heeft gestaan bij dit iconische Monument.

Milano-Sanremo staat niet voor niets bekend als 'La Classicissima'. De combinatie van lengte, uitdagende beklimmingen en onvoorspelbare finishes maakt het een van de meest veeleisende koersen om te winnen – het heeft werkelijk alles. Ondanks Pogacars briljante prestaties is hij geconfronteerd met specifieke obstakels die hem tot nu toe hebben verhinderd de overwinning in deze iconische klassieker te behalen.

In zijn debuut in Milano-Sanremo in 2020 eindigde Pogacar op de 12e plaats. De koers werd dat jaar gedomineerd door de sprinters, en de beklimming van de Poggio leidde niet tot de beslissende splits die Pogacar nodig had. Op dat moment in zijn carrière was Pogacar nog bezig zich te profileren in de wielerwereld en had hij nog niet de faam en het respect verworven die hij nu in het peloton geniet.

In 2022 trok Pogacar de aandacht met zijn talrijke aanvallen tijdens de koers, vooral op de Poggio, waar hij herhaaldelijk aanzette. Zijn indrukwekkende klimvermogen was duidelijk zichtbaar, maar het was de meesterlijke afdaling van Matej Mohoric die de overwinning besliste. Mohoric zijn technische vaardigheden en gedurfde aanpak in de afdaling gaven hem een beslissende voorsprong, waardoor Pogacar het gat niet kon dichten en hij uiteindelijk als vijfde eindigde.

Ook in de editie van 2023 zette Pogacar opnieuw zijn aanval in op de Poggio, dit keer tegenover zijn geduchte rivaal Mathieu van der Poel. Ondanks Pogacars pogingen om weg te rijden, reageerde Van der Poel met een verpletterende solo-aanval, die hem uiteindelijk de overwinning opleverde. Pogacar eindigde als vierde, gefrustreerd door zijn onvermogen om de Nederlander in de afdaling bij te houden.

Uiteindelijk draaide de koers in 2023 helemaal om Mathieu van der Poel, die zich op dat moment van de rest van het peloton onderscheidde.

In 2024 ondernam Pogacar opnieuw een gedurfde aanval op de Poggio in een poging het peloton te splitsen, maar wederom werd hij gevolgd door Mathieu van der Poel. Uiteindelijk eindigde de koers in een sprint, waarin Van der Poels ploeggenoot Jasper Philipsen de overwinning behaalde. Pogacars derde plaats benadrukte opnieuw het terugkerende probleem: sterke sprinters die zijn klimvoordeel neutraliseren in de laatste kilometers van de koers.

In al deze edities heeft Pogacar steeds te maken gehad met twee belangrijke obstakels: de onvoorspelbaarheid van de Poggio en het feit dat sterkere renners hem vaak voorbijsteken. De Poggio is steil genoeg om klimmers te bevoordelen, maar niet lang of zwaar genoeg om een definitieve splitsing te veroorzaken.

Bovendien zorgen de afdaling en de vlakke finish er vaak voor dat de achtervolgende groepen zich kunnen hergroeperen, waardoor Pogacar kwetsbaar wordt voor snellere renners. Als hij hen niet kan lossen op de Poggio, zijn er altijd andere renners met meer snelheid in hun benen die hem in de sprint achterlaten.

Het korte antwoord is ja, Pogacar kan absoluut winnen, en als hij dat doet, blijft Parijs-Roubaix het enige monument dat hij nog niet heeft veroverd. Maar om dit te bereiken, zal hij waarschijnlijk zijn aanpak moeten aanpassen. De Cipressa en de Poggio zijn de twee belangrijkste beklimmingen, maar geen van beiden is bijzonder lang of steil. Hoewel Pogacar zich uitermate goed thuisvoelt op dergelijk terrein, ligt de nabijheid van de Poggio tot de finish vaak in het voordeel van sprinters en allrounders, die in staat zijn om de klim te overleven, terwijl de klimmers de Poggio oprennen.

Om te winnen, moet Pogacar mogelijk eerder aanvallen, bijvoorbeeld op de Cipressa, om zo de koers selectiever te maken voordat hij de Poggio bereikt. Als hij samen met andere klimmers of alleen de finale weet te halen, heeft hij grote kans op de overwinning, aangezien zijn sprintkracht vaak sterker is dan die van andere klassementsrenners.

De afdaling van de Poggio en de vlakke aanloop naar Sanremo spelen ook een cruciale rol. Rivals zoals Matej Mohoric, die uitblinkt in de afdaling, en snelle sprinters zoals Jasper Philipsen, vormen een grote bedreiging voor Pogacar. Hij moet niet alleen een voorsprong op de klim opbouwen, maar deze ook behouden tijdens de technische afdaling en het laatste stuk naar de finish. Pogacar moet dus goed uitkijken voor Tom Pidcock en Mohoric, zeker als zij elkaar in de afdaling weten te vinden.

Gezien de indrukwekkende lijst van langeafstandaanvallen die Pogacar in 2024 uitvoerde, zou hij kunnen overwegen om eerder in de koers aan te vallen, bijvoorbeeld op de Cipressa. Door het ritme van het peloton te verstoren en zijn rivalen achter te laten, kan Pogacar de sterkste sprinters uitschakelen vóór de Poggio. Net als bij het WK, de Ronde van Lombardije en Strade Bianche in 2024, zou hij kunnen proberen de koers te beslissen voordat de anderen de kans krijgen om hem te verslaan.

Milano-Sanremo winnen in 2025 zal niet makkelijk zijn, maar Pogacars vastberadenheid om deze koers te winnen zorgt er vaak voor dat hij zijn doelen bereikt. Als hij de koers uit elkaar kan trekken voordat het op een sprint aankomt, zullen renners als Mathieu van der Poel, Jasper Philipsen en Wout van Aert mogelijk geen kans meer krijgen om hem te verschalken.