Dankzij een extra wildcard mochten de renners van Q36.5 Pro Cycling dit jaar hun debuut maken in de Giro d’Italia. Voor het Zwitserse Pro Team een historische kans — en om het vertrouwen van de organisatie te belonen, bracht het team zijn grootste namen aan het vertrek: klassiekerspecialist
Tom Pidcock en sprinter Matteo Moschetti. Ondanks enkele bemoedigende prestaties, bleef de verwachte doorbraak uit. Met twee podiumplaatsen in etappes toonde Q36.5 zich, maar het mikte duidelijk hoger.
“We kwamen behoorlijk ambitieus binnen en kregen een reality check,” erkende Pidcock in gesprek met The Independent. “We wisten dat het een uitdaging zou worden, maar hoopten toch beter voor de dag te komen. Geen ritzege, geen top-10 in het klassement, maar voor een eerste deelname is het allesbehalve rampzalig. Het is zelfs de beste Grote Ronde die ik ooit gereden heb, puur op basis van hoe ik me voelde op de slotdag.”
Toch hadden velen verwacht dat Pidcock zich scherper zou tonen, zeker in de aanval. Fans hoopten op herhaling van zijn heroïsche overwinning op Alpe d’Huez tijdens de Tour de France van 2022. De voorlaatste etappe, met de mythische Colle delle Finestre, leek daarvoor het perfecte strijdtoneel. Maar Pidcock miste de beslissende vlucht — door een kapotte radio. “Ik was behoorlijk pissig,” gaf hij toe.
Met een 16e plek in het algemeen klassement en zonder noemenswaardige ereplaatsen, vertrekt de Brit enigszins teleurgesteld uit Italië. “Het plan was om elke dag te koersen voor de overwinning — of in elk geval op de dagen die me lagen — en een zo goed mogelijk klassement neer te zetten.”
De meeste ogen waren op hem gericht tijdens rit 9, die voor een groot deel over de onverharde stroken van de Strade Bianche liep — een wedstrijd die hij in 2023 won en dit voorjaar enkel moest afstaan aan Pogacar. Maar pech sloeg toe: een lekke band en een massale valpartij maakten elke kans op succes onmogelijk.
“Dat was waarschijnlijk mijn grootste kans,” blikt Pidcock terug. “Ik had gewoon veel pech die dag, maar het team reed geweldig. Ze bleven vechten en daar mogen ze trots op zijn.”
Toch leek de sprankeling van het voorjaar er niet meer te zijn. “Ik denk dat ik de prijs heb betaald voor mijn vroege vormpiek,” geeft hij toe. “Ik was supergemotiveerd vanaf januari en reed toen al op topniveau. Maar dat is lang geleden, en uiteindelijk mis je dan die laatste paar procenten.”
Zijn overstap van INEOS Grenadiers naar Q36.5 afgelopen winter was bedoeld om een leidende rol op zich te nemen, en ondanks de sportieve tegenvallers is Pidcock positief over die keuze.
“Het was geweldig. Ik stond er alleen voor, en iedereen reed in dienst van mij. Maar in die laatste week van de Giro, wanneer het gewoon niet loopt, is het lastig om die rol als kopman te blijven dragen. Je moet het team bijeenhouden, terwijl je zelf ook worstelt.”
Een winter zonder modder
Voor het eerst in jaren stond Pidcock afgelopen winter niet aan de start van het cyclocrossseizoen. Een bewuste keuze.
“Ik had echt een reset nodig en het heeft me zeker geholpen in het eerste deel van het seizoen,” vertelt hij. Maar of hij als voormalig wereldkampioen binnenkort weer in het veld te zien is? “We zullen zien. Cyclocross is zwaar, fysiek én mentaal. We rijden al zo veel op de weg, en dan is het niet eenvoudig om ook nog eens door te knallen in de winter.”