Pedal Punditry #10 (Transferpraat) - Simon Yates naar Visma; Jhonatan Narvaez naar UAE; Dylan Teuns naar Cofidis en problemen voor INEOS

Het transferseizoen begint elk jaar officieel op 1 augustus. Hoewel veel van de overgangen al bekend zijn, zijn er inmiddels ook enkele opvallende transfers openbaar gemaakt. In deze aflevering van Pedal Punditry bespreken we de meest opmerkelijke marktbewegingen van de eerste dagen, waaronder die van Simon Yates, Jhonatan Narváez, Dylan Teuns en anderen.

De meest opvallende transfer van de eerste dagen is ongetwijfeld de overstap van Simon Yates naar Team Visma | Lease a Bike. Dit gerucht circuleerde al enkele maanden (net als veel andere geruchten in deze lijst) en leek een logische zet voor beide partijen. Yates heeft jarenlang als kopman bij Jayco gereden, Grand Tours geleid en etappes gewonnen. Sinds zijn debuut in 2014 heeft hij alles bereikt wat mogelijk was binnen deze structuur. Zijn overstap naar een nieuw team was dan ook te verwachten. Na een van zijn beste Tour de France-periodes vorig jaar, waarin hij als vierde eindigde, was het duidelijk dat Jayco niet langer veel aandacht aan deze wedstrijden besteedde.

Met de ontwikkeling van andere klimmers en de positieve verhalen over zijn nieuwe team, heeft Yates gekozen om te verkennen of hij zich verder kan verbeteren. Net zoals zijn broer Adam een aanzienlijke groei vertoonde na zijn overstap van INEOS naar UAE, zou Simon een vergelijkbare vooruitgang kunnen doormaken in een team dat veel waarde hecht aan details. Dit is een win-win situatie: Yates zal waarschijnlijk een leidersrol behouden in bepaalde wedstrijden, terwijl Visma een sterke klimmer toevoegt om Jonas Vingegaard te ondersteunen en succes in de Tour de France na te streven.

Het vertrek van Primoz Roglic en de lange lijst met blessures dit seizoen hebben de problemen van de ploeg blootgelegd. Ondanks een consistente selectie voor de Tour de France, konden Matteo Jorgenson en Wilco Kelderman niet voldoende vuurkracht bieden om UAE (met Adam Yates en Joao Almeida in de bergen) onder druk te zetten. De sterkere ploegen worden steeds sterker, en deze trend is hier goed zichtbaar. Ik verwacht dat Yates zich verder zal verbeteren, of op zijn minst zijn beste niveau zal vasthouden, en misschien een nieuwe Sepp Kuss voor Vingegaard zal worden.

Naast Yates heeft Visma ook Axel Zingle van Cofidis binnengehaald. Deze transfer is enigszins ongebruikelijk voor Visma, dat traditioneel veel focust op de Grote Rondes en bekend staat om zijn sterke blok voor de kasseiklassiekers. Zingle, een puncheur met een sterke sprint, zal een waardevolle aanvulling kunnen zijn in de eendagskoersen. Het lijkt erop dat Visma een getalenteerde renner heeft gezien die bij Cofidis niet optimaal werd ondersteund en dat zij van hem een rijder willen maken die vergelijkbaar is met landgenoot Christophe Laporte. Het is moeilijk te zeggen wat precies te verwachten van deze stap, maar beide partijen zouden hier wel eens voordeel uit kunnen halen, terwijl Cofidis opnieuw een belangrijke kopman verliest (naast Guillaume Martin).

INEOS Grenadiers bevindt zich momenteel in een neerwaartse spiraal. Onlangs werd bekend dat Dan Bigham het team verlaat, wat een teken is van de groeiende problemen binnen de organisatie, zoals een tekort aan leiderschap en strategische beslissingen die het potentieel van het team beperken. In de afgelopen jaren heeft INEOS Grenadiers enkele belangrijke renners verloren, waaronder Richard Carapaz, Adam Yates, Daniel Martínez en Dylan van Baarle, zonder deze op te vullen met nieuwe kopmannen. Hoewel het team veel nadruk heeft gelegd op tijdritten met renners als Filippo Ganna en Joshua Tarling, wat hen aanzienlijke successen heeft opgeleverd, lijkt hun strategie voor de Grote Rondes niet langer effectief. Ze vertrouwen nu volledig op de jonge Carlos Rodríguez, terwijl Egan Bernal en Tom Pidcock een aanzienlijk deel van het budget opslokken zonder de verwachte resultaten op de weg te leveren.

