Na vier seizoenen in het iconische blauw van het
Astana Qazaqstan Team, vertrekt Samuela Battistella naar een nieuwe ploeg in 2025, naar
EF Education-EasyPost voor twee jaar. Zoals de Italiaan zelf uitlegt is het verre van een respectvol afscheid tussen renner en ploeg.
"Ik ben verdrietig om te vertrekken, want na een lange tijd voelde ik me thuis," oordeelt de 25-jarige voormalig wereldkampioen onder 23 jaar in een open en eerlijk interview met
Bici Pro. "Wat ik meeneem naar EF is het besef dat je in het peloton nergens komt als je de activiteit niet goed plant. Je kunt de wedstrijden niet rijden zonder goed te werken en dat is wat ik voor mijn gevoel heb gedaan in 2023 en 2024."
Zoals gezegd liep het niet zo goed af tussen Battistella en Astana. De Italiaan bekritiseerde het gebrek aan professionaliteit van zijn voormalige ploeg. "Toen we elkaar spraken, verborg ik niet dat ik al getekend had bij de nieuwe ploeg, ik wilde eerlijk tegen ze zijn," legt hij uit. "Ik bleef professioneel en een serieuze professional tot het einde. Zelfs toen ik aan het einde van het seizoen mijn sleutelbeen brak, gaf ik niet op. Integendeel, ik heb hard getraind om te herstellen. Van de kant van het team heb ik niet het gevoel dat ik dezelfde behandeling heb gekregen."
"Ik had het gevoel dat het ze niet meer interesseerde om mij als renner te hebben, de relatie was veranderd," vervolgt de voormalige Veneto Classic winnaar. "Ik kan het begrijpen, maar een week of zo uitgesloten worden van de Tour de France deed me pijn. Ik werd ziek in de Tour de Suisse en heb de laatste etappe niet gereden, zelfs niet op doktersadvies. Ik zag een houding van de ploeg die ik niet leuk vond, alsof ik onbetrouwbaar was omdat ik vaak ziek ben, op hun manier van zeggen."
"Ik voelde me zeker niet gesteund en betrokken zoals voorheen. In december zou ik de Tour niet doen, toen wel gezien de prestaties in het voorjaar, en uiteindelijk nog steeds niets door koorts in de Tour de Suisse," besluit Battistella. "We zullen nooit weten hoe het zou zijn gegaan. Misschien zou ik de eerste week meer moeite hebben gehad, maar daarna zou ik denk ik weer op mijn niveau zijn gekomen. Ook omdat ik zo hard had gewerkt, ik was 23 dagen bij de ploeg in Sierra Nevada. Ik was nog nooit zoveel dagen op hoogte geweest. Al het werk ging verloren, want in juli zijn er geen wedstrijden. Dus stopte ik omdat ik mijn conditie nooit tot het einde van het seizoen had kunnen behouden. Op het moment dat ik terugkeerde naar mijn waarden brak ik mijn sleutelbeen."