ANALYSE| Is One Cycling de toekomst van het wielrennen? Een onderzoek naar de gevolgen voor Tour de France, renners en fans
Wielrennen
Er is veel opwinding over One Cycling in de wielerwereld. Het project wil het professionele wielrennen een nieuwe vorm geven door een nieuw economisch model, wedstrijdformats en een ambitieuze kalender te introduceren die ontworpen is om teams, renners en fans dichter bij elkaar te brengen in een gemoderniseerd wieleruniversum.
Er komt aanzienlijk veel financiële steun van Saoedi-Arabische investeerders en steunbetuigingen van enkele van de belangrijkste figuren uit de wielersport. Het is een project dat door sommigen geprezen wordt als een noodzakelijke revolutie in een sport die lang bekritiseerd is vanwege de 'ouderwetse' structuur.
Tegelijkertijd wordt het geconfronteerd met felle tegenstand van gevestigde organisatoren en roept het belangrijke vragen op over ethiek, traditie en de toekomst van het wielrennen.
Laten we eens kijken naar OneCycling: Wat is het project? Wat zijn de sterke en zwakke punten? En welke andere sporten hebben soortgelijke initiatieven genomen?
Wat is de visie?
De financiële visie die ten grondslag ligt aan One Cycling is dus ontegenzeggelijk een van de sterkste punten. In een tijd waarin professionele wielerploegen zoals vanouds vertrouwen op sponsordeals (een model dat vaak als instabiel wordt gezien) heeft de belofte van een directe cash incentive de aandacht van de meeste teams getrokken en terecht.
Interviews van Cyclist geven aan dat het project een budget heeft van maar liefst $300 miljoen. $300 miljoen! Deze investering is bedoeld om teams een niveau van financiële stabiliteit te geven waardoor ze meer kunnen investeren in prestaties, infrastructuur en innovatie.
Team | Visma-Lease a Bike CEO Richard Plugge heeft een voortrekkersrol gespeeld bij het promoten van dit idee. Hij stelde dat "fietsen een slapende reus is" een betere, veiligere financiële basis nodig heeft (Cyclist).
Het voorgestelde model gaat niet alleen over het uitdelen van geld; het betekent een bredere heroverweging van de manier waarop teams inkomsten verdienen. In plaats van alleen afhankelijk te zijn van sponsors, zouden teams ook inkomsten kunnen krijgen uit uitzendrechten, kaartverkoop en VIP-pakketten.
Het project zou ook een verschuiving teweegbrengen in de stijl van de wedstrijden, waar sommige fans en teams hun vraagtekens bij zouden kunnen zetten. Het project neemt afstand van de traditionele lange etappekoersen en voorziet in een reeks korte criteriumraces in stadscentra die op F1-achtige circuits kunnen worden gehouden.
Dit formaat belooft het wielrennen naar stedelijke omgevingen te brengen waar toeschouwers de kans krijgen om de wedstrijd meerdere keren op één dag te zien. Het idee is om een geconcentreerd, boeiend spektakel te creëren dat de kaartverkoop maximaliseert en de algehele fanervaring verbetert.
Dit is zeker een eerste checkpoint voor waar de wielersport moet oppassen niet de sport te verliezen op zoek naar zakelijk gewin. Hoe ver moet de sport gaan om meer inkomsten te verwerven?
Dat brengt ons bij de weerstand tegen One Cycling.
Lees ook
Wie is er tegen het project?
Ondanks deze veelbelovende innovaties staat One Cycling voor grote uitdagingen, niet in de laatste plaats de tegenstand van de traditionele organisatoren, zoals ASO (de groep achter de Tour de France en de Vuelta a Espana) en RCS, die de Giro d'Italia organiseert.
De directeur van de Tour de France, Christian Prudhomme, heeft het initiatief duidelijk van de hand gewezen door te verklaren dat het hem "niet interesseert" en door in een gesprek met Cyclism'Actu. te suggereren dat het project de eeuwenoude tradities die de sport kenmerken dreigt te ondermijnen.
De organisatoren van grote rondes hebben met dit standpunt wel een punt. Wielrennen is een sport die rijk is aan cultuur en traditie en elk initiatief moet daar niet aan afdoen, maar het juist versterken in het moderne tijdperk.
Een cruciaal aspect van het One Cycling project is de voorgestelde integratie met het bestaande UCI-kader. David Lappartient van UCI heeft verklaard dat de nieuwe wedstrijden binnen het huidige systeem zullen opereren. Dit zodat de veiligheid van de renners, de naleving van de regelgeving en de gevestigde competitieregels gehandhaafd blijven.
Veel operationele details blijven echter onduidelijk, vooral wat betreft de relatie tussen One Cycling en het UCI puntensysteem, dat al verwarrend genoeg is! Dit systeem, dat centraal staat bij het bepalen van de teamrangschikking en status, zou verstoord kunnen worden door een parallelle serie die niet netjes aansluit op de traditionele kalender.
En we weten allemaal dat het laatste wat fietsen nodig heeft, is om de dingen nog ingewikkelder te maken.