Het budget van het team is gelijk gebleven, maar ze kunnen niet concurreren met de opmars van UAE Team Emirates en Team Visma | Lease a Bike. Bovendien heeft INEOS Grenadiers geen onder-23 team, terwijl rivaliserende teams bijna alle grote jonge talenten hebben aangetrokken. In plaats daarvan contracteert INEOS 18- en 19-jarigen, zoals Theodor Storm, die soms helemaal niet bij het team rijdt. Dit lijkt een recept voor problemen op korte termijn. Hoewel het team nog steeds in de top van de UCI-ranglijst staat, is het niet langer op het niveau van de jaren 2010, en het gat naar de nieuwe topteams blijft groeien.

De overstap van Jhonatan Narváez illustreert dit perfect. De Ecuadoriaan, die in 2019 bij INEOS tekende, ontwikkelde zich tot een uitstekende puncheur en klassiekerrenner. Dit jaar slaagde hij er zelfs in om Tadej Pogacar te verslaan in de Giro d'Italia. Hoewel zijn succes niet in de Grote Rondes plaatsvond, belicht het de kwaliteiten van INEOS en hun vermogen om renners te laten excelleren. Toch zal Narváez eind 2024 de ploeg verlaten voor UAE Team Emirates. Daar zal hij waarschijnlijk niet de leiding krijgen, maar wel een aanzienlijk hoger salaris. Zijn overstap naar UAE is enigszins verwarrend voor mij, omdat hij in een team met Pogacar en andere sterke klassementsrenners geen leidende rol zal hebben. Desondanks lijkt het een logische stap gezien hoe renners zich vaak ontwikkelen na een overstap naar UAE of Visma. Ondertussen lijkt INEOS te stagneren, zonder een transfer die het verlies van Narváez kan compenseren.

UAE Team Emirates blijft profiteren van hun financiële middelen door zowel ervaren kopmannen als veelbelovende jongelingen aan te trekken. Narváez, ontwikkeld door INEOS, zal nu voor ten minste twee jaar een belangrijke rol spelen bij UAE. Het team rijdt het hele jaar met een sterke focus op puncheurs in kleinere wedstrijden, en ik verwacht dat Narváez in 2025 veel zal winnen.

Daarnaast heeft UAE Team Emirates een belangrijke slag geslagen met de komst van Florian Vermeersch, die Lotto Dstny verlaat vanwege de huidige sponsorproblemen. Lotto Dstny ontwikkelt veel talentvolle renners, maar heeft niet altijd het geld om ze te behouden, zoals blijkt uit het geval van Lennert van Eetvelt en Jarno Widar. Vermeersch heeft dit jaar te kampen gehad met zware blessures, maar ik geloof dat zijn herstel goed zal verlopen. Net als Nils Politt, is Vermeersch een krachtige rouleur en klassiekerrenner die ook kan bijdragen in de Grote Rondes. UAE Team Emirates heeft de sterke prestaties van Politt gewaardeerd en probeert met Vermeersch een vergelijkbare krachtpatser te vinden.

De overstap van Ben O'Connor naar Decathlon leek aanvankelijk enigszins ongebruikelijk, maar blijkt achteraf een succesvolle zet te zijn geweest. Het is zeker niet gebruikelijk dat een traditionele Franse ploeg al zijn kaarten inzet op een Australische renner, maar dat is precies wat hier gebeurde. O'Connor rechtvaardigde deze investering door in de Tour de France van 2021 een vierde plaats te behalen. Gedurende de daaropvolgende jaren concentreerde het team zich soms volledig op O'Connor's ambities in de Tour, hoewel ik het gevoel had dat ze misschien ook meer focus hadden moeten leggen op ritzeges. Decathlon heeft O'Connor veel kansen geboden, maar uiteindelijk was de relatie uitgegroeid en werd het tijd voor verandering.

Hoewel de 28-jarige O'Connor zijn kwaliteit niet heeft verloren, lijkt zijn potentieel in het huidige landschap van Grand Tour-renners beperkt tot een Top10-plaats in de Tour de France en een Top5-positie in andere Grote Rondes. Deze resultaten rechtvaardigen geen volledige focus van zijn team op een Grote Ronde. O'Connor eindigde als zevende in de Vuelta van 2022 en als vierde in de Giro van dit jaar. Meer dan dat leek onrealistisch. Na een sterke Giro was het duidelijk dat een verandering van team noodzakelijk was om een podiumplek in een Grote Ronde te bereiken. Hoewel Jayco misschien niet de ideale bestemming lijkt, is de overstap logisch.

