De professionele carrière van
Mark Cavendish nadert zijn einde. Hoewel er sprake is van een mogelijke verlenging tot 2025, begint de meest succesvolle sprinter aller tijden nu serieus na te denken over zijn leven na het wielrennen.
"Ik praat veel met Peta (zijn vrouw) over hoe ik de kick van het koersen kan vervangen", vertelt de 39-jarige Cavendish in een interview met
Men's Health. "Voor mij draait het niet om stoppen, maar om een nieuw begin. Ik zal altijd blijven fietsen, maar de afgelopen jaren heb ik duidelijk voor ogen gekregen wat ik daarna wil doen. Ik heb de eerste stappen al gezet. Ik wil in het management binnen de sport actief blijven, omdat ik er nog steeds enorm van hou. De afgelopen twee jaar heb ik veel mensen naar deze ploeg (Astana Qazaqstan Team) gehaald en ik weet wat er nodig is om succes te behalen. Ik heb me voorbereid op het moment dat ik niet meer zal koersen."
Cavendish zal ongetwijfeld herinnerd worden om zijn indrukwekkende prestatie van 35 ritzeges in de
Tour de France, waarmee hij het record van de legendarische Eddy Merckx overtrof – iets waarvan velen dachten dat het onmogelijk zou zijn. Ondanks de zware fysieke tol van 24 Grote Rondes in zijn carrière, geeft Cavendish toe dat hij nog steeds geniet van de energie en spanning van de grootste wielerwedstrijden.
"Het is vreemd. Je bent een maand lang bezig met één koers, waarbij alles voor je is vastgelegd: je ontbijttijd, je vertrektijd, je massages, je diner – alles volgt een strak schema. Je leeft gewoon in een luchtbel en doet wat er van je gevraagd wordt. Het is zwaar, maar ik hou ervan."
Hij vervolgt: "Ik heb de Tour uitgereden omdat ik in één op de zes of zeven deelnames een etappe heb gewonnen, of iets in die richting. De meeste renners behalen misschien één overwinning in 300 wedstrijden, en sommigen winnen helemaal nooit. Met dat in gedachten is het grootste deel van de tijd op de fiets gewoon lijden. Het is verschrikkelijk, maar dat maakt het ook tot een prestatie."
"Misschien ga ik het management in, maar voor nu heb ik andere doelen na mijn pensioen. Ik zal altijd blijven fietsen, maar ik wil ook gaan hardlopen. Het is zo puur – gewoon je schoenen aantrekken en gaan! Ik heb zelfs al afgesproken om samen met mijn broer de marathon van Parijs te lopen. Ik kijk ernaar uit dat ik niet meer elke ochtend wakker hoef te worden om een specifiek trainingsprogramma van de computer te volgen. Ik kan gewoon met mijn vrienden fietsen, ongeacht of ik snel of langzaam ga", besluit hij.