Het gebrek aan duidelijkheid over schema's, team degradatie en de toelatingscriteria van renners introduceert een element van onzekerheid dat kan leiden tot logistieke conflicten en bestuurlijke problemen. Als One Cycling's races uiteindelijk botsen met bestaande evenementen of als de toewijzing van UCI punten controversieel wordt, kan het project te maken krijgen met extra uitdagingen op het gebied van regelgeving. Uiteindelijk moet de belofte van innovatie worden afgewogen tegen de behoefte aan continuïteit.
Kan wielrennen leren van andere sporten?
Om te begrijpen waar One Cycling naartoe kan gaan, is het zinvol om te kijken naar vergelijkbare initiatieven in andere sporten.
De Europese Super League in het voetbal, bijvoorbeeld, werd bedacht als een manier om nieuwe inkomstenbronnen te genereren en meer wedstrijden aan te bieden tussen de beste teams van Europa. De reacties van voetbalfans op dit plan was allesbehalve positief.
De European Super League mislukte snel door massaal protesteren door fans en nog meer politieke weerstand, maar toonde dus ook hoe lastig het is om fans en sporters van hun sport te vervreemden. Sport wordt steeds commerciëler, maar fans en sporter proberen zich er tegen te verzetten.
Ook LIV Golf, een andere door Saoedi-Arabië gesteunde onderneming, haalde de krantenkoppen vanwege haar poging om de gevestigde orde in de professionele golfsport te verstoren. Maar de juridische gevechten en regelgevende geschillen die volgden, benadrukken de risico's die belangrijk zijn aan elk project dat gevestigde systemen omver wil werpen.
Historische voorbeelden uit de sportwereld laten zien dat dit niet per se een nieuw probleem is. Aan het eind van de jaren zeventig daagde World Series-cricket, een initiatief van Kerry Packer. Het traditionele cricketbestel uit met innovaties als gekleurde kleding en nachtwedstrijden. Hoewel deze innovaties aanvankelijk op weerstand stuitten, werden ze uiteindelijk overgenomen door het reguliere cricket en hielpen ze de sport te moderniseren.
Ook de American Football League (AFL) daagde in de jaren 1960 de NFL uit met nieuwe ideeën over speelstijl, marketing en het delen van inkomsten. Ze fuseerde uiteindelijk met de NFL om een dynamischere en commercieel succesvollere competitie te creëren. Deze gevallen illustreren dat ontwrichtende initiatieven, mits zorgvuldig onderhandeld en geïntegreerd, gevestigde instellingen kunnen dwingen om te innoveren terwijl je de essentie van de sport behoudt.
One Cycling lijkt een soortgelijke evenwichtsoefening te doen. En kijk, er bestaat geen twijfel over dat wielrennen een manier moet vinden om het bedrijfsmodel in het moderne tijdperk te verbeteren. Maar tegen welke prijs?
Door te beloven om binnen het bestaande UCI-kader te opereren, lijkt het project te proberen om continuïteit in de regelgeving te garanderen terwijl het toch revolutionaire veranderingen in het wedstrijdformaat en verdienmodellen wil doorvoeren.
De ethische vraag
Waar geld is, zijn ethische overwegingen, en voor je het weet reis je in een konijnenhol van controverse. Is One Cycling ethisch verantwoord?
Een van de meest controversiële aspecten van het One Cycling-project is de financiële steun van Saoedi-Arabische investeerders. Deze connectie heeft ernstige ethische vragen opgeroepen met betrekking tot het fenomeen van sportwassing, waarbij landen spraakmakende sportinvesteringen gebruiken om hun internationale imago te verbeteren en af te leiden van binnenlandse mensenrechtenkwesties.
Critici beweren dat Saoedi-Arabië door zich in te laten met spraakmakende sportprojecten zijn reputatie wil verbeteren en tegelijkertijd de aandacht wil afleiden van zijn controversiële staat van dienst op het gebied van vrijheid van meningsuiting, werknemersrechten en LGBTQ+-kwesties. Dit ethische dilemma is natuurlijk niet uniek voor wielrennen; soortgelijke zorgen zijn geuit in verband met LIV Golf en de recente Saoedische investering in boksen.
Het ethische debat rondom One Cycling dwingt de wielergemeenschap (en haar fans) om na te denken over de bredere implicaties van het accepteren van een dergelijke investering. De potentiële financiële voordelen en de belofte van een gemoderniseerd, stabieler economisch model moeten worden afgewogen tegen het risico van het goedkeuren van praktijken die sommigen zien als moreel problematisch.
Voor velen is het de vraag of het transformatieve potentieel van het project de ethische compromissen rechtvaardigt die mogelijk gepaard gaan met het accepteren van financiering uit bronnen die geassocieerd worden met het wassen van sport.
Hoe ver is fietsen bereid te gaan om wereldwijde groei te garanderen?
Wat betekent dit voor de fans?