Een Australische renner bij een Australisch team. Jayco, dat op zoek is naar een nieuwe kopman voor de Grote Rondes nu Simon Yates vertrekt, lijkt de perfecte match.Het contract van O'Connor loopt af, en alle puzzelstukjes vallen op hun plaats. Het is mogelijk dat hij zich zal blijven richten op Grote Rondes, maar net als Simon Yates zou hij ook kunnen kiezen voor ritzeges. Als hij dat doet in de Vuelta a España, zou hij in alle drie de Grote Rondes een overwinning kunnen behalen. Jayco legt overigens niet veel nadruk op het ondersteunen van zijn GT-deelnemers in de bergen, wat betekent dat O'Connor niet dezelfde druk zal voelen als bij Decathlon, waar hij de enige kopman was.

Al met al is deze transfer volledig logisch, hoewel ik geen significante verandering in O'Connor’s prestaties verwacht.

Maar wat kunnen we verwachten van Guillaume Martin? Persoonlijk zou ik dat geweldig vinden. Martin is een gepassioneerde klimmer en aanvaller, en na tien jaar bij Cofidis heeft hij de ploeg verlaten waar hij zijn populariteit verwierf en als renner groeide. Hij eindigde in of nabij de Top 10 van elke Grote Ronde waarin hij deelnam, ondanks dat hij niet tot de absolute topklimmers behoort. Zijn constante jacht op de kleinere Grand Tour-resultaten en zijn agressieve koershouding, zowel in de bergen als in de heuvels, hebben hem vaak goede resultaten opgeleverd. Bij Cofidis was hij echter beperkt door de traditionele structuur en de beperkte middelen van een ploeg die onderaan de World Tour stond. Het is begrijpelijk dat hij op zoek wilde gaan naar een nieuwe uitdaging om te zien of hij zich nog verder kan ontwikkelen op 31-jarige leeftijd.

Na de Tour de France onthulde Martin dat hij zonder fietscomputer reed. Sommige mensen zullen dit misschien als een daad van eigenzinnigheid beschouwen, maar de reden was minder romantisch: "Onze fietsen wegen 7,7 kilogram, 1 kilogram meer dan het toegestane gewicht van de UCI. Ik wil mijn fiets niet nog zwaarder maken met een fietscomputer", verklaarde hij. Het was duidelijk dat hij zeer ongelukkig was met de minder goede uitrusting van zijn team in vergelijking met die van zijn rivalen. Zijn keuze om zonder fietscomputer en vermogensmeter te koersen was een manier om geen extra nadeel in het gewicht van zijn fiets te introduceren. Zijn verklaringen daarna leken bedoeld om de sponsors van het team te beschermen, hoewel zijn oorspronkelijke opmerkingen niet konden worden teruggenomen.

Nu maakt Martin de overstap naar Groupama, die recentelijk Thibaut Pinot en Lenny Martínez hebben verloren. Martin lijkt qua koersstijl en populariteit in Frankrijk het meest op Pinot (naast Romain Bardet). Hij is een van de weinige renners die nog steeds gepassioneerd en aanvallend koerst, in plaats van de meest efficiënte en strategische benadering te kiezen. Dit kan soms verrassend goed uitpakken. Het zal zeker een schok zijn om Martin volgend seizoen in een blauwe trui van Groupama te zien, maar misschien is dit precies wat hij nodig heeft om de volgende stap te zetten, of dat nu het streven naar Top 10 klasseringen blijft of het behalen van grotere overwinningen.

De transfer van Dylan Teuns naar Cofidis was voor mij een verrassing, de enige in deze lijst die dat was. Het lijkt een interessante zet, maar ik vraag me af of het daadwerkelijk resultaat zal opleveren. Teuns leek al op zijn plek bij Israël, waar hij gewaardeerd werd en een centrale rol speelde, ondanks zijn leeftijd van 32 jaar en een niveau dat misschien niet meer op zijn topjaren ligt. Bij Cofidis krijgt hij waarschijnlijk een vergelijkbare rol als kopman, maar zonder extra ondersteuning. Wat betreft zijn salaris kan ik weinig zeggen, maar het lijkt onwaarschijnlijk dat Cofidis een beduidend beter aanbod heeft gedaan.

Cofidis heeft recentelijk andere transfers aangekondigd, waaronder Valentin Ferron en Sylvain Moniquet, en heeft al vroeg contact gelegd met verschillende renners. Ze lijken gericht op verandering, maar ik ben bezorgd dat ze nog een andere kopman nodig hebben om de leegte op te vullen die is ontstaan door het vertrek van Guillaume Martin en Axel Zingle. Teuns had een sterke prestatie in de Ronde van Vlaanderen dit jaar, maar om op WorldTour-niveau concurrerend te blijven, zal Cofidis moeten zorgen dat hij consistent presteert, iets wat hij de afgelopen jaren niet altijd heeft laten zien. Laten we afwachten, wellicht heb ik het mis.

