"Wielrennen gaat niet alleen over de Tour de France of Pogacar" - Voormalig Lotto-manager bekritiseert 'gebrek aan respect' in het moderne bedrijfsleven

Na drie jaar als algemeen manager bij Lotto ziet de Fransman zich genoodzaakt te vertrekken. Volgens Heulot ontbreekt het in het profpeloton steeds vaker aan langetermijnvisie en respect voor mensen.

Stephane Heulot stond drie jaar aan het roer bij Lotto, maar dit seizoen kwam daar een einde aan. De Fransman zegt dat hij zijn missie volbracht heeft, maar worstelt met de huidige koers van het profwielrennen, dat volgens hem steeds minder menselijke waarden kent en te maken heeft met contractbreuken en een gebrek aan visie.

"Het was geen burn-out. Ik had het gevoel dat ik alles had gedaan wat ik kon. Ik kwam bij een team dat financieel, logistiek en menselijk uit elkaar viel. Er was geen echt management. Het was een enorme wederopbouwklus, maar na drie jaar had ik de grens bereikt van wat ik kon doen," vertelt Heulot aan Cyclism’Actu. Dankzij zijn inspanningen staat het team er nu weer goed voor. In 2026 keert Lotto terug in de WorldTour, met een groep jonge renners die de ploeg de komende jaren kunnen voortstuwen.

Aan de managementkant verliepen de zaken minder rooskleurig. "Het systeem was te politiek geworden. Tijdens de tweede week van de Tour was ik gesprekken aan het afronden met nieuwe sponsors. Toen ik het project aan het bestuur voorlegde, vertelde de CEO dat ik te laat was; er waren al gesprekken met Intermarché. Alles was klaar om de nieuwe co-sponsor aan te kondigen. Vanaf dat moment veranderde alles," aldus Heulot.

De fusie met Intermarché-Wanty kreeg in de afgelopen maanden alle aandacht van het management. Renners en personeel van beide teams zitten voorlopig zonder werk. "Er waren weinig menselijke waarden meer in de manier waarop beslissingen werden genomen. Ik maak een duidelijk onderscheid tussen de ploeg, met haar personeel en renners, en het eigendomssysteem, dat veel politieker is. Dat gaat mijn geduld te boven."

Heulot ziet een fundamentele verandering in het peloton. "De eer gaat naar de renners. Zij draaien aan de pedalen. Mijn rol was om het vertrouwen te herstellen en de verantwoordelijkheid te herverdelen. Maar het wielrennen verandert snel. Contracten worden niet altijd meer gerespecteerd. Er is geen langetermijnvisie. Als afspraken niet worden nagekomen, stort de hele balans in."

Volgens hem is het bedrijfsmodel van de wielersport niet duurzaam. "We praten over het creëren van waarde aan de top, maar nooit over het herverdelen ervan aan de basis. Amateurstructuren storten in, subsidies krimpen en lokale overheden doen een stap terug. Zonder fundament stort alles in," waarschuwt hij. "We vergeten de vrijwilligers, coaches en mensen die jonge renners begeleiden en gezonde waarden doorgeven. Als dat allemaal verdwijnt, wordt wielrennen een lege huls."

Ondanks zijn frustraties wil Heulot betrokken blijven bij het wielrennen. Zijn zoon richtte onlangs een nieuw juniorenteam op, gebaseerd op het oude Sojasun Espoirs. "Het is een familiepassie, doorgegeven door mijn vader, die al meer dan vijftig jaar bij de sport betrokken is. Wielrennen is niet alleen de Tour de France of Pogacar. Als we de basis vergeten, is het snel te laat," besluit Heulot.