Zondag 27 april staat het vierde Monument van het wielerjaar 2025 op het programma:
Luik-Bastenaken-Luik. Het is geen gewone koers, het is een heilige dag voor wielerliefhebbers. La Doyenne, het oudste Monument van allemaal, vormt het slotakkoord van de voorjaarsklassiekers en ademt traditie, heroïek en uitputting.
De 111e editie belooft vuurwerk. Niet alleen door het loodzware parcours, goed voor ruim 4.000 hoogtemeters over meer dan 250 kilometer, maar vooral door het duel waar de wielerwereld al tijden naar uitkijkt:
Tadej Pogacar versus
Remco Evenepoel. Beide renners schreven de afgelopen vier edities elk twee keer hun naam op de erelijst, maar nooit eerder stonden ze samen in topvorm aan de start. Tot nu. Bron:
CyclingUpToDate.
La Doyenne: geschiedenis en karakter
Sinds de eerste editie in 1892 is Luik-Bastenaken-Luik uitgegroeid tot een slijtageslag voor de échte hardrijders. De Ardennen zorgen elk jaar opnieuw voor een selectief koersverloop, waarin fysieke kracht hand in hand moet gaan met mentale taaiheid. Regen en kou zijn vaste figuranten, en zelden wint hier iemand die niet kan afzien.
Eddy Merckx voert met vijf zeges nog steeds de erelijst aan, maar moderne kampioenen als Alejandro Valverde en Philippe Gilbert hebben hun stempel gedrukt. In het recente verleden is het echter een verhaal van twee namen geworden: Tadej Pogacar en Remco Evenepoel. Al vier jaar domineren ze deze koers, zonder elkaar ooit écht te treffen.
Voorjaar 2025: een seizoensdraaiboek in drie aktes
De klassiekers van dit voorjaar boden spektakel van het hoogste niveau. Tadej Pogacar en Mathieu van der Poel stalen de show in een episch drieluik:
- In Milano-Sanremo trok Van der Poel aan het langste eind.
- In de Ronde van Vlaanderen was het revanche voor Pogacar.
- In Parijs-Roubaix toonde de Nederlander zich echter opnieuw op meesterlijke wijze.
Met Van der Poel inmiddels in MTB-modus en Wout van Aert nog in voorbereiding naar de Giro, schuift de focus naar een andere hoofdrolspeler: Remco Evenepoel.
Na zijn comeback dit voorjaar van een zware blessure en maandenlange revalidatie boekte hij meteen succes in de Brabantse Pijl. Zijn optreden in de Amstel Gold Race was echter het echte keerpunt. Tegen Pogacar én Skjelmose reed hij een sterke finale. Waar Pogacar leek weg te glippen met een klassieke solo-aanval, wist Evenepoel samen met Skjelmose het onmogelijke te doen: de wereldkampioen terughalen. Skjelmose won, maar het signaal was helder: Evenepoel is terug.
Kan Remco Evenepoel Mathieu van der Poel evenaren en Tadej Pogacar verslaan in Luik?
In de Waalse Pijl kreeg Evenepoel opnieuw met Pogacar te maken, dit keer op diens maatklim: de Mur de Huy. Daar was het verschil duidelijk, met een negende plek voor de Belg. Maar laat die uitslag niet het bredere plaatje vertroebelen: Remco Evenepoel bouwt aan zijn vorm en komt dichterbij.
Jaren van misgelopen duels
Het palmares van zowel de Belg als de Sloveen in Luik liegt er niet om:
- 2021: Pogacar wint in de sprint. Evenepoel ontbreekt.
- 2022: Solo-overwinning voor Evenepoel. Pogacar afwezig wegens familieomstandigheden.
- 2023: Weer Evenepoel solo. Pogacar valt vroeg uit met een polsbreuk.
- 2024: Pogacar triomfeert. Evenepoel herstelt van zijn valpartij in het Baskenland.
Vier jaar, vier zeges. Maar nooit een rechtstreeks duel. Die kloof wordt zondag eindelijk gedicht. In de vier Monumenten waarin ze elkaar wél troffen, heeft Pogacar echter de overhand:
- 3 zeges voor de Sloveen (Ronde van Lombardije 2021, 2023, 2024)
- 1 voor Evenepoel (Luik-Bastenaken-Luik 2023 – mede door uitvallen van Pogacar)
Maar in de Amstel Gold Race toonde Evenepoel dat hij Pogacar niet alleen kan volgen, maar ook durft aan te vallen. De hiërarchie is niet meer zo vanzelfsprekend.
Vermoeidheid vs. frisheid?
Tadej Pogacar is sinds maart onafgebroken in actie gekomen. Milano-Sanremo, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Amstel Gold Race, Waalse Pijl – het is een adembenemend maar vermoeiend programma. In de Amstel zagen we voor het eerst barstjes: hij werd teruggehaald. In La Fleche won hij, maar het was geen demonstratie zoals in 2021 of 2022.
Evenepoel daarentegen komt met frisse benen en hernieuwd vertrouwen. Zijn koersen waren minder talrijk, maar opvallend sterk. Hij toonde koersintelligentie, veerkracht en power. Precies wat je nodig hebt in Luik.
De afwezigheid van Van der Poel en Van Aert, het gebrek aan topvorm bij Pidcock en Alaphilippe: de koers lijkt een strijd tussen twee mannen. Toch zijn er outsiders. Denk aan Skjelmose, die ze beiden versloeg in de Amstel, of verrassingen als Lenny Martinez.
Maar laten we eerlijk zijn: alle ogen zijn gericht op wereldkampioen Tadej Pogacar en olympisch kampioen Remco Evenepoel.
Wat staat er op het spel?
Voor Tadej Pogacar:
- Een derde Luik-zege
- Bewijzen dat hij ook op mentale weerbaarheid en recuperatie de beste is
- Zijn Monumentenjaar vervolmaken vóór de Tour
Voor Remco Evenepoel:
- Een statement maken in zijn eerste echte clash met Pogacar in topvorm
- Zijn derde Monument
- Een psychologisch voordeel richting de zomer
Conclusie
Na drie Monumenten vol heroïek is het toneel in Luik perfect gezet voor het slotstuk van de voorjaarsklassiekers. Tadej Pogacar vs. Remco Evenepoel, eindelijk op het scherpst van de snede, in het oudste en misschien wel zwaarste Monument van het jaar.
Ze hebben jaren om elkaar heen gecirkeld. Nu is er geen ontkomen meer aan.
Zondag is het zover. Wie wint volgens jou deze titanendans op het altaar van de Ardennen? Laat het ons weten!