We wisten al dat BORA deze winter een aanzienlijke impact zou maken op de transfermarkt. De Duitse ploeg zal naar verwachting binnenkort de komst van Jan Tratnik, Laurence Pithie en Oier Lazkano bevestigen. Zelfs Tom Pidcock en Remco Evenepoel staan op hun radar, nu het team beschikt over een aanzienlijk verhoogd budget. Na de aanwerving van Primoz Roglic heeft de ploeg niet alleen doorgezet, maar is de versnelling ingezet. Tot nu toe is alleen de komst van Giulio Pellizzari officieel bevestigd, maar deze overstap is een logische en voordelige zet voor beide partijen.

Pellizzari, afkomstig van Bardiani, waar hij zich op vergelijkbare wijze ontwikkelde als Giulio Ciccone enkele jaren geleden, maakt de sprongetje naar het WorldTour-niveau. Het was slechts een kwestie van tijd voordat zijn contract afliep en hij aanbiedingen kreeg van topteams die hem een veel hoger salaris en de mogelijkheid boden om het hele jaar op topniveau te rijden. Hoewel hij zijn leidende rol in het team zal verliezen, zal dat voor de 20-jarige Pellizzari geen probleem zijn, vooral gezien zijn talent. Hij heeft al veel bereikt in zijn jonge carrière, met name zijn tweede plaats achter Isaac Del Toro in de Tour de l'Avenir, wat zijn potentieel onderstreept.

Zijn prestaties in de Giro d'Italia waren ook veelbelovend. Hoewel hij aanvankelijk weinig opviel, maakte hij indruk in de laatste week. Hij eindigde tweede op de Monte Pana en zelfs zesde in de etappe die twee keer de Monte Grappa beklom. In de slotklim naar de iconische Italiaanse berg kon alleen Tadej Pogacar hem inhalen. Zijn indrukwekkende klimmercapaciteiten op jonge leeftijd en zijn sterke prestaties in rittenkoersen van een week in 2023 en 2024 tonen zijn onmiskenbare talent aan. Met de middelen van BORA en de gestructureerde aanpak van hun sterren, lijkt deze ondertekening een veelbelovende zet te zijn.

Tot slot bekijken we de meest recente transfers van INEOS Grenadiers. Hoewel ik eerder uitgebreid over de Britse ploeg heb gesproken, is het belangrijk om te vermelden dat ze niet alleen renners hebben verloren, maar ook twee nieuwe aanwinsten hebben verwelkomd. Helaas zijn deze toevoegingen niet voldoende om hun niveau daadwerkelijk te herstellen. Mijn gevoelens over deze stappen zijn dan ook gemengd.

Bob Jungels is een van de nieuwkomers. Hij was een sterke en consistente renner aan het einde van het vorige decennium, maar heeft de evolutie van de afgelopen jaren niet echt gevolgd. In het beste geval zou hij kunnen uitgroeien tot een nieuwe Laurens de Plus. Als hij echter niet zijn topniveau haalt, bestaat de kans dat hij een rol als knecht zal vervullen, zoals andere recent aangeworven renners bij de ploeg. Hoewel hij zeker een waardevolle renner is, moet ik benadrukken dat het team over voldoende middelen beschikt om grotere renners en nieuwe kopmannen te contracteren. Deze twee nieuwe aanwinsten vervullen die rol niet.

Langellotti is de andere nieuwe aanwinst. Hoewel hij misschien als aankomende knecht wordt beschouwd, wil ik hem verdedigen tegen de kritiek die ik op sociale media heb gezien sinds het gerucht over zijn contract enkele weken geleden opdook. De vraag "Waarom contracteren ze deze jongen?" is vaak gesteld. Het antwoord ligt in de sterke aanwezigheid van INEOS in Nice en Monaco. Langellotti is de eerste renner die ooit op WorldTour-niveau heeft gekoerst vanuit Monaco en is waarschijnlijk al een bekend gezicht voor veel van zijn nieuwe ploeggenoten. Deze transfer is dus begrijpelijk vanuit een strategisch perspectief. Toch moet INEOS hun strategie verbeteren en grotere namen aantrekken. Anders zullen ze steeds verder in de middenmoot van het peloton wegzakken.