Een andere kritieke factor bij het beoordelen van de toekomst van OneCycling is de potentiële impact op de fans, die het kloppende hart van de sport vormen. Wielrennen is al heel lang gevierd als een sport die toegankelijk en gratis is om persoonlijk naar te kijken. Waarbij de schoonheid van duizenden fans langs de Alpen tijdens de Tour een van de mooiste bezienswaardigheden in de sport is.
Het nieuwe model dat One Cycling voorstelt, met de nadruk op kaartverkoop, VIP-pakketten en geconcentreerde stedelijke wedstrijden, kan financiële barrières opwerpen die de fanervaring veranderen. Ja, de finish van de Tour in Parijs is altijd een ongelooflijk spektakel, maar zouden 21 etappes rond Parijs of andere steden echt het beste idee zijn?
Bovendien zal de commerciële levensvatbaarheid van het project afhangen van het vermogen om nieuwe uitzendovereenkomsten te sluiten. Het bestaande systeem van uitzendrechten is diep verankerd en verschilt aanzienlijk per land, met regels in landen als Frankrijk die vereisen dat bepaalde wedstrijden worden uitgezonden op vrij toegankelijke kanalen. Vraag het maar aan de fans in het Verenigd Koninkrijk, die vanaf 2026 hun portemonnee moeten trekken en £31 per maand moeten ophoesten om wielrennen te kunnen kijken nu ITV enEurosport de sport verlaten.
Wat is het beeld op lange termijn?
Het succes van One Cycling op de lange termijn hangt af van verschillende onderling verbonden factoren.
Zonder de steun van belangrijke belanghebbenden zoals ASO, RCS en invloedrijke Europese ploegen, kan de competitie moeite hebben om de kritieke aantallen te halen die nodig zijn voor duurzaamheid.
Een andere belangrijke uitdaging ligt in de logistiek van het plannen en integreren van de nieuwe wedstrijden in de bestaande wielerkalender. Het wielerseizoen is al volgepland met wedstrijden en het introduceren van een parallelle reeks wedstrijden in stadscentra zou een nachtmerrie kunnen worden op het gebied van planning.
Dat wil niet zeggen dat alle ideeën van OneCycling slecht zijn, dat zijn ze zeker niet. Het is tijd dat de wielersport verandert, maar de manier waarop mag de cultuur en traditie van de sport niet vernietigen.
Met het oog op de toekomst zal het succes van One Cycling niet alleen afhangen van het vermogen om investeringen veilig te stellen en te onderhandelen over uitzenddeals. Ook zeker van het vermogen om te navigeren door de ethische en culturele discussies die zijn financieringsmodel heeft opgeroepen. Het project moet de belofte van een gemoderniseerde, economisch robuuste toekomst in evenwicht brengen met de noodzaak om de tradities en waarden die het wielrennen al meer dan een eeuw ondersteunen in ere te houden.
Het is normaal dat sportfans afwijzend staan tegenover veranderingen, maar One Cycling is zeker de moeite waard om de tijd te nemen om het te overwegen. Het heeft ambitie, het heeft de financiering en het heeft een aantal van de meest invloedrijke mensen in de sport al aan boord. Het heeft al een heleboel vakjes aangevinkt, maar het moet nu een manier vinden om de rest van de sport ervan te overtuigen dat de ambitie van One Cycling er niet toe zal leiden dat de sport wordt weggeroofd van zijn belangrijkste factoren: de tradities en de fans!
Misschien is er een andere manier voor One Cycling om met hun initiatief aan de slag te gaan, of op zijn minst een aantal andere ideeën om te overwegen. Wielerfans en renners zijn momenteel bijvoorbeeld in rep en roer over de manier waarop de UCI omgaat met de veiligheid van renners na een aantal rampzalige incidenten aan het begin van 2025.
One Cycling zal nooit in staat zijn om de bezorgdheid over de veiligheid van renners helemaal weg te nemen, maar wat als ze een strategie en een duidelijk spelplan zouden kunnen ontwikkelen dat zou helpen om een aantal van de vervelende incidenten die we maar al te gewoon worden te elimineren. Als One Cycling in staat zou zijn om de sport te laten zien dat ze meer zijn dan alleen een businessmodel, dan zouden er wel eens meer mensen aan boord kunnen springen.
De komende maanden en jaren zullen beslissend zijn om te bepalen of One Cycling de obstakels op zijn pad kan overwinnen, of dat het zal dienen als het zoveelste waarschuwingsverhaal in de lange geschiedenis van pogingen tot sportrevoluties.
Net Binnen
Meest Gelezen
Laatste Reacties
- Makkie voor Jonathan:-)
DareDevil17-05-2024 - Zal wel tussen Milan en Kooij gaan, Merlier moet eerst maar eens een grote ronde zien uit te rijden en het niveau van Groves is afwachten na z'n knieproblemen. Geef streepje voor aan Milan omdat die al uitgesproken heeft voor de puntentrui te gaan. Maar als Kooij snel een paar ritten wint, kan 't een mooi duel worden.
ChassePatate02-05-2024 - Mee eens. Wel knap van hem :-)DareDevil07-04-2024
- Maakt de koersen ook niet spannender in ieder geval
BizziedeBij26-03